|

Colle d'Esischie
|
Klik op de kleine foto's voor meer detail
|

de D211a richting Auris

Col de Sarenne - 1989 meter
|
Zaterdag 9 augustus Utrecht - Bourg d'Oisans We
vertrekken redelijk vroeg vanuit Utrecht. De eerste week
zal ik met Johan wat colletjes gaan beklimmen, daarna ben
ik van plan om alleen met bepakking de bergjes te fietsen
die hoog op mijn verlanglijstje staan. Ik heb de
Cannondale weer uit de schuur gehaald, want het
snelheidsverschil in de bergen met de ligfiets is toch te
groot. Daarnaast durf ik het niet aan om mijn Baron in
het vliegtuig voor de terugweg mee te nemen.
Het is warm, maar ondanks de voorspelde drukte is het
rustig op de weg. De rit verloopt voorspoedig en rond
acht uur komen we aan in Bourg d'oisans. We vinden al
snel de camping Colporteur. Ik had hier tijdens een
vorige vakantie gestaan, maar de camping blijkt veranderd
te zijn in een zeer burgelijke familiecamping. De
voorzieningen zijn nog steeds prima, maar het geen
plezierige camping meer. De prijzen zijn gepeperd (19
euro per dag). Met name het gedrag van de camping
opzichtster is zeer irritant. Zo mag je geen was ophangen
aan scheerlijntjes. Ze rijdt in een golfkarretje rond om
alles goed in de gaten te houden. Erg vriendelijk is
anders en de sfeer met karaoke is ook niet echt
plezierig. Kortom een echte afrader. Er zijn genoeg
alternatieven en mij zie je niet meer terug op deze
camping.
Zondag 10 augustus Bourg d'Oisans-Alpe d'Huez
- Auris - Sarenne - 89 km, hoogteverschil 2887 meter
We beginnen met het verplichte nummer, de beklimming
van de Alpe d'Huez. Niet echt een mooie berg en qua
zwaarte zijn er zwaardere beklimmingen. De klim is alleen
in de eerste kilometer flink steil, na La Garde valt het
mee.Het is redelijk druk met veel fietstoeristen. Vlak
voor het dorp worden we nog op de foto gezet door een
fotograaf. Je kan dan in het dorp een foto afhalen.Op de
top blijkt dat mijn vorm nog niet zo top is. Ik doe er nu
anderhalf uur over, in 1996 ging het nog twintig minuten
sneller. Het is nog het begin van de vakantie en het is
nu een stuk warmer. Na de Alpe fietsen we nog naar de
twee meertjes Lac Besson en Lac Noir. Daar genieten we
van het mooie weer waarna we afdalen tot La Garde. Daar
kiezen we het smalle weggetje richting Auris, de D211a
(Rochers d'Armentier). Deze schitterende weg klimt steil
parallel aan de rivier. Je hebt fantastisch uitzicht op
Bourg d'oisans en de weg is uit de rotsen gehakt met
steile afgronden. Even na Auris daalt de weg naar le
Frenay waar we een kort stukje op de zeer drukke N91
fietsen. Bij Barage du Chambon kiezen we de afslag naar
de Col de Sarenne. Het eerste stukje is flink steil.
Daarna volgen een aantal vrijwel vlakke kilometers. Vanaf
Clavans le Haut stijgt de weg met tussen de 7 en 8%
gemiddeld naar de top van de col. De weg is nu volledig
geasfalteerd, maar nog steeds erg rustig.
's Avonds is het in Bourg d'Oisans een groot feest. Op
het plein dansen met moeders met hun kleine kinderen op
foute jaren 80 disco.
|
 Sabot -2100 meter
|
Maandag 11 augustus Bourg d'Oisans- Col du
Croix de Fer, Col du Sabot 111 km 2824 meter Vandaag
starten we met de klim naar de Glandon/Croix de Fer. Het
eerste stuk tot aan Allemont is vlak. Na de Barrage du
Verney klimt de weg zeer onregelmatig omhoog. Bij defile
de maupas daalt de weg even steil om weer steil uit het
dal te klimmen. Het laatste stuk vanaf barrage de grande
Maison is het vals plat richting afslag van de Glandon.
Het is dan nog slechts 2,5 km via een makkelijke weg naar
de top van de Croix de Fer. Aanvankelijk willen we de
Glandon van de andere kant weer beklimmen, maar het is
wat te laat om het hele rondje te fietsen. We dalen
daarom weer over dezelfde weg, maar slaan bij het Barrage
de Verney af richting Vaujany. De col du Sabot staat
bekend als een van de zwaarste cols in de buurt en van
Frankrijk. De eerste vijf kilometer zijn behoorlijk steil
met percentages tot 10%. De totale klim is 14,5 km lang
met een hoogteverschil van 1290 meter. Na het dorp wordt
de weg smaller, maar blijft volledig verhard. Aan het
eind wordt het toch nog zwaar door de lange dag en omdat
ik iets te weinig heb gegeten.
|
 Barre des Ecrins
|
Dinsdag 12 augustus Wandeldag Ecrins - La
berarde Na de eerste zwaren dagen wordt het
vandaag een verplaats annex wandeldag. Aanvankelijk
hadden we wat meer dagen in Bourg d'Oisans gepland, maar
de meest interessante beklimmingen hebben we gedaan. We
rijden met de auto naar La Berarde, dat midden in de
Ecrins ligt. Het is een smal weggetje wat ook leuk is om
te fietsen. Dit heb ik al in 1996 gedaan en nu lijkt het
me leuk een stuk de Ecrins in te wandelen. We hebben niet
veel anders dan de michelin qua kaartmateriaal, maar dit
blijkt voldoende om een leuke dagwandeling te maken. Het
rondje dat je hier kan maken is niet al te zwaar en
blijft eigenlijk in de dalen. Desondanks zijn de
vergezichten op de gletsjers spectaculair. Na een
wandeling van ongeveer vier uur keren we weer terug bij
de auto. Het is nog te laat om deze dag de Galibier te
doen en dat parkeren we voor een andere dag. De weg
tussen La grave en col du Lautaret is vreselijk druk en
staan in de file bij La Grave door twee vrachtwagens die
in de tunnel elkaar moeten passeren. Je merkt dat het
vakantietijd is voor de Fransen. De campings zijn overvol
en zelfs de smalste doodlopende weggetjes zijn druk met
verkeer.
In Briancon is de camping des 5 Vallees al snel
gevonden. We laten ons niet afleiden door het bord
complet en na enig aandringen blijkt inderdaad nog een
plaatsje vrij te zijn. Deze luxe camping blijkt prima te
zijn om een aantal dagen te verblijven. De voorzieningen
zijn prima en de camping baas sympathiek. Het enige
nadeel is dat de camping nogal een eind van het centrum
van Briancon ligt. 's Avonds houden we een barbecue, wat
later blijkt niet te mogen. Op veel van de campings is
een verbod op het stoken van vuren of het houden van
barbecue's.
|
 Casse déserte bij col
d'Izoard

Onverhard op Sommet Bucher
|
Woensdag 13 augustus Briancon-Col
d'Izoard-Sommet bucher 115 km, 2477 meter De
klim van de Izoard begint rustig uit het stadje. Tot aan
Cervieres is het vrijwel vlak. Daarna loopt het
stijgingspercentage als snel op, maar blijft ruim onder
de 10%. Het laatste deel van de klim is prachtig met
enkele haarspeldbochten vlak voor de top. Op de top is
het druk met grote groepen andere fietsers. Bovenop
lunchen we waarna we afdalen door de prachtige Casse
Déserte. Vlak voor Chateau Queyras kiezen we het smalle
weggetje naar de sommet bucher. De weg is niet goed
onderhouden en op sommige stukken is het wegdek voor
zeker enkele kilometers weggeslagen. Soms is nog net een
randje asfalt in het midden van de weg zichtbaar, maar
grote stukken moeten we voorzichtig over het keienpad. Op
mijn Cannondale met dikkere banden (32 mm) heb ik het wat
makkelijker dan Johan op zijn race Koga. De klim gaat
grotendeels door het bos dus het uitzicht onderweg valt
wat tegen. Bovenop is een uitzichtspunt met breed
panorama op de omgeving. De afdaling gaat bijna evensnel
als de beklimming en met aangeknepen remmen dalen we af.
Zonder lekke banden komen we toch weer in het dal.
Vervolgens is het lange tijd dalen door het glooiende dal
van de combe du Queyras. Vlak voor Guillestre wordt weg
smal en loopt door een prachtige gorge. In Guilleste doen
we wat boodschappen en begint het wat te druppelen.
Hierdoor koelt het gelukkig wat af en fietsen we een
stukje over de drukke N94 tot aan La Roche de rame. Daar
moet de weg en de Durance door een smalle kloof en het
lijkt ons raadzamer om de rustige D4 te kiezen. in
Vigneaux moeten we even flink op de pedalen staan om een
stukje van 10% te overbruggen, maar daarna stijgt de weg
geleidelijk door de kloof. Het is daarna nog slechts 10km
afdalen tot aan de camping.
|
 Pre de Mme Carle
|
Donderdag 14
augustus Briancon-Pre madamme carle-Entre les aigues 79
km, 1617 meter
De klimmen nu door de kloof van de
Durance via de D4. Tot aan Vallouise gaat het geleidelijk
omhoog. In Vallouise is het vanwege de markt erg druk. Na
een paar steile passages in het bos komen we in
Ailefroide waar je dwars door de camping fietst. De weg
loopt door het Ecrins gebied en biedt een aantal mooie
uitzichten op onder andere de 3946 meter hoge Pelvoux.
Aan het eind van het dal loopt de weg dood bij een grote
parkeerplaats van Pre de madamme Carle. Daar lunchen we,
waarna we afdalen tot Vallouise. Daar kiezen we voor het
andere doodlopende dal naar Entre les Aigues. De weg is
af en toe smal en steil en is een stukje rustiger dan de
andere dalen. Ook hier biedt het eindpunt mooie
uitzichten op het Ecrins gebergte. Tijdens de afdaling is
het even op letten bij slechte stukken wegdek, maar de
terugweg naar de camping loopt verder probleemloos. Dit
was een korte dag met relatief weinig hoogtemeters.
|

Col de Granon

Chalets Laval
|
Vrijdag 15 augustus Briancon-Col du
granon-Chalets de laval 102 km, 1933 meter Het
eerste stuk gaat over de drukke N91 richting de voet van
col du Granon. In tegenstelling tot de vorige dagen is
het 's ochtends zwaar bewolkt en starten we de klim in de
regen. Gelukkig zet de zon zich daarna al snel door en
klaart het al snel op. De klim van de Granon is constant
steil. Meteen vanuit St chaffrey begint de klim met
steile percentages tot 10%. Bij dit soort steile
beklimmingen ben ik met mijn lichte verzet in het
voordeel. Door het dreigende weer is het verkeer relatief
rustig. Slechts enkele andere fietsers zijn zo gek ook
naar boven te fietsen. De klim is zwaar maar het uitzicht
op de top is erg de moeite waard. We wandelen nog even
naar een topje waarvan het uitzicht nog fraaier is.
Na een snelle afdaling waarbij we wat auto's inhalen,
fietsen we via Briancon naar het Vallee de la Claree. De
eerste 20 kilometer door dit dal zijn vlak. Het is wel
weer druk met veel vakantieverkeer, maar na het
vakantiedorp Nevache is het eens stuk rustiger. Er
pendelen wat busjes heen en weer voor de toeristen, maar
er bijna geen autoverkeer. Ook hier valt de klim mee. Er
zijn wat korte steile stukjes maar het gemiddelde
percentage ligt laag. Bovenop bij chalets Laval is het
uitzicht wederom prachtig. We bevinden zich ons aan de
achterkant van de Galibier. Het was mooie dag met net
geen 2000 meter hoogteverschil.
|

Galibier
|
Zaterdag 16 augustus Col du galibier (Z)-Col
du Telegraph-Col du Galibier (N) 88 km, 2681 meter De
laatste dag dat Johan mee is kiezen we voor een dubbele
beklimming van de Galibier. Het eerste deel vanaf
Briancon tot aan de col du Lautaret leggen we met de auto
af. Het is een zeer drukke en niet zo interessante brede
weg. We parkeren de auto op de parkeerplaats bij de
afslag van de Galibier en laden daar de fietsen uit. De
acht kilometer naar de top van de Galibier zijn niet al
te lastig. Alleen de laatste kilometer is flink steil.
Het eerste deel rijd ik voor op, maar al snel krijgt
Johan vleugels en klimt met een gestaag tempo naar de
top. Het is al flink druk op de top met veel fietsers en
ook veel autoverkeer. Na een korte pauze op de top dalen
we af. Door het drukke verkeer is het geen snelle maar
wel een lange afdaling. In Valloire moeten we even kort
klimmen naar de Telegraph. Dan volgt een schitterende
afdaling met soepele bochten tot aan de voet in St Michel
de Marienne. Bij de brug in dit dorp, vullen we de bidons
en keren we om.
De klim naar de Telegraph is niet al te zwaar. We
fietsen samen met een Duits paar op. Hij moet zich
inhouden en rijdt ons continu voorbij om dan weer te
wachten tot zijn vriendin weer langskomt. Op de top van
de Telegraph begint het te regenen en in Valloire
schuilen we tot de ergste van de bui voorbij is. Daarna
klaart op. De Galibier is vanaf Valloire nog 17 kilometer
klimmen. De klim is niet supersteil maar wel lang. Er
zijn wel een aantal lastige stukken zoals net na Plan
Lachat en het laatste stuk vanaf de tunnel waar het
vrachtverkeer door moet. Bovenop komen we de Duitsers
weer tegen. Zij zijn ook wat klimmetjes aan het doen en
de Galibier is natuurlijk een verplicht nummer. Ze komen
uit de buurt van Frankfurt en rijden normaal op
mountainbikes.
|

Col Agnel
|
Zondag 17 augustus Briancon-Col
Agnel-Sampeyre 116 km, 2286 meter 's Ochtends
laad ik mijn fiets op en gaat Johan weer terug naar
Nederland. Ik geef nog een zware tas mee met overbodige
bagage.Ik fiets naar Guillestre via de rustige parallel
weg om de drukke N91 te vermijden. Bij Gouffre de
Gourfouran moet ik serieus klimmen. Bij Guillestre is het
weer flink druk met verkeer, maar bij de Combe du Queyras
is het al weer een stuk rustiger. De aanvangskilometers
van de Agnel zijn rustig. Tot aan Molines en Queyras valt
het reuze mee. In de dorpjes zoals fontgullarde is de weg
vreselijk smal. De laatste 10 kilometer van de Agnel zijn
flink steil. Met veel moeite kom ik de laatste steile
bochten door. Bovenop krijg ik met mijn fiets met
bepakking veel bewondering van de Italianen. Het weer
slaat om, na het zeer warme weer van de afgelopen dagen
begint het bovenop de col te regenen.Ik trek snel mijn
regenjas aan en daal voorzichtig af. Het begin van de
afdaling is het door de laag hangende bewolking zeer
mistig. Ook de auto's kiezen voor zekerheid en dalen in
file af. Af en toe trekt de bewolking open en ontvouwt
zich een prachtig decor van steile haarspeldbochten en
ruige pieken. Even voor Sampeyre breekt de hemel open en
begint het zwaar te regenen. Na even onder het afdakje
van een hotel te hebben geschuild fiets ik als de bui
voorbij is naar de camping. De camping heeft weinig
ruimte voor tentjes en ik moet mijn tent dan ook tussen
de vakantiehuisjes opzetten. De camping is met 12 euro
duur, terwijl ook voor de douche een euro betaalt moet
worden. Dit kan ik uit onderhandelen, want 12 euro voor
een stukje gras met nul voorzieningen vind ik wat al te
gortig.'s Avonds is er een feest in Sampeyre. In dit
leuke vakantieplaatsje is het 's avonds een drukte van
belang en iedereen wandelt over de straten.
|

Sampeyre

kloof bij Elva

Fauniera
|
Maandag 18 augustus Sampeyre- Colle di
sampeyre- Colle Fauniera- Delmonte 82 km, 2786 meter De
ochtend begint met een regenbui. Daardoor sta ik wat
later op en doe rustig boodschappen. Meteen vanuit het
dorp begint de klim naar de colli di sampeyre. En dit is
niet eens zo'n makkelijke klim. In 15 kilometer moet 1300
meter overbrugd worden. De beklimming is constant steil
tussen de 8 en 10%. De klim begint in het bos en is
behoorlijk lastig. De weg slingert omhoog en pas de
laatste kilometers kan je genieten van de mooie
uitzichten. De weg is gelukkig veel rustiger dan in
Frankrijk. Op de top ontvouwt zich een prachtig panorama
op de rest van de omgeving. De fantastisch mooie afdaling
door het prachtige landschap heeft een totaal ander
karakter dan de klim. De smalle weg is uitgehakt uit de
berg door een nauwe kloof. Ik kom enkele fietsers tegen
die zich omhoog worstelen. Van deze kant is de beklimming
ook steil en gevaarlijk. De weg is slechts een auto breed
en daardoor is het oppassen in de afdaling die slingert
door de Italiaanse Piemonte. Deze streek staat bekend als
een van de mooiste gebieden in de alpen. Onbekend, maar
waanzinnig mooie landschappen en prima bijna verlaten
asfaltwegen. Vroeger waren dit onverharde militaire
wegen, maar nu worden de wegen dankzij de Giro d'Italia
geasfalteerd en dorpjes ontsloten van de rest van de
wereld. Het bergdorpje Elva ligt totaal geïsoleerd hoog
in de bergen. De bevolking van dit dorpje staat bekend
als eigenzinnig en dat moet ook wel als je zo geïsoleerd
leeft.
In Ponte Marmora is een camping maar het is nog te
vroeg om te stoppen. Ik houd een korte lunchstop en vul
mijn beide bidons bij het dorpskraantje. Het weer is
volledig opgeknapt en het is weer drukkend warm. Het
vervolg van mijn tocht staat op de michelinkaart niet
eens ingetekend. Het is dat de giro dit jaar over deze
weg heeft gefietst anders was de klim mij nooit
opgevallen. Het is dan ook in Marmora even zoeken naar de
goede afslag naar de colle d'Esischie.Gelukkig hebben
passanten op de bordjes deze pas bij gekrast. Ook deze
pas is zeer rustig en de passerende auto's zijn op een
hand te tellen. Tot aan Marmora is het nog redelijk te
doen, maar daarna volgen enkele vreselijk steile
passages. Een passage geeft mijn hoogtemeter aan dat het
25% procent is. Ik moet alle moeite doen om overeind te
blijven en met hangen en wurgen kom ik het steile stuk
zonder af te stappen door. Hier kom ik enkele fietsers
tegen die met bepakking de andere kant hebben beklommen.
Het gebied is sowieso zeer rustig qua vakantiefietsers.
De wegen zijn misschien wat te zwaar en het seizoen is al
weer voorbij. De weg draait dan een kom in naar links en
blijkt dan totaal ander punt uit te komen dan dat je de
denkt dat de pas zich bevindt. Via enkele steile passages
eindigt de de Colle d'Esischie op 2366 meter. De pas
maakt deel uit van een drieluik aan passen. Vanuit de
west kant kan je vanaf pradleves omhoog, ik kom van de
noordkant en ik daal af via de zuidkant. Onderweg passeer
je dan nog colle Vallonetto (2441 meter) en de cima
Fauniera oftewel colle dei Morti, met 2481 meter het
hoogste punt van dit stelsel van militaire wegen. De ene
na de andere mooie vergezichten volgen dan in rap tempo.
In de afdaling moet ik oppassen dat ik niet over de
marmotten heen fiets, zoveel heb ik er nog nooit
bijelkaar gezien. De kleine beestjes schieten over de weg
en fluiten me na als ik langs fiets.
De afdaling gaat vrij vlot en weer haal ik enkele
slakkende auto's voor me in. Met de fiets ben je een stuk
behendiger in de bochten en de afdaling bij dit soort
smalle wegen.Het natuurlijk altijd even goed uitkijken
naar tegemoetkomend verkeer, gaten in de weg en
overstekende marmotten.
De lange afdaling loopt door tot aan Demonte. Daar
zoek ik de camping op die even buiten het dorp gelegen
is. Zoals veel campings in Italië is er weinig ruimte
voor tenten en sta ik tussen de sleurhutten en
vakantiehuisjes. De voorzieningen zijn echter prima in
orde en ook de camping winkel heeft voldoende om weer
maaltijd te koken voor de broodnodige energie. Ondanks
het gering aantal kilometers heb ik weer bijna 2800 meter
geklommen, een aardige stukje fietsen door een prachtig
gebied.
|

Col de la Lombarde
|
Dinsdag 19 augustus Delmonte- Col de la
Lombarde- St Saveur Tinee 72 km, 1611 meter Na
twee dagen Italië is het Italiaans weer voldoende en
fiets ik weer richting Frankrijk. Daarvoor moet
natuurlijk wel eerst weer een pas worden bedwongen. Dat
is dit keer de Lombarde. De aanloop is tot aan de afslag
in het dorpje Vinadio vlak. Vanuit de camping kies ik de
rustige parallel weg. In Vinandio sla ik nog wat
boodschappen in. De col de la Lombarde is iets drukker
dan de wegen van de vorige dag. De klim start met een
flink aantal haarspeldbochten waarbij er flink wat
hoogtemeters worden overwonnen. Vervolgens vlakt het wat
af om daarna weer via een passage haarspeldbochten
behoorlijk te stijgen. Na deze passage zie je het dorpje
Santuario di Santa Anna liggen, maar de weg maakt een
scherpe bocht naar links en slingert naar de top.
Onderweg en op de top kom ik weer wat Italiaanse fietsers
tegen. Zij vinden het een hele prestatie dat ik met circa
20 kg bagage omhoog fiets. Ach, met het juiste verzet kom
je overal antwoord ik dan, maar de Lombarde is zeker een
beste pas en ook de omgeving is prachtig. De afdaling is
een stuk minder mooi, maar wel steil. Het skidorp Isola
2000 is foeilelijk en ook de weg is breed en weinig
aantrekkelijk. Afdalen gaat gelukkig lekker snel en al
snel bevindt ik mij weer in de Franse warme oven. Na
Isola daal ik verder maar door de straffe tegenwind voelt
het nauwelijks als afdaling. Het is nog vroeg maar in St
Saveur sur Tinee besluit ik te stoppen en de gemeente
camping op te zoeken. Dit is een zeer aardig bergdorpje
met veel smalle straatjes. De camping heeft een mooi
grasveldje, prima voorzieningen, is goedkoop (
6,50) en ligt 5 minuten lopen van het dorpje op de
splitsing richting de col de couillole. Een prima plaats
om meerdere dagen te verblijven.
|

Roubion op weg naar Couillole

|
Woensdag 20 augustus St Saveur Tinee-Col de
la Couillole-Gorges du Cians-Col d'Andrion 141 km, 2942
meter Een rustdag, alhoewel je dat aan het
hoogteverschil en het aantal kilometers niet kan zien. Ik
fiets vandaag zonder bepakking en dat gaat een stuk
vlotter dan met 20 kg. Met name tijdens het klimmen moet
je even wennen aan het weinige gewicht en spurt je
omhoog. De weg naar de col de la couillole is prachtig.
De weg klimt langzaam uit het dal van st saveur tinee. De
rode rotsen steken prachtig af ten opzichte van omgeving.
De weg volgt de loop van de vionne en de rivier kronkelt
behoorlijk. Onderweg heb je prachtig uitzicht op het
dorpje Roubion dat als een adelaarsnest hoog boven de
rivier uitsteekt. Daarna is het mooiste van de klim
voorbij en kom je al snel op de pashoogte van 1678 meter.
De andere kant van de col is veel saaier en vlakker. Je
ziet dat de wintersport hier ook zijn invloed heeft op
het landschap. In Beuil daal ik verder af richting de
gorges de cians. Je volgt hier het dal door deze
prachtige gorges. Er zijn enkele tunnels, maar gelukkig
is oude weg nog gehandhaafd waar je nu met wandelaars het
rijk alleen hebt. Dit zijn de mooiste delen van de gorges
waarbij rotsen nauwelijks 2 meter van elkaar verwijderd
zijn. Dit spektakel duurt 22 kilometers lang en daar kom
ik op de rustige N202. Aanvankelijk was ik van plan om
via de gorges de la Vesubie terug te keren, maar de lange
tunnels en het vrachtverkeer bij Defile du Chaudan doen
me besluiten een andere route te kiezen. Ik fiets daarom
het rustige weggetje naar La tour omhoog. Via talloze
haarspeldbochten kronkelt de weg hier omhoog. In La tour
zie ik op de kaart dat ik nog een aardige klim verder kan
fietsen naar col d'Andrion. De weg wordt nog een stuk
smaller maar blijft verhard. Na wat steile stukken gaat
de laatste 10 kilometer via een niet al te steil
bosweggetje langs de kam omhoog. Telkens denk je dat je
het hoogste punt wel hebt bereikt maar dan volgt nog een
bocht en weer een stuk klimmen. Uiteindelijk ben ik om
vijf uur bovenop de de top van de Col d'Andrion (1681
meter). Het uitzicht valt wat tegen en ook de vliegen
weerhouden me van een lange stop en ik keer snel weer om.
Het laatste stuk door het dal van de Tinee is
vrijgemakkelijk en ik ben nog net op tijd om wat inkopen
te doen. Al met al is toch weer een lange dag geworden
met flink wat hoogteverschil. 's Avonds koelt het
gelukkig wat door wat stevige onweersbuien.
|

Cians
|
Donderdag 21 augustus St Saveur Tinee-Col st
martin-Col de Turini-Sospel 86 km 2071 meter De
dag begint zoals gebruikelijk met het kopen van wat brood
bij de plaatselijke bakker. Ik heb nu weer de volledige
uitrusting bij me. Na vier kilometer sla ik de D 2565 in.
Deze weg klimt naar col St Martin. Ik haal twee zeer
traag stel fietsende mountainbikers met bagage in. Het is
vrij makkelijke beklimming naar 1500 meter. Vlak voor de
top passeer ik een andere fietster die ik vandaag nog een
aantal keer terug zie. Waarschijnlijk is ze Engels want
ze heeft alleen twee voortassen op haar lowriders.
Engelsen hebben altijd van die gekke gewoontes zoals
links rijden, 's ochtends bacon eggs willen eten en ook
dus hun bagage vreemd opladen.
Aanvankelijk wilde ik een aantal dagen in St Martin
Vesubie blijven, maar gezien het tijdstip komt dat nu
niet goed uit. Het lijkt me wel een aardig plaatsje maar
veel goede campings dicht bij het dorp zie ik niet. Ik
daal daarom verder af tot aan Roquebilliere. Na dit dorp
neem ik de afslag naar de col de Turini. Dit is een
behoorlijk lastige pas. In 15 kilometer moet 1100 meter
hoogteverschil worden overbrugd en is daardoor qua
zwaarte vergelijkbaar met de Alpe d'Huez. Ook de hitte
maakt dit tot een lastige pas. Toch valt de beklimming
mij mee, misschien heb ik nu al voldoende conditie
opgebouwd. Bovenop valt het uitzicht tegen. De dreigende
bewolking besluiten me om het rondje over de Authion voor
een volgende keer te laten. Dit zou namelijk nog eens 17
km extra betekenen met 480 meter extra hoogte meters. Ik
daal nu de kronkelige Turini af. Het stuk door de gorges
du piaon is fraai, maar ik had me er iets meer van
voorgesteld. Misschien heb ik nu al te veel mooie gorges
gezien of is deze weg beter om een keer te klimmen.
In Sospel kies wederom voor de camping municipal en
wederom is dit een goede keus. De voorzieningen zijn
prima en de camping ligt midden in het dorp. Sospel is
prachtig stadje met veel smalle straatjes, leuke
pleintjes, veel terrasjes, een oude kerk en nog Romeinse
oude ruïnes. Wederom een plek om een tijdje te
verblijven. Op de camping kom ik contact met een groep.
Daar is ook toevallig een Nederlander bij. Hij is hier in
Sospel gestrand na een tocht van 3 maanden op een
scooter. Dat is natuurlijk weer eens wat anders, met een
scooter vakantie houden.
|

Col de la Madone
|
Vrijdag 22 augustus Sospel - Col de
castillon-Col de la Madone-Vence 105 km, 1698 meter De
volgende dag weer alles ingepakt en weer op weg. Nu over
de col de castillon. Vanuit Sospel stelt deze pas maar
weinig voor. Slechts 350 meter hoogteverschil in 7
kilometer. Vanaf de top heb je een prachtig uitzicht op
de Middelandse zee. Het afdalen naar Menton gaat vlot,
maar om Menton weer uit te komen is een drama. Je merkt
dat de drukte zich rond de kust heeft geconcentreerd. Ik
volg de bordjes richting St Agnes en kom al weer snel
buiten de stad. Meteen is ook de drukte voorbij. St Agnes
ligt halverwege de col de la Madone. Op zich is dat niet
zo bijzonder, maar wel bijzonder is dat dit de
trainingscol van Lance Armstrong is. Daarnaast is het
gewoon een prachtig weggetje en ook best wel zwaar met
veel steile stukken. Zeker de hoge temperaturen maken het
toch tot een hele onderneming. Het uitzicht vergoed
echter veel. Je hebt continu de kuststreek in het oog en
je ziet steeds hoog boven je de weg lopen waar je heen
moet. In het begin kruis je de snelweg een aantal keer.
Vlak bij St Agnes zijn de mooiste gedeeltes. Het plaatsje
laat ik rechts liggen en de pas is daarna snel bereikt.
De afdaling is een stuk minder mooi en ook het uitzicht
op een zandafgraving van Peille is alles behalve fraai.
In la Turbie maak ik nog een mooie foto van het uitzicht
op Monaco, waarna ik verder fiets richting de Col d'Eze.
Deze pas is bekend van de voorjaars ronde Parijs-nice,
waar altijd de afsluitende tijdrit wordt gehouden. Hier
wordt de kant van Nice gereden. De kant waar ik vandaan
kom stelt niet zo veel voor, maar biedt wel mooie
uitzichten op Nice en de kuststreek. Even voor de pas
hoogte zie ik man met een tempo van 15 kilometer per uur
midden op de dag de Col d'Eze op joggen. Hij heeft wel
wat weg van Armstrong, zou het hem zijn?
De afdaling naar Nice verloopt vlot, maar wederom is
de stad zelf lastig en druk. Ik kies maar de boulevard
weg en fiets langs het strand. Bij het vliegveld houdt
het strand op en word ik gedwongen om op de drukke 6
baans autoweg te fietsen. Gelukkig kan ik vijf kilometer
verderop bij Cagnes sur Mer weer de binnenwegen opzoeken.
Ik kies de rustige d18 naar la Gaude en sla vervolgens
links af richting Vence. Daar doe ik eerst wat
boodschappen bij de grote Casino om vervolgens de camping
op te zoeken. Deze ligt namelijk 3 kilometer buiten
Vence. Het is helaas een dure 4 sterren camping (
12,65), maar het is de enige in de buurt. De camping ligt
bij het gehucht la Sine midden in een bos. De
voorzieningen zijn wel ok, maar het is wel wat ver om
naar het stadje te lopen.
|

Gréolières
|
Zaterdag 23 augustus Vence- gorges loup-col
de bleine-col du buis-col de felines - Puget 95 km, 1724
meter Ik wil toch Vence nog even bezoeken en
besluit weer terug te fietsen naar het stadje. Het stadje
blijkt prachtig te zijn. Met name het voetgangersgebied
bevat een wirwar aan smalle straatjes mooie oude panden
en leuke winkels. Er wordt veel kunst geëxposeerd en er
hangt een prettige sfeer.
Na Vence begin ik met de tocht. Ik kies niet de col de
Vence, maar de wat vlakkere aanloop via de gorges du
Loup. Deze gorges zijn niet de mooiste van Zuid
Frankrijk, maar toch wel aardig. Zo is er een waterval en
bij de Saut du Loup, heeft de Loup mooie vormen
weggeërodeerd. Ook de bovenloop van de Loup is mooi, met
name de passages bij Greolieres met een aantal tunnels is
fraai.De weg blijft klimmen tot aan de col de la Bleine
(1439 meter). De weg is niet al te lastig maar na 28
kilometer klimmen verlang je wel naar een stukje
afdaling. Na de col de la Bleine daalt de weg tot aan St
Auban.
Even na St Auban gaat de weg door een smalle kloof, de
Clue st Auban. In deze smalle kloof is ook een klein
kappeltje ingericht. De weg loopt dan geleidelijk omhoog.
Ik kies de smalle weg naar de col du Buis. Deze pas is
van deze kant wel steil (16%) maar niet al te lang. De
noord kant is berucht om haar steile passages van 19% en
een gemiddelde van 10,3% over 4 kilometer. Na deze steile
afdaling waarbij volle concentratie nodig is volgt een
steil klimmetje van 14%. De col de felines is vervolgens
niet al te lastig. De afdaling is wel weer erg fraai met
mooi uitzicht op de ruïnes van Entrevaux. Het is
vervolgens dan slechts 7 vlakke kilometers naar Puget
Theniers. Het dorpje Puget is klein maar wel aardig. De
camping municipal is dan snel gevonden en ligt aan de
Var. Duidelijk is dat dit het mekka is voor de watersport
en rafters. De voorzieningen bij de camping zijn wel aan
vervanging toe, maar de camping is goedkoop ( 5).
's Nachts heb ik wel last van andere camping gasten die
tot diep in de nacht muziek zitten te draaien.
|

Daluis

Col des Champs
|
Zondag 24 augustus Puget - gorges de
daluis-col des champs - St Andre, 106 km, 1816 meter De
eerste 13 kilometers zijn vlak. Daarna klimt de weg
geleidelijk naar Daluis. Dit dorpje ligt aan de rand van
de beroemde rode gorges de daluis. Hier fiets je aan de
bovenloop van de gorges. Gedurende 5 kilometer heb je
prachtig uitzicht op de rode rotsformaties.
De gorges beginnen met een groot rotsblok die op een
vrouw met een grote hoed lijkt, vervolgens zijn er
talloze uitzichten waarvan de een nog mooier is dan de
andere. Na een aantal tunnels volgt tenslotte de brug
waar ook bungee jumpers naar beneden springen.
In Guillames is het een drukte van belang. Ik lunch er
bij een fonteintje en geniet van het heerlijke Franse
leven. Na Guillames doemen in de verte al de bergen van
de Mercantour op. Met name het massief van de Cayolle
maar ook de bergen rond de Champs zijn indrukwekkend. De
col des champs begint in St Martin d'Entraunes. De weg
stijgt met een flink aantal haarspeldbochten. De klim is
behoorlijk zwaar. Op een klein vlakje stukje halverwege
na is de klim constant steil en loopt het
stijgingspercentage op tot 10%. De omgeving is echter
prachtig en vergoedt veel van de inspanningen. Met name
richting de top zijn de uitzichten fantastisch.
De afdaling wordt vertraagd door twee trage auto's
waar ik niet langs kan. De weg is smal en
onoverzichtelijk door het bos. Vanaf Colmars is de weg
breed, maar daalt het slechts licht. Als ik in St Andre
les alpes aankom begint het te regenen en haast ik me
naar de camping. Dit wederom een camping municipal
( 5,60) en ook dit keer met prima voorzieningen. Ik
wacht bij het toilet gebouw tot de eerste bui voorbij is.
Ik zet op vlak stukje mijn tent op en tijdens het douchen
start een enorm onweersbui met hagelstormen. Gedurende
een uur komt er zoveel water naar beneden dat hele delen
van de camping onderlopen. Gelukkig bevindt mijn tent op
een iets hoger deel en zijn mijn spullen zo goed als
droog. In het dorp is een feest aan de gang en wat
Engelse campinggasten zingen allemaal bekende liedjes met
een meegebracht gitaar. Een leuke camping, maar jammer
dat het weer niet mee zit. Ook 's nachts blijft het
gedurende lange tijd doorregenen.
|
|
Maandag 25 augustus St Andre - Verdon -
cirque vaumale - Moustiers 98 km, 1322 meter 's
Ochtends is het droog, maar de buien zijn nog niet
overgewaaid. De tent krijg nog wel droog ingepakt en via
Lac de Castillon fiets ik naar Castellane. Castellane
lunch ik op het grote plein. Wat opvalt zijn de vele
fietsers. Duidelijk is dat ik weer in toeristisch gebied
kom. Ook valt op dat veel Nederlandse toeristen zich in
deze streek ophouden. Na de lunch fiets ik langs de
Verdon naar Pont de Soleils. In de buurt van Trigance
slaat het weer om en vallen de eerste druppels. De hemel
is donker gekleurd en bliksem slaat in. Je ziet van verre
de bui aankomen. Bij een verlaten huis kan ik voor deze
bui schuilen. Na een kwartiertje wordt het minder en stap
ik weer op de fiets. Tot aan Balcons de la Mescla blijft
het droog. Vanaf dit uitzichtspunt maak ik nog een aantal
foto's van het indrukwekkende landschap rondom de gorges
du Verdon. Tijdens het fietsen op de corniche sublime
begint het plotseling weer te regenen. Er zijn hier
echter geen schuilplaatsen, dus de enige optie is
doorfietsen. Gedurende tien kilometer blijft het regenen
eerst zachtjes maar vervolgens hard. Pas bij cirque de
Vaumale als de volgende uitzichtspunten opdoemen is het
vrijwel droog. De afdaling naar Aiguines koelt het
behoorlijk af en trek ik mijn fleece aan. De laatste
kilometers naar Moustiers Ste Marie zijn weer stijgend.
In het dorpje probeer ik weer een beetje bij te komen en
zoek ik een camping. Even buiten het plaatsje is Camping
Manaysse een prima keuze. Niet al te ver van het dorp en
wederom betaalbaar ( 5,95). 's Avonds bezoek ik het
dorpje en het hooggelegen kappelletje.
|

Verdon
|
Dinsdag 26 augustus Moustiers - verdon -
routes des cretes 94 km, 1905 meter Vandaag
zijn de buien verdwenen en het is stralend weer. Het is
tijd om nu de Verdon eindelijk zonder regen te gaan
bekijken. Mijn bagage laat ik bij de tent, dus het is
weer een rustdag. De klim langs de noordkant van de
Verdon is niet al te lastig. Het gaat geleidelijk en
verschillende stukjes gaan op en af. Net voor Palud wordt
het hoogste punt van de hoofdroute bereikt. In Palud
bezoek de bakker en houd ik een korte pauze. Even voorbij
Palud kies ik eerst voor het rondje over de routes des
cretes. Dit stukje gaat langs de mooiste uitzichten van
de gehele Verdon. Om de 100 meter is er weer een
uitzichtspunt. Het stijgt behoorlijk met stukjes 10%. Bij
Barre de l'Escales zijn klimmers bezig om de 700 meter
hoge wand te beklimmen. Bij een mooi plaatsje houd ik een
lange lunchstop en heb ik prachtig uitzicht op de Verdon.
Terug in Palud fiets ik verder naar de Pont de Soleils.
Bij Pont de sublime fiets ik even naar de bodem van de
canyon, vlak boven de rivier. Daar parkeer ik mijn fiets
en wandel naar de rivier. Je kan van hier weer terug naar
Palud wandelen, maar dat is wel een stevige dagwandeling.
Ik heb daar vandaag geen tijd voor en keer weer terug op
de fiets naar Moustiers.
|
|
Woensdag 27 augustus Moustiers - Sault 113
km, 1420 meter Het is wederom een warme dag.
Ik fiets over de D952 via Riez naar Greoux les Bains.
Riez is behoorlijk druk. Ik koop een bruin brood bij de
bakker en bekijk de oude Romeinse ruïnes. Na Greoux
stijgt de weg weer licht. Na een korte pauze bovenop de
pas daal ik af naar Manosque. Dit drukje plaatsje ziet er
niet erg aantrekkelijk uit. Even voorbij Manosque kies ik
smalle witte weggetjes zoals de D 105 via St Michel
l'Observatoire. Ik ga hier niet de sterren bekijken zoals
bussen vol toeristen doen, maar geniet van de rustige
wegen in het achterland van de Ventoux. In de verte zijn
de kale toppen van zowel de Signal de Lure als de Mont
Ventoux zichtbaar. De weg loopt via kleine dorpjes in de
Vaucluse zoals Camiol en Simiane la Ronde. Op het plateau
d'Albion fiets ik langs de kazernes van het
vreemdenlingenlegioen. Zo te zien zijn er weinig
vreemdelingen in dit legioen. In Sault is het even zoeken
naar de camping municipal. Deze bevindt zich twee
kilometer buiten het dorp in een groot bos bij een
zwembad. Het is een prettige rustige camping.
|

Mont Ventoux
|
Donderdag 28 augustus Sault - Mont ventoux -
Sault 108 km, 1997 meter Vandaag staat weer
een van de verplichte nummers op het programma. Het is al
weer in 1995 dat ik de eerste keer vanuit Bedoin deze
reus van de Provence heb bedwongen. Nu wil ik het vanuit
Malaucene doen.Daarvoor fiets ik eerst langs de gorges de
la Nesque. Deze gorges zijn best wel aardig en geven een
goede pijnloze warming up. In Mormoiron fiets ik naar
Bedoin en vervolgens het kleine klimmetje richting
Malaucene. Het is bewolkt dus de hitte gedurende de
beklimming valt mee. De klim is vanuit Malaucene
makkelijker dan vanuit Bedoin, maar er zitten wel wat
steile stukje in. Na 2 uur en een kwartier sta ik op de
top. Dat betekent dat ik in vergelijking met 1995 ruim
een kwartier langzamer ben. Toch voel ik me nog aardig
fit en daal weer af. Een stevige wind weerhoudt me van
het behalen van hoge snelheden. Bij Chalet Reynard fiets
ik richting Sault waar ik nog even het dorpje bekijk.
|

Orange

Dentelles de Montmirail
|
Vrijdag 29 augustus Sault-Orange- Villeneuve
Avignon 121 km, 614 meter Het wordt een
rustige vlakke dag. Ik start met een tocht langs de
noordkant van de Ventoux. Het is zwaar bewolkt, dus er is
weinig van de ventoux te zien. De route is vrijwel vlak.
Er zit een klein bultje in, maar dat mag eigenlijk geen
naam hebben. Het begint dan wel wat te druppelen en in
Entrechaux schuil ik na wat brood te hebben gekocht.
Toevallig komen er twee andere vakantiefietsers langs.
Het is een Amerikaans stel dat bezig is met een
tweeweekse tocht door Frankrijk. Ze komen uit Main en
zijn in Les Arcs gestart en ook het zuidelijk deel van
Frankrijk verkend. Vandaag hebben ze wel de Ventoux
gedaan vanuit Sault, waar ze helaas weinig uitzicht
hadden. Het is hun eerste fietstocht en meteen hebben ze
de sprong over de oceaan gemaakt. Ze gaan dan verder in
een paar dagen naar Aix-en-Provence. Ze zijn ook slechts
weinig vakantiefietsers tegengekomen.
De volgende stop is Vaison la Romaine. In dit plaatsje
is het weer al weer opgeknapt. Ik bezoek de Romeinse
ruïnes en houd daar een lange lunch. Vanuit Vaison fiets
ik langs de woeste pieken van een klein gebergte, het
Dentelles de Montmirail. Een smalle weg gaat tot aan de
voet van de kalkstenen pieken die meer op de Dolomieten
lijken dan op de Provence. Het laatste stukje tot aan de
col du Cayron is behoorlijk steil en onverhard.
Vervolgens fiets ik over drukke wegen richting Orange.
Orange heeft een sterke band met het koningshuis en
behoorde in 1544 aan Willem van Oranje. Het is een oude
stad met veel Romeinse monumenten. Het verkeer is echter
een totale chaos. Ik fiets langs de Triomfboog en het
oude theater. Het is even zoeken naar het smalle steile
weggetje naar het park dat vlak boven het Romeins theater
bevindt. De camping die volgens oude boekjes zou zijn is
allang verdwenen. Het is een park van waar van boven een
je prachtig uitzicht hebt op het oude theater en de
omgeving. Een pasgehuwd koppel is bezig met het maken van
huwelijksfoto's, een zeer romantisch plaatsje dus. In
Villeneuve les Avignon op de rechteroever van de Rhone
vind ik een prima camping municipal. 's Avonds maak ik
nog een wandeling langs het Fort st André en de
chartreuse, de abdij. Vanaf het fort heb je een prachtig
uitzicht op de oude gebouwen van Avignon.
|

Les Baux
|
Zaterdag 30 augustus Avignon - Pont du Gard,
Les baux- Mouries 97 km, 494 meter Voordat ik
flink ga fietsen rijd ik Avignon binnen. Via de wirwar
aan één richtingsstraten kom ik uiteindelijk bij de
Pont d'Avignon en de pauselijke gebouwen, palais des
papes. Van 1300 tot 1400 werd de stad de pauselijke
residentie.
Na Avignon fiets ik naar Aramon. Daar kom ik midden in
een feest terecht, waar zoals in Pamplona stieren worden
losgelaten. De straten zijn afgezet en winkels
gebarricadeerd. Na dit dorp fiets ik naar Pont du Gard,
het romeinse aquaduct. Het weer is prima en bij het
aquaduct is het lekker om even te stoppen. Ik was eerst
van plan om naar Arles te fietsen maar ik heb even genoeg
van het drukke verkeer en de steden. Via Beaucaire en
Tarascon fiets ik naar Les Baux de Provence. Dit plaatsje
ligt strategisch bovenop de rotsen van de Alpilles en
wordt druk bezocht.Ook hier is een huwelijksplechtigheid
aan de gang. Na les Baux daal ik van naar Maussene. De
camping ziet er nogal duur uit en besluit verder te
fietsen naar Mouries. Ook hier is een 4 sterren camping,
maar mijn oog valt op een bordje camping a la ferme. Na
een aantal kilometer sla ik een smal weggetje in. Hier
ligt de kleine camping waar drie andere tentjes staan.
Via een intercom meld ik me aan en even later komt de
campingbeheerdster langs. De camping is prima, alleen
blijkt dat de watervoorzieningen niet helemaal goed
bemeten zijn. Nadat ik een douche heb gehad is de boiler
leeg! De camping is met 5 wel goedkoop. Een nadeel
van een camping a la ferme is dat het midden in het
boerenland ligt. Dit betekent veel muggen en enorme
bromvliegen.
|
|
Zondag 31 augustus Mouries- Montagne du
luberon- Roque d'Antheron 104 km, 1043 meter De
voorlaatste dag betekent wederom een vrij rustige dag
door de Montagne de Luberon. Allereerst rijd ik tussen de
rotsen van de Alpilles. Diverse fietsers zijn bezig met
hun zondagse rondje. Eygalieres is een aardig dorpje,
waar ik wat boodschappen doe. Bij Orgon moet ik via
drukke wegen de Durance oversteken. Aanvankelijk was ik
van plan om dwars door de Luberon te fietsen. Helaas zijn
deze wegen gedurende een week afgesloten. Daarom kies ik
de noordelijke route langs plaatsen als Menerbes, het
kasteel van Lacoste en het toeristische plaatsje
Bonnieux. De weg gaat langs de Luberon door het glooiende
land. Bonnieux ligt dicht bij het hoogste punt van
vandaag. Ik fiets naar een uitzichtspunt van het massif
des cedres. Daarna volgt het fraaie combe de Lourmarin,
waarbij je de Luberon doorsteekt. In La Roque d'Antheron
steek ik de Durance over. Daar zoek ik de camping op. Het
is duidelijk al buiten het seizoen. Om half zes is er
niemand bij de receptie en er staan een paar
campinggasten op een enorm groot kampeerterrein. Ook de
voorzieningen worden niet meer onderhouden en maken een
wat vervallen indruk.
|

21% nabij Roque d'Antheron
|
Maandag 1 september Roque d'Antheron-
Marseille 65 km, 684 meter De laatste dag is
kort maar bevat toch nog aardige rustige wegen. Na La
Roque stijgt de smalle d 67 A zeer geleidelijk. Alleen
een verbodsbord voor carvans doet vermoeden voor wat gaat
komen. Plotseling is het steile stuk daar. In een
kilometer moeten enorme stijgingspercentages overbrugd
worden.Het steilste stuk à 21% is behoorlijk lastig. Op
de top sla ik nog een zijweggetje in dat leidt naar een
mooi uitzichtspunt op de omgeving. In Lambesc is het even
zoeken naar de juiste weg. Daar kies ik wederom een smal
weggetje naar Coudoux. Boven op de pas vlak voor Coudoux
heb je prachtig uitzicht op het Etang de Berre. Dit meer
wordt met name gebruikt voor raffinaderijen en is wat
minder aantrekkelijk fietsgebied. Mijn eindpunt, het
vliegveld van Marseille ligt ook aan dit meer.De laatste
kilometers naar het vliegveld gaan over drukke wegen. Het
is nog vrij vroeg en ik bezoek nog de roze rotsen van
Vitrolles. In dit stadje zijn alle huizen van dezelfde
kleur als de rotsen. De winkels zijn vanwege de
middagpauze helaas dicht en ik kleed me om aan het Etang
de Berre. De vlucht met Basiq air naar Schiphol is prima
en zelfs de fiets heeft geen doos nodig. Hier komt dus
een einde aan een mooie tocht met totaal 2186 kilometer
en 40832 meter hoogteverschil.
|
|
|
|
km |
tijd |
hoogte |
max snelheid |
kosten per
nacht |
10-aug |
Alpe
d'huez, Auris (d211A), col de Sarenne |
89 |
6:17 |
2887 |
66,9 |
9,8 |
11-aug |
Col
du Croix de Fer, Col du Sabot |
111 |
7:33 |
2824 |
71,7 |
9,8 |
12-aug |
wandelen
ecrins |
|
|
|
|
8,15 |
13-aug |
Col
d'Izoard, Sommet bucher |
115 |
7:02 |
2477 |
67,9 |
8,15 |
14-aug |
Pre
madamme carle, Entre les aigues |
79 |
4:35 |
1617 |
62,1 |
8,15 |
15-aug |
Col
du granon, chalets de laval |
102,1 |
5:47 |
1933 |
51,7 |
8,15 |
16-aug |
Col
du galibier (S), col du Telegraph, Col du
Galibier (N) |
88,3 |
5:33 |
2681 |
63,5 |
8,15 |
17-aug |
Col
Agnel |
115,8 |
7:55 |
2286 |
|
12 |
18-aug |
Colle
di sampeyre, colle valcavera |
82,4 |
7:25 |
2786 |
62,5 |
7 |
19-aug |
Col
de la lombarde |
71,6 |
5:14 |
1611 |
63,6 |
6,5 |
20-aug |
Col
de la Couillole, Gorges du Cians, Tour, Col
d'Andrion |
140,8 |
8:15 |
2942 |
58,4 |
6,5 |
21-aug |
Col
st martin, col de turini |
86 |
6:17 |
2071 |
56,7 |
7,9 |
22-aug |
Col
de castillon, col de la madone |
104,7 |
6:47 |
1698 |
|
12,65 |
23-aug |
gorges
loup, col de bleine, col du buis, col de felines |
94,9 |
6:21 |
1724 |
63,7 |
5 |
24-aug |
gorges
de daluis, col des champs |
106,1 |
6:45 |
1816 |
53,5 |
5,6 |
25-aug |
verdon
- cirque vaumale |
98 |
5:31 |
1322 |
|
5,95 |
26-aug |
verdon
- routes des cretes |
93,8 |
5:13 |
1905 |
52,6 |
5,95 |
27-aug |
Moustiers-
ste Marie |
113,2 |
6:19 |
1420 |
56,4 |
5,8 |
28-aug |
Mont
ventoux |
107,9 |
5:41 |
1997 |
53 |
5,8 |
29-aug |
Vaisons
la romaine, Orange |
120,6 |
5:35 |
614 |
66,6 |
5,65 |
30-aug |
Pont
du Gard, Les baux |
96,8 |
5:20 |
494 |
46,7 |
5 |
31-aug |
Montagne
du luberon |
103,6 |
5:40 |
1043 |
|
7 |
1-sep |
Chaine
des Cotes, coudoux, vitrolles |
64,9 |
3:39 |
684 |
51,5 |
|
|
|
2186 |
6:07 |
40832 |
71,7 |
7,5 |
|