Klik op de kleine foto's voor meer detail
|
 

|
24-7-1999 Nederland - Meiringen Zaterdagochtend
vertrokken en zoefend over de Deutsche Autobahn gaat de
rit naar Zwitserland. In Zwitserland is het weer even
prachtig als in Nederland.
De snelwegen ontwijkend (we hadden namelijk geen vignet)
komen we via de Brunigpas in Meiringen. Daar vinden we
een zeer goede camping aan de rand van het dorp
(Balmweid). We besluiten de dag op het terras van een
niet al te best restaurant.
25-7-1999 Zondag Meiringen-Grimselpass 87,25 km
De volgende dag staan we om een uur of negen op. Het
is nog steeds prachtig weer. Het plan is om de drie
passen te fietsen. Na een korte klim belanden we in
Innertkirchen en kiezen we om de Grimselpass te fietsen.
Al snel blijkt dat mijn klimcapaciteiten met de ligfiets
nog steeds lager te liggen dan op de bukker. Johan rijdt
soepel weg, terwijl ik met een slakkegangetje omhoog
kruip.
Vlak voor een tunnel staat Johan te wachten. Na een korte
stop fietsen we over de oude weg langs de tunnel omhoog.
Kort na deze steile passage krijg ik een enorme
hongerklop en maak een lange stop bij een dam. Het
vervolg van de klim gaat langzaam maar gestaag. Veel
anderen zijn ook op het idee gekomen om te gaan fietsen.
Er zijn veel fietsers met bepakking, waarvan een aantal
zeer traag of lopend omhoog gaan. Ook een (Duitse?)
ligfietser komt mij tegemoet.
De klim bevat een aantal behoorlijke steile passages.
Bij de stuwmeren is het gelukkig wat vlakker en kan je op
adem komen. Bovenop de top zit Johan al een uur te
wachten en eten we een spiegelei in het restaurant. De
drie passen zitten er vandaag niet in. We rijden even
verder om van het uitzicht op de Furka en de Rhone
gletsjer te genieten. Opvallend is dat er nog aardig wat
sneeuw ligt.
Op de kaart ontdekken we nog een aardig weggetje die
vanaf de pas naar een stuwmeer Oberaarsee leidt. Het is
een prachtig smal weggetje met een geweldig uitzicht op
de Finsteraarhorn. Na dit fraaie intermezzo beginnen we
aan de afdaling. Na een paar bochten mis ik Johan in mijn
spiegeltje en ik wacht een korte tijd, maar ik zie
niemand. Ik draai om en begin weer een stuk om hoog te
klimmen. Na een drietal haarspeldbochten zie ik Johan in
de berm staan met een klapband, gelukkig zonder ernstige
gevolgen. De afdaling verloopt verder rustig met een max
van 73,6. Het ijsje op het terras smaakt na zo'n dag
extra goed.
|

|
26-7-1999 Maandag Meiringen- Grosse
Scheidegg-Stechelberg 99 km
Meteen in Meiringen na de afslag begint de weg
behoorlijk te klimmen. Vandaag is de Grosse Scheidegg ons
doel en met name de eerste kilometers naar de
Reichenbachfälle zijn enorm steil. Af en toe is het
wegdek weg en gruizig. Een Engels echtpaar wandelt omhoog
en is opzoek naar de sporen van Sherlock Holmes. Hier bij
de waterval is hij door zijn grote opponent omgekomen.
Na de waterval kruipt de weg langzaam het bos uit en
ontvouwt zich een prachtig berglandschap met diverse
gletsjers. Een Zwitserse uit Zürich vraagt of dit de weg
is naar de Grosse Scheidegg, en ik beaam het. De klim
heeft halverwege een rustpunt en is volledig vlak en moet
ik even wachten. Er wordt een kudde koeien de stal in
begeleid. Even verderop gaat de weg weer steil omhoog. Ik
haal een echtpaar in dat met grote moeite omhoog komt en
ook twee ATBers met grote rugzakken op. De postbus
blokkeert ons een aantal keer de weg. De weg is smal en
bij een parkeerplaats zijn auto's niet meer toegestaan.
Er zijn echter ook hier veel fietsers. Een viertal dames
ligt lekker te zonnen en als ik langs fiets word ik luid
aangemoedigd.
Bovenop de top rusten we even uit bij het restaurant.
De afdaling is bochtig, smal en onoverzichtelijk. De
snelheid blijft daardoor redelijk binnen de perken en na
Grindelwald hebben we last van een enorme tegenwind. Na
de afdaling slaan we nog even links af het dal in. Het
met bordjes gemarkeerde fietspad, blijkt niet zo goed
geasfalteerd te zijn en al snel rijden we weer op de
normale asfaltweg. Aan het eind van het dal genieten we
van de het uitzicht op een aantal watervallen. Na
Interlaken besluiten we toch weer de fietsbordjes te
volgen. Het prachtige weggetje langs het meer gaat op en
af. De laatste kilometers is het weer onverhard en er is
zelfs een passage waar we door het bos met de fiets
moeten lopen.
|
 |
27-7-1999 Dinsdag Meiringen - Nice
Na wat boodschappen gedaan te hebben en
afscheid te hebben genomen van onze Belgische buren
rijden we met de 106 over de Sustenpass (erg
indrukwekkend) en de Gotthard richting Italië. Het
inhalen van "busjes van de baas" en langzame
motorhelden verloopt op de smalle weggetjes moeizaam.
Even voor de Italiaanse grens tanken we vol. Johan
probeert nog een tegoedbon van de Esso van de Brunigpass
in te wisselen, maar de pomphouder accepteert deze niet.
De bergweggetjes en met name de weg langs het Laggo
Maggiore schieten niet echt op. Na een stukje over de
tolweg in Italië rijden we via Turijn bij de Col de
Tende Frankrijk binnen. We verkiezen voor de oude weg,
maar deze blijkt bovenop de top niet bereidbaar te zijn
voor auto's. We dienen dus toch de tunnel te nemen.
Halverwege de tunnel moeten we plotseling stoppen. Een
vrachtwagen heeft zich met een camper klem gereden. Met
veel moeite en Italiaanse gebaren kan de vrachtwagen
passeren. Na een snelle afdaling waarin Johan afgetroeft
wordt door een dame in een Fiesta door de prachtige
gorges de Saorge rijden we langs de kust en bezoeken we
nog even het circuit van Monaco. In Nice aangekomen is
het even zoeken naar een camping, maar om 10 kunnen we
eindelijk de tent opzetten. De keuken serveert alleen
Pizza's dus Johan moet als avondmaaltijd het met een
Magnum doen.
|
|
28-7-1999 Woensdag Nice-Corte
In Nice informeren we naar de boot naar Corsica. Daar
blijkt de boot vol te zitten, maar we kunnen nog wel op
een wachtlijst terecht komen. Na een spannend uurtje
kunnen we toch mee met de boot van half drie.Van onze
laatste Franken kopen we een steak hache. De bootreis
verloopt rustig en we tellen veel golfjes. 's Avonds
meren we aan te Ajaccio en na een korte driftrit
arriveren we even voor twaalven op de camping te Corte.
|
 |
29-7-1999 Donderdag Corte-Haut Asco 127 km
Na een rustige start slaan we bij Ponte Leccia het
smalle weggetje in richting Asco. De weg voert door een
nauwe gorge. Na Asco stijgt de weg met korte stukjes van
10%. Vlak voor de top begint rijden we de wolken in en
begint het te regenen. De laatste drie kilometer tot aan
het eindpunt op 1450 meter gaan door een stromende regen.
Verkleumd drinken we in de auberge twee koppen koffie om
enigzins op te warmen. Het wordt niet helemaal droog en
we beginnen dan snel aan de afdaling. De terugweg
verloopt via een fraaie omweg via de col d'Ominanda.
|
|
30-7-1999 Vrijdag Corte - Gorges de la
Restonica 32 km
's Ochtends rijden we door de Gorges de la Restonica.
Het smalle weggetje wordt druk bereden en heeft een
beroerd asfalt. Na diverse steile stukken bereik ik zo'n
kwartier na Johan de top. Tijdens de lunch kunnen we
genieten van de vele kijkers die onze fietsen bewonderen.
Na een rustige afdaling over een hobbelige weg begint het
vlak voor Corte te hozen. We besluiten niet verder te
fietsen en maken een tocht met de auto naar Bastia.
|
|
1-8-1999 Zaterdag Corte- col de Sorba -
defile de l'Inzecca- Aleria- Corte 129 km
Al vroeg in de ochtend gaat mijn telefoon af.
Martin en Ellis zijn gearriveerd, maar kunnen de camping
niet vinden. Na enkele aanwijzingen staan zij meteen voor
de tent. Zij besluiten op zoek te gaan naar een camping
aan de kust in de buurt van Porto. Wij maken nog een een
tocht over de col de Sorba, met 1311 meter de 2e col van
Corsica. In de afdaling door de defile de l'inzecca
begint het te regenen. Na een lange rustpauze besluiten
we snel richting de kust af te dalen. Via de rustige en
vlakke RN 200 bereiken we om acht uur Corte. We pakken
snel de fietsen in en rijden over de col de Vergio en
Porto naar Galeria waar Martin en Ellis een camping
hebben gevonden. Na een drift-tocht over een smal
weggetje met een bijna lege tank arriveren we om half
twee op de camping. In het donker zetten we de tent op
een leeg plekje neer.
|
 |
2-8-1999 Zondag Porto- gorges de spelunca-
Calanches- Piana 75 km
Met de auto rijden we eerst naar Porto dat 50
km ten zuiden van Galeria ligt. In het wedstrijdje moet
de 106 het zoals vanouds afleggen tegen de snellere Clio.
In Porto starten we een klein rondje door de Gorges de
Spelunca. Even voor Evisa stoppen we voor een lunchpauze
bij een waterbron. Een kudde varkens houdt ons
gezelschap. Martin voert een broodje aan een varken die
daarna aggresief om meer komt bedelen. Met moeite kunnen
we hem weg jagen. Na 100 meter krijgt Johan wederom weer
een lekke band. Het varken ruikt het brood en komt op ons
afrennen. Een graai in de rugzak levert voor hem een fles
met water op en weer met veel moeite en tam tam kunnen we
het zwijn verdrijven. Na Evisa rijden we terug naar Porto
en klimmen nog even bij de ondergaande zon naar de
roodkleurende rotsen van les Calanche.
|
|
3-8-1999 Maandag Galeria- Calvi - Galeria 73
km
Het is een warme dag en we fietsen rustig langs de
kust naar Calvi. In Calvi kunnen we even uitpuffen op een
terrasje. Op de terugweg stijgt de temperatuur tot
kookpunt en passeren we met moeite de bocca d'Marsolinu
(443 m). De afdaling verloopt vlot zodat we redelijk op
tijd in Galeria arriveren.
|
|
4-8-1999 Dinsdag Corte-Propriano
Vandaag willen we naar een andere camping in het
zuiden gaan. Martin en Ellis verkiezen nog even het
strand. Ik ben samen met Johan van plan om nog een
wandeling te maken. Bij de Calanches maken we een korte
wandeling naar een vooruitgestoken rotspunt. Door de
smalle weggetjes en enkele onverharde wegen komt er van
wandelen niet veel meer. In Proriano vinden we even
buiten het toeristisch stadje de redelijke camping
Corsica.
|
 |
5-8-1999 Woensdag Propriano- Col de Bavella
114 km Martin besluit om samen met Ellis te
gaan wandelen in de buurt van de Col de Bavella. Wij
zullen er heen fietsen. De klim naar de Col de Bavella
begint rustig met een klim over de D19. In Arbellara
rijden we even verkeerd. Het is weer warm en voor het
eerst fiets ik Johan op achterstand. Bij een waterbron in
St Lucie rusten en eten we onze broodjes. Na St Lucie
fietst Johan me als vanouds weer uit. Bovenop de Col de
Bavella is het verschil "maar" tien minuten.
Even later ontmoeten we Martin en Ellis die een leuke
wandeling heeft gemaakt. Martin besluit met ons mee te
gaan afdalen, want hij heeft zijn Principia in de auto
mee genomen. Daarvoor wordt hij al snel afgestraft, want
in korte tijd krijgt hij twee lekke banden.
|
 |
6-8-1999 Donderdag Propriano - Aullene - Col
de tana - Propriano 99 km
Vandaag hebben we een kort rondje gepland. Na col de
Sta Giulia (80 meter) snelheid even op tot boven de
zeventig kilometer per uur. De hitte noopt ons diverse
malen te stoppen om te eten en wat te drinken. Net na de
afdaling van de col de Tana krijgt Johan een lekke band.
In Petreto kiezen we niet voor een klim over de drukke
N196, maar nemen we de rustige d757 en d457. Bij Filitosa
proberen we nog een glimp op te vangen van de
prehistorische menhirs, maar 30 Franc vinden we toch iets
te veel van het goede. Iets later dan gepland arriveren
we uiteindelijk op de camping in Propriano, waar we met
behulp van de achteruitrij lampen van de Clio een portie
Chili klaar maken.
|
 |
7-8-1999 Vrijdag solenzarra - Col de Bavella
62 km
De laatste fietsdag rijden we met de 106 naar
Solenzara, gelegen aan de oostkust van Corsica. Hier
begint de zwaarste klim van Corsica naar de Col de
Bavella. De klim is opgedeeld in een aantal stukken. De
eerste 12 kilometer gaan op en af. Daarna klimt de weg
steil op een smal weggetje naar de col de Larone. De weg
is zo smal dat auto's met moeite kunnen passeren.
Onderweg trek ik natuurlijk zoals gewoonlijk met mijn
ligfiets veel bekijks. Na de Col de Larone volgt een
afdaling van 4 kilometer. Met een luid gesis loopt mijn
achterband leeg, een klapband. Bij het inspecteren van de
buitenband blijkt dat het loopvlak op een plaats helemaal
weg is gesleten. Logisch dat dit met de kleine steentjes
een klapband oplevert. De band laat het dus na 6500
kilometer afweten. Na de band te hebben opgelapt fiets ik
de laatste steile 8 kilometers voorzichtig omhoog. Daar
staat Johan al weer twintig minuten op mij te wachten. De
afdaling loopt ondanks het slechte wegdek en de slechte
band zonder problemen en we arriveren laat op de camping.
|
|
8-8-1999 Zaterdag/zondag -
stranddag Propriano- Calvi - Utrecht
Na de tent en de spullen te hebben
ingepakt besluiten we nog even het strand te bezoeken.
Met een temperatuur van 37 graden is dat wel aan te
raden. Ook moeten we nog 's middags een eind rijden naar
de boot en zal de terugreis ook aardig vermoeiend worden.
Om half vier vertrekken we uit Propriano via Ajaccio en
Corte naar Calvi. Daar zijn we ruim op tijd voor de boot
die vertraagd is en pas om half tien vertrekt. Wegens
technische problemen komt de boot pas om half twee 's
nachts aan in Nice. Johan heeft wat kunnen slapen en het
is rustig om de weg. We rijden dan aan een stuk door over
de route national. In de Alpen rijden we door een
wolkbreuk en in de buurt van de Jura houden we een lange
rust/slaap pauze van anderhalf uur. Vervolgens arriveren
we om half zes in Utrecht.
|
|