Abruzzen - 2003

[naar de index]

Blockhaus Klik op de kleine foto's voor meer detail
	Zondag 25 mei 2003 Frankfurt Hahn - Prescara Met Ryan-air vanuit Frankfurt Hahn vliegen we op Prescara. Het is ruim 3 uur rijden en met een file van drie kwartier komen we toch op tijd in Hahn aan. De fietsen vervoeren we in een grote plastic zak. Dit scheelt een hoop gesleep met dozen. We komen om zes uur aan, dus mooi op tijd. Het is warm en broeierig op het kleine vliegveld van Prescara. Met volledige bagage op de rug gaan we op zoek naar een camping. De camping Internationale is nergens meer te bekennen en we moeten tien kilometer richting het noorden fietsen. Uiteindelijk komen we net voor donker op de rustige camping Lake Placid in Silvi Marina terecht. 's Avonds eten we in het dorp silvi.
	Maandag 26 mei 104,5 kilometer rondje Silvi - Atri- Cermignano-Bisenti-Elice-Cipressi - Silvi Vandaag fietsen we een rondje. Om in te fietsen blijven we nog in het voorgebergte. Het is warm, dus we doen het rustig aan. De eerste kilometers via de binnenweg vanuit Silvi naar Atri zijn vrij steil. We klimmen naar 442 meter. In Atri bezoeken we de markt en genieten van een kop cappuccino op een terrasje. Het weer is prachtig de tijd vliegt voorbij. We maken het rondje af via Bisenti en keren weer om via het dal van de Fino. Bij Cipressi pakken we nog een klimmetje naar Cita San Angelo. Het hoogte verschil vandaag was ruim 1000 meter.
	dinsdag 27 mei 2003 Vandaag zijn we van plan om richting de Blockhaus te fietsen. De aanloop is vrijwel vlak. We fietsen eerst 10 km naar Prescara en volgen dan de rustige S 602 via Villanova, villareia en Scafa. In Scafa stoppen we voor gebak en koffie. Even buiten Scafa is het zoeken naar de juiste afslag. Op een bordje staat Lettomanopello aangegeven, dus we volgen de klim. De aanvang van de klim is al gruwelijk steil. Bovenop bij een dorpje hebben we prachtig uitzicht op de omgeving. Na het dorpje daalt de weg naar Lettomanopello en komen we op de oorspronkelijk geplande weg. Buiten Lettomanopello stijgt de weg met meer dan 15% omhoog. De eerste bochten zijn gruwelijk steil. En het houdt maar niet op. Kilometers lang blijft het stijgingspercentage hoog. Vooral het rechte stuk blijft maar steil door gaan. We rusten wat uit en op de Passo Lanciano duiken we een cafe in. Het weer wordt slechter, de wolken trekken dicht en het is op de pas al vrij koud. Ook vanwege de tijd besluiten we niet verder te fietsen maar af te dalen. In de afdaling krijgt Johan zijn traditionele lekke band. Via de col Spaccato fietsen we naar Chieti. In het dal is het toch weer zeer warm en de niet al te steile maar lange klim is slopend. Na Chieti rijden we even een drukke vierbaans weg op en slagen we toch de goede afslag te vinden richting het vliegveld. Vlak voor het vliegveld krijgt Johan wederom een lekke band. Gelukkig waren we toch al van plan om een auto te huren. Met een Corsa rijden we naar de camping.
	Woensdag 28 mei 2003 We breken 's ochtends op bij de camping. We zijn van plan om de rit van gisteren af te maken. We rijden naar de Passo Lanciano en laden daar de fietsen uit. De klim begint door het bos. Het is veel minder steil dan de weg vanaf lettomanopello. De brede weg klimt gelijkmatig naar diverse chalets die tijdens de winterperiode vast meer bezocht worden dan in mei. De pas ligt nog dicht. Even na de radar en zendmasten passeren we een aantal sneeuwvelden. Bij twee sneeuwvelden moeten we de fietsen over enkele honderden meters op de schouder nemen. Ondanks de bewolking is het uitzicht op de top fantastisch. De hemel trekt open en het zicht op de hoge besneeuwde toppen van het maieletta massief is prachtig. Op de top komt een wandelaar ons tegemoet met stijgijzers en bergschoenen. Johan krijgt in de afdaling wederom een lekke band. We leggen een nieuw velglint om, want het is wel verdacht vaak mis. Bij de parkeerplaats laden we de fietsen in rijden via de Passo Leonardo en Castel di Sangro naar Barrea. De camping van Villetta Barea is dicht, de camping bij Scanno ziet er verlaten uit, in Anversi blijkt geen camping te zijn en Pescsseroli lijken de campings meer op woonwagenkampen en bij twee zijn de hekken dicht. We rijden daarom maar weer terug naar Opi, waar we op de mooie maar dure camping een mooi plaatsje kunnen uitzoeken. Ook hier is het niet druk, we delen het veld met slechts drie andere camping gasten.
	Donderdag 29 mei Rondrit nationale park Abruzzen - 114 km De Abruzzen is een van de nationale parken in Italië. In dit klein gebied lopen nog wolven, lynxen en beren rond. We starten in Opi. De weg klimt langzaam naar dit dorp. Even voorbij Pescasseroli nemen we de afslag naar Bisegna en begint de weg wat meer te klimmen. Onderweg komen we nogal wat fietsers tegen die gebruik maken van de vrije hemelsvaartsdag. Na Bisegna volgt een korte afdaling waarna we weer behoorlijk moeten klimmen richting Cocullo. Na een tunnel bereiken we de pashoogte. Na een korte pauze dalen we af naar Anversi d'Abruzzi. Dit schilderachtige dorpje ligt aan het begin van een zeer fraaie kloof, Gole d. Sagittario. De kloof is circa 10 kilometer lang en is erg spectaculair. Bij het meer van Scanno verbreed zich het dal en even later bevinden we ons bij het plaatsje Scanno. Daar is het even zoeken naar een geschikte lunchplek. De hoteleigenares wijst ons naar een klein restaurant, onder in het dorp. We kunnen daar op TV nog de beklimming van de Col de Samprye volgen in de Giro. Het weer is daar een stuk onstuimiger dan in de Abruzzen. Simoni glibbert door de sneeuw richting de roze trui en de overwinning. Als we op de fiets stappen blijkt ook het weer in de Abruzzen te zijn omgeslagen. Donkere wolken pakken samen en er vallen enkele spetters regen. De temperatuur is nog steeds goed, dus al te veel last hebben we er niet van. Na het hoogste punt van de dag op 1564 meter dalen we af naar Barrea, dat prachtig aan het lago di Barrea ligt.
	Vrijdag 30 mei 2003 Rieti - Terminillo 87 km We rijden met de auto in alle vroegte naar Pescasserolli. Na een cappuchino en wat zoete broodjes als ontbijt vervolgen we onze weg via Avezzano en smalle weggetjes bij lago del Salto naar Rieti. Daar parkeren we de auto aan de voet van de Terminillo bij het dorpje Vazia. De klim is in de Giro van 2003 ook verreden en heeft toen voor de eerste tijdsverschillen bezorgd. De klim is gelijkmatig rond de zeven procent en loopt van 389 meter naar 1900 meter. Tot aan het skidorp terminillo is het uitzicht beperkt tot wat bomen en een verdwaalde toerist. Vanaf het dorp wordt het minder steil en de weg veel smaller. De weg kronkelt om de kale berg heen om uiteindelijk op 1900 meter te eindigen. De andere kant van Terminillo is veel mooier en rustiger. Helaas begint het behoorlijk te regenen dus, we moeten voorzichtig afdalen. Na Leonessa is de meeste regen voorbij en fietsen we over de SS 521 door het golvende landschap naar Rieti. Met de auto rijden we, met wat oponthoud vanwege een ongeluk, naar l'Aquila. Daar zijn we op zoek naar een hotel, maar de prijzen zijn vrij hoog. Uiteindelijk vinden we een hotel Giampy in Assergi voor een redelijke prijs (40 euro). We hebben een kamer in de nok van het hotel, maar de bedden slapen prima.
	Zaterdag 31 mei 2003 Gran Sasso 90 km Na een goed ontbijt stappen we op de fiets. Het weer ziet er in de ochtend prachtig uit. We klimmen langs Fonte Cerreto naar de top van de Gran Sasso. De hoogvlakte bij Campo imperatore is indrukwekkend. We fietsen langs de wilde paarden die grazen op de groene vlaktes. Net voorbij de afslag van de S17 b naar de Duca d'Abruzzi begint het plotseling te regenen. De bui blijft hangen tot drie kilometer voor de top, zodat de laatste kilometers weer in de zon worden afgelegd. De regen is echter wat hardnekkiger dan verwacht en met een broodje ham vluchten we het cafe in. Hier blijven we een uurtje wachten tot de bui weg gedreven is. Na de gedwongen pauze die we overbruggen met cappuchino en kaarten schrijven dalen we af naar St Stefano di Sessanio, Barisciano en Bazzano. De laatste tien kilometers klimmen we weer door richting Assergi. Het weer is nog steeds niet verbeterd en we besluiten daarom om maar richting Tivoli te rijden. In Tivoli is er weer geen camping en daarom besluiten we de herberg te kiezen even buiten Tivoli. De kamer is erg spartaans maar voor 70 euro kan je ook niet veel verwachten. Het diner voor 50 euro is uitgebreid en het totaal valt dan wel weer mee.
	Zondag 1 juni Tivoli - 44km Zoals gebruikelijk is het 's ochtends stralend weer en warm. We bezoeken de Villa d'Este met haar beroemde tuin. Er zijn een groot aantal prachtige fonteinen. Na de tuinen maken we een korte wandeling door het prachtige dorpje met smalle straatjes. Om kwart over elf stappen we in de auto stappen richting de Monte Simbruini. Dit is een aantrekkelijk gebied om te fietsen met talloze rustige weggetjes. We parkeren de auto in Subiaco. We klimmen naar Jenne. Daar begint het weer om te slaan. Nabij Trevi begint het hevig te onweren en regenen. Na een uurtje schuilen besluiten we toch maar verder door de regen te fietsen. Na de klim trekt de meeste regen weg en houden we het toch na 44 km voor gezien. We rijden met de auto weer naar de andere kant van de Appenijnen. Daar vinden we wederom vrij laat een hotel dei Vestini in Penne. Na wat afdingen krijgen we een kamer voor 40 euro zonder ontbijt. In het dorp eten we dit keer fantastisch lekker met een dikke soep en lamsbouten.
	Maandag 2 juni 2003 106 km De laatste dag. 's Middags vertrekt het vliegtuig richting Frankfurt. We hebben een strakke planning, want we willen toch nog een leuk rondje fietsen. We rijden de auto naar Farindola en starten met de klim naar Vado si Sole naar 1621 meter. Dat betekent ruim 1000 meter klimmen. Vandaar hebben we een prachtig uitzicht op de groene graslanden van de Campo imperatore. In Castel del monte kopen we de laatste broodjes op. Na een korte lunchstop dalen we behoorlijk af en klimmen weer naar Forca di Penne. Even voorbij civataquana missen we de afslag naar Civitella Casanova wat 10 kilometer extra fietsen betekent. Het terrein gaat op en af van het ene naar het andere rivierdal. Even voor Farindola wordt het wat steiler en uiteindelijk komen we een half uur later dan gepland bij de auto. Na snel alles ingeladen te hebben komen we toch ruim op tijd op het vliegveld om daarna via Frankfurt huiswaarts te keren.