Fietsen op de vulkaan

Lanzarote winter 2000

[naar de index


 

 


Klik op de kleine foto's voor meer detail 


de klim bij Femes

Zondag 17 december 2000

Het einde van het jaar komt dichtbij en de fiets staat al maanden werkloos in de kelder. Het wordt weer eens tijd voor een leuke fietstocht. Buiten blijft het weer onstabiel, dus moeten we naar wat zonnige oorden gaan. De last minute reis is via de website van D-reizen vlot geboekt en twee weken later staan we nog wat onwennig op Schiphol.

Transavia zal ons naar Lanzarote brengen waar we een volle week zullen verblijven. Het eiland is wat klein en het is een van de eilanden met de laagste heuvels. Lanzarote is echter beroemd omdat vele wielrenners tijdens de winter daar trainen, dus het zal zeker befietsbaar zijn.

Na enige vertraging door een blikseminslag vertrekken we richting de Canaries. Het vliegtuig is tot de laatste plaats bezet en met een half uur vertraging arriveren we op het vliegveld van Arrecife. Nadat we de bagage en de fietsen hebben afgehaald lopen we naar de hostes. Daar krijgen we het bericht dat we maar liefst 4000 pesetas moeten betalen voor de fietsvervoer van het vliegveld naar het appartement. Bij het boeken van de reis was ons daar niets over gemeld en ook tijdens andere vluchten hebben we nooit extra voor dit vervoer moeten betalen. Daarboven komt nog dat er genoeg ruimte in de bus aanwezig is. Protesteren heeft natuurlijk geen enkele zin, je word gewoon voor het blok gezet. Dit is een slechte zaak van de reisorganisatie Holland International.

Het appartment te Puerto del Carmen is eenvoudig (een ster) maar voldoet prima: een huiskamer, een slaapkamer, een ligbad en toilet en een eenvoudig keukentje. Het is plus minus vijf minuten lopen van de winkels, het strand en het centrum.

naar El Golfo

Los Hervideros

Maandag 18 december 2000 (84 km) - Playa Blanca

We starten met een tocht richting het zuiden. Ik heb dit keer weer eens de Cannondale van onder het stof vandaan gehaald. Sinds La Palma twee jaar geleden heb ik er niet meer op gefietst. Om mijn fietsmaat Johan niet al te lang te laten wachten blijft de ligfiets nu thuis. Het weer is vandaag prima, rond de dertig graden celcius met een stralend blauwe lucht.

De route loopt via Macheren en Femes naar Playa Blanca. Na de fraaie klim bij Femes pauzeren we en genieten we van het fantastische uitzicht. De afdaling is spectaculair. De maximum snelheid loopt op tot boven de zeventig kilometer per uur. In de zinderende afdaling verliest Johan nog zijn petje.

Vanaf Las Brenas volgen we de parallel weg aan de grote weg naar Playa Blanca. Er staat een straffe tegenwind. Na tien kilometer ploeteren arriveren we in Playa Blanca, een aardig haven plaatsje waar ook de boot naar Fuerteventura vertrekt. Vandaag blijven we echter op Lanzarote. De terugweg verloopt dankzij de wind iets vlotter. We fietsen langs de prachtige kust bij El Golfo. De vulkaanuitbarsting heeft het landschap hier bepaald. Bij los Hervideros is hierdoor een prachtige natuurlijke brug ontstaan. De terugweg verloopt via Yaiza waarna we tegen zes uur in Puerto del Carmen terugkeren.

Dinsdag 19 december 2000 (82 km) - Haria

Het plan is om vandaag richting de noordkust te fietsen. We fietsen een klein stukje over de drukke 4 baans autoweg bij het vliegveld en het duurt even voor we de juiste afslag naar Guime hebben gevonden. Uiteindelijk blijkt het dat je de afslag alleen kan bereiken vanaf de andere richting. Bij het vliegveld kunnen we gelukkig aan de andere kant van de weg komen. Er volgen dan enkele zeer steile kilometers tot Guime. Na San Bartolome passeren we Teguise. Het binnenland is heuvelachtig en erg kaal. Er groeien nauwelijks bomen. We komen wel redelijk veel racefietsers tegen. Lanzarote is inderdaad populair onder fietsers!

In Teguise fietsen we langs het kasteel van Sta Barbara. en begint de weg langzaam te stijgen. Door de wind hebben we daar nauwelijks last van. Alleen enkele kilometers na Los Valles zijn lastig. De klim is kaal en wordt gedomineerd door de windmolens en een militair observatiepost. Bovenop de pas op zon zeven honderd meter begint het langzaam te regenen en we vinden dat het juiste tijdstip om een restaurantje op te zoeken. Terwijl het wolkendek dicht trekt en het met bakken uit de hemel regent bestellen we een echte Canarische groetensoep. Dit is een dik gebonden soep met aardappelen, tomaten en vele andere groenten. Na een bak koffie blijft het door regenen. Door het weer van gisteren waren we zo optimistisch geweest om de regenjassn in het appartement te laten liggen en het is niet aantrekkelijk om nog 50 km in de regen te fietsen. Na 2 uur te hebben gewacht besluiten we toch maar de regen in te gaan. We dalen voorzichtig door de regen af langs een prachtige barranco naar Tabayesco. In het dal is het vrijwel droog en valt het allemaal weer mee. De geplande lus in noorden kunnen we nu door tijdgebrek niet afmaken en zullen we voor een andere keer bewaren. Vanaf Arrieta rijden we over de drukke weg richting Arrecife. Door een forse tegenwind en matig wegdek verloopt dit niet zo vlot. In de buurt van Arrecife krijgt Johan twee lekke banden. Na het stukje snelweg arriveren net voor donker in Puerto del Carmen.


Woensdag 20 december 2000- Timanfaya

Vandaag zullen we de fietsen een dag de rust geven. We huren een corsa voor twee dagen. We rijden eerst naar het vulkanisch gebied van het nationale park Timanfaya. Voor de gein maken we een ritje op een dromedaris. Het eigenlijk wel zielig dat deze beesten worden afgemat voor de toeristen. De tocht is slechts enkele honderden meters lang en de kameel heeft er duidelijk niet veel zin in en moet met klappen op de kont vooruit gedreven worden. We hebben het geluk op de voorste kameel te zitten zodat we het mooiste uitzicht hebben. Timanfaya is wel erg mooi. Het is een vrij omvangrijkgebied dat ontstaan is na een vulkaanuitbarsting. Vele rotskraters, lavavelden en scheuren in de grond maken het geheel erg indrukwekkend. De grond is op bepaalde plaatsen nog steeds warm en bij een restaurant wordt deze aardwarmte voor de keuken gebruikt.

Na dit intermezzo maken we nog een bustocht door dit vulkanische gebied. Buiten de drie wegen die het gebied doorkuisen is het verboden om het gebied te betreden. Ook demonstreren ze hier dat de grond nog heet is. Een takkenbos vat in een kuil al snel vlam en water dat in de grond wordt gegoten wordt met veel geweld weer naar buiten gespoten.

We hervatten onze tocht en rijden langs het plaatsje Soo richting het noorden. In het uiterste noorden ligt het Mirador del Rio. Bovenop deze heuvel (420 meter) heeft kunstenaar Cesar Manrique een uitzichtpunt gemaakt. Je hebt hiervandaan een prachtig uitzicht op het eilandje Graciosa en de steile rotskust. Het gebied is hier ook beïnvloed door de vulkaan en zeer ruig. We bezoeken de Cueva de los verdes, een vulkanische grot van 7 kilometer lengte. De grot is ontstaan door het vulkanische geweld. Nu worden in de grot zelfs concerten gehouden vanwege de goede acoustiek.We besluiten de avond in Arrecife.

Donderdag 21 december 2000 48 km - Fuerteventura

We staan vandaag vroeg op. We gaan vandaag naar Fuerteventura en willen de boot van negen uur halen. De fietsen gaan achterin de auto en om negen uur staan we klaar in Playa Blanca. Daar voeren twee maatschappijen een veerdienst naar Corralejo op Fuerteventura. Elk uur vertrekt een boot en de overtocht duurt ongeveer twintig minuten. Langs de noordoost kust zijn grote duinstranden, die ontstaan zijn door overgewaaid sahara zand. Fuerteventura is kaal en ruig. De oostkust is vlak. Het gehele eiland waait een zeer harde wind. We rijden naar Tuineje waar we de fietsen uitladen om een tocht te maken.

Vanuit Tuineje fietsen we met wind mee richting het noorden. Bij Antigua fietsen we naar Betancuria. De klim wordt extra bemoeilijkt door de stevige rukwinden. Zelfs de afdaling moeten we moeite doen om vooruit te komen. Dit deel van Fuerteventura is helemaal rustig, woest en wel erg fraai. In Pajara besluiten we toch maar om naar de auto terug te keren.

Om het eiland te zien rijden we naar de zuidpunt. Na Morro Jable rijden we een stuk over een onverharde weg. Het zuidelijkste puntje Punta de Jandia is te ver weg en we rijden via de west route terug naar Corralejo. In het plaatsje eten we nog voordat we op de boot stappen.

De boot is iets vertraagd door het onstuimige weer. De boot blijft lange tijd aan de wal staan en vaart zeer traag over de hoge golven. Er worden kotszakjes verstrekt en enkele passagiers moeten behoorlijk overgeven. Ondanks dat we net gegeten hebben blijft bij ons het eten binnen en na twee uur rijden we opgelucht de boot af. Het is nog even spannend met de benzinevoorraad, maar we halen het appartement nog net.


La Geria

Vrijdag 22 december 2000 (87 km) - Timanfaya

We fietsen vandaag richting het vulkanisch gebied. We klimmen langs het hospitaal van Puerte del Carmen. Een korte regenbui doet ons even schuilen in Tias. Na de regenbui fietsen we verder naar Masdache en slaan daar links af richting het Parques Natural de los Volcanes. Kilometers lang fietsen we door het vulkanisch gebied. Bij Mancha Blanca slaan we links af richting het parque Nacional de Timanfaya. Het is wederom indrukwekkend om door het gebied te fietsen.

We laten de kamelen rechts liggen en pauzeren in Yaiza. Hierna rijden we wederom naar Femes maar nu langs de moeilijke zuidkant. De klim is bijzonder steil en we zijn blij als we de top hebben bereikt. In de afdaling krijgt Johan nog een lekke band. Op de terugweg fietsen we langs La Geria, de wijnstreek van Lanzarote. De wijnoogst ziet er zeer mager uit. De struikjes met druiven staan zielig in een kuil te verpieteren. De plaatselijke wijn smaakt daarom ook vrij zuur.


Malpais de la Corona en Orzola

Zaterdag 23 december 2000 (114 km) Orzola - Haria

Vandaag kunnen we onze laatste grote tocht maken. We proberen nu nog een keer richting het noorden te fietsen. We fietsen via Tias en San Bartolome naar Tahiche. Door de wind halen we een gemiddelde van ruim boven de dertig kilometer per uur en regelmatig schommelt de snelheid tussen de veertig en vijftig kilometer per uur. Bij Jameos del Agua houden we een lunchpauze. Bij het vissersplaatsjes Orzala hebben we het noordelijkste puntje van Lanzarote bereikt. Daar begint tevens de klim richting Haria. Zowel de wind als de steile stukken maken het klimmen lastig. Even voor Haria knalt mijn achterband uitelkaar. Er zit een grote scheur in de buitenband. Terwijl Johan op zoek gaat naar een fietsenmaker in Arrieta probeer ik de band enigzins rijdbaar te maken. Ik plak aan de binnenkant van de band een stukje stof en een stuk binnenband. Het gat vul ik met solutie en een vulcaniserende plakker. Het blijft wonder boven wonder goed zitten en ik waag er een stuk op te fietsen. Onderweg kom ik Johan tegen die geen fietsenmaker heeft gevonden. We besluiten het toch maar te wagen en rustig terug te fietsen. Gelukkig waait er een straffe wind en kan je toch al niet hard fietsen.

Even voor Arrecife hoor ik een gekke knal. Ik merk echter niets en fiets gewoon verder. We moeten namelijk haast maken om nog voor het donker bij het appartement te zijn. We fietsen langs de snelweg en net nadat we de afslag hebben genomen merk ik dat er toch iets grondig mis is. Het bovenste derailleurwieltje ontbreekt en nu slaat mijn ketting door. Terugfietsen en op zoek gaan naar het vermiste wieltje heeft weinig zin. Bij de invallende duisternis probeer ik ook dit mankement provisorisch te repareren. Ik zet op de plaats van het wieltje een boutje, zodat in iedergeval de ketting gespannen blijft. Schakelen kan niet meer en voorzichtig fietsen we terug naar het appartement. Het wordt gelukkig pas echt donker als we de eerste buitenwijken van Puerto del Carmen bereiken. Met een kapotte derailleur en een scheur in mijn achterband bereik ik het appartement. Na afloop gaat de fiets direct in de vliegdoos.


 

Zondag 24 december 2000

Omdat we om twaalf uur de sleutel in moeten leveren en ik niet over mijn fiets kan beschikken, maken we er vandaag een slenter/stranddag van. We wandelen naar het oude vissersplaatsje. Een korte regenbui doet ons besluiten om een bak koffie in een restaurantje te nemen. Daarna klaart het helemaal op en liggen we bij een termperatuur van 25 graden nog een aantal uur op het strand. We zijn nog net op tijd om ons om te kleden op het appartement. Na wat gezeur over de fietsdozen kunnen we uiteindelijk in de bus stappen en vliegen we richting Nederland. Het is er koud en het sneeuwt. We zijn terug om nog net witte kerst te vieren.

Algemene informatie: www.lanzarote.com

 


© 2001 Luddo Oh