Engeland & Wales 2016

Klik op de kleine foto's voor meer detail 

Het is al weer lang geleden dat ik in Engeland was en Wales staat al lang op mijn to-do lijst met name het gebied rond de Snowdon. Vervlogen beelden van oude Tv programma's waarbij sporters de Snowdon beklimmen in de mist staan nog scherp op het netvlies. Alleen het weer heeft mij altijd wat weerhouden op deze richting op te gaan. In de namiddag pakken we de trein naar Rotterdam waar we het station bij Julia's een snelle pastahap eten met een ijsje van de AH.

We pakken de trein van half zeven naar Hoek van Holland haven en komen daar ruim op tijd aan. Bij de terminal geven ze ons aan dat we via de checkin van de auto's de boot op kunnen. We staat steeds in de verkeerde rij bij de paspoort controle, maar gelukkig kunnen we met de fietsen langs een lange rij auto's voor dat we uiteindelijk de boot op mogen. Er stappen ook veel andere fietsers aan boord.

We hebben een luxe kajuit op de elfde etage met alle gemakken met twee stapelbedden en ruime oplaadgelegenheid en zee zicht. Van de zee is niet veel te zien, maar deze kajuiten zijn wat ruimer dan de binnenhutten zonder patrijspoort. Op het dek genieten we van de mooie zonsondergang, 's avonds is het nog aangenaam warm buiten. In de lounge is er gratis wifi om nog even een verslag naar het thuisfront te versturen.

https://ridewithgps.com/trips/11118750

Om half zes worden we al gewekt door de intercom. De boot is al aangemeerd en hebben prima kunnen slapen. We hebben dan nog een uur de tijd om te ontbijten voordat we van boord kunnen. We hebben wat broodjes meegenomen dus we hebben ontbijt in de kajuit. Om half zeven wordt er door het schoonmaakpersoneel al op de deur geklopt, tijd om de hut te verlaten. We dalen de trappen af tot het benedendek waar de fietsen staan. Na de fietsen te hebben bepakt fietsen we van boord, de douane is een formaliteit. We moeten even wachten want een hele andere lading fietsers zat ook aan boord.

Het is een uur of zeven in de ochtend als we Harwich uitfietsen, er is erg weinig verkeer op de weg dus kunnen we even wennen aan het links fietsen. Al gauw breekt het zonnetje door en met 20c wordt het al snel aangenaam warm en kunnen de truitjes uit. In England is er een prima fietsroute netwerk uitgezet. We volgen de route 51via Wivenhoe naar Colchester. De fietsroute volgt jaagpaden en oude treinroutes. Over verkeersarme wegen gaat het heuvelop heuvelaf naar Colchester. We fietsen een kort rondje door het kleine centrum van een van de oudste steden van Engeland door de Dutch Quarter. Deze buurt werd in de 16de eeuw bewoond door Vlaamse protestanten die waren gevlucht voor de Spaanse overheersers.

Na Colchester worden de wegen wat drukker maar even verder richting Braintree gaat de route via route 16 weer over rustige lanes. Onderweg komen we telkens dezelfde groepjes fietsers tegen. Na Braintree volgen we de Flitchway trail, een gravelpad over een oud spoorwegtracé. Oude stations zijn omgebouwd tot cafés of musea.

Ook hier veel joggers, fietsers en wandelaars die de hond uitlaten. De geplande camping even na Braintree laten we links liggen, vanwege de vroege start is het nog veel te vroeg om te stoppen. Af en toe is de trail slecht onderhouden en overwoekerd met brandnetel- en bramenstruiken. Bij een afgesloten viaduct moeten we goed zoeken hoe we weer op de trail raken. We proberen door het veld door te steken maar we komen dan niet meer op het fietspad. Er blijkt een steil voetpad vanaf het viaduct af te dalen naar het fietspad, wat nogal lastig is met een zwaarbepakte fiets.

We fietsen tussen de buien door. Af en toe blijven onder een viaduct even schuilen, dat is het voordeel van een fietspad over een oud spoorweg trace van de Gore Road. Even voor de geplande camping van Sawbridgeworth worden we toch nog onaangenaam verrast door een flinke stortbui.

De camping van Tharbies farm in Sawbridgeworth blijkt erg shabby met veel rotzooi op de farm. Het lijkt meer een vuilnis stort en ziet er niet aantrekkelijk uit. De beheerster vraagt maar liefst £20 wat we te gortig vinden voor het gebodene en gaan op zoek naar een B&B. Helaas ontvangt met geen gasten vanwege onderhoud. We rijden dan maar weer terug en proberen in Bischop's Stortford, gelegen pal naast Londen Stansted airport, daar zijn zeker hotels te vinden.

Vlak vóór Bischop's Stortford treffen we nog een eenvoudige camping aan, Stylemans Bungalows. Deze heeft weliswaar geen douches, maar het grasveldje lijkt ok met picknicktafel, de prijs is ok (£5 pp) en er is een schoon toilet met wastafel met warm water, waar we ons kunnen opfrissen. Als we net hebben gekookt volgt een volgende hoosbui, dus nuttigen we de maaltijd maar in de ruime tent. Het wordt dan toch een lange dag ondanks dat we vroeg vertrokken waren.

https://ridewithgps.com/trips/11118752

Het zonnetje komt vroeg door en we kunnen de tenten nog een beetje luchten voordat we opstappen. Als we om acht uur willen vertrekken is er niemand aanwezig om de betaling in ontvangst te nemen. We deponeren het gevraagde £10 door de brievenbus. We fietsen door het stadje en doen boodschappen bij de Aldi, die op Bank Holiday gelukkig al open is.

Op deze vrije maandag is er nog weinig verkeer op de weg. De eerste uren fietsen we over glooiiende weggetjes, en via fietspaden door de voorsteden van Londen. Het landschap lijkt een beetje op Zuid-Limburg. We zitten vrij dicht boven Londen, in de verte is de Londen's skyline te zien. Als we door de vele voorsteden fietsen volgen we de Nickeyline, een vrijliggend fietspad dat over een oud spoorwegtrace loopt. Hier weer veel joggers, honden en racefietsers. Als het wegdek wat onverharder wordt wat meer MTB-ers.

Na Hemel Hempstead verlaten we de fietspaden en klimmen door een mooie bosachtige streek, langs de oude gebouwen van Ashridge House in de Chiltern hills, waar Ashridge Business School is gevestigd. Het gebied doet een beetje aan de Veluwe denken met glooiende wegen door een mooi bos. Even voor de camping in Ivinghoe klimt de weg naar de Ivinghoe beacon. Het is hier enorm druk met dagjestoeristen vanwege het fraaie uitzicht, want Londen is vlakbij. Het is een bekende plaats voor model vliegers, want door de heuvel heeft een goede windligging.

Het heeft wel wat van de Posbank. De Town Farm camping ligt prachtig gelegen aan de voet van deze heuvel. Een perfecte camping met fraai uitzicht met een mooie zonsondergang.

Het is een vrij groot terrein met mooie uitzichten op de omringende heuvels en de vallei. Prima voorzieningen, dus deze camping is wel de £10 pp waard.

https://ridewithgps.com/trips/11118756

Om een uur of acht verlaten we de camping en fietsen over vrij drukke B-wegen richting Oxford. Geen fietspaden, maar het schiet wel lekker op.

Even na 12 uur zijn we in Oxford. We worden meteen enthousiast door een andere fietser aangesproken. We doen wat inkopen bij de Tesco.We maken in het oude centrum van Oxford een klein rondje langs de oude universiteitsbibliotheek en het Radcliffe square. We lunchen bij het park van de Christ Church Cathedral. Helaas mogen de fietsen niet mee het park in. Als we de stad uitfietsen blijken er wegwerkzaamheden langs de rondweg van Oxford (A34), Hinksey Hill en moeten we een aantal kilometers omfietsen via de Bagley Wood Wood bij Kennington. De route gaat door de villawijken en golfterreinen van Oxford. De verkeersdrukte valt nu wel mee.

Onderweg bekijken we de kaart nog eens en constateren dat de cola bijna op is. In de dorpjes die we nog tegenkomen zijn waarschijnlijk geen winkels en morgen fietsen we over de Ridgeway waar ook geen dorpjes liggen. We fietsen dus maar weer 5 km extra om via Grove waar een Coop supermarkt ligt om onze voorraden wat aan te vullen. De fiets kunnen we niet onbewaakt buiten laten staan, want we zijn getuige van een winkeldiefstal.

Via Wantage en de B4507 fietsen we verder richting camping. Deze weg gaat continu op en af over de North Wessex Downs AONB.

Bij de Bridgecombe farm camping nabij Uffington treffen we een mooi grasveldje aan met goede voorzieningen. De camping is gelegen langs de foot hills van The Ridgeway, met een groot aantal bezienswaardigheden.

We kloppen aan en een oud vrouwtje doet open. We schrijven ons in en zetten ons tenten op naast een pipowagen. Op het veldje aan de andere kant van de hoofdweg staan ook een paar andere tentjes. De prijs is met £7 pp ook niet verkeerd. In de campinginfo lezen we dat er in het nabijgelegen Uffington toch wel een goed gesorteerde villageshop blijkt te zijn, de flinke omweg over drukke wegen was dus achteraf niet nodig geweest.

https://ridewithgps.com/trips/11261453

Vanaf de camping beginnen we direct met een steile klim naar Uffington White horse/Dragon hill, deze is 12% steil maar kort. Het Witte Paard van Uffington is bovenop de heuvel gelegen en is een prehistorische uitsnede van een paardenfiguur in de krijtrotsen van enorme afmetingen. Het paard is meer dan 3000 jaar oud en wordt onderhouden door de National Trust. Uffington castle, een prehistorisch fort is hier ook gelegen.

Op de heuvelrug begint ook de Ridgeway, een onverharde fiets- en wandelroute. Het is een mooie route die bovenop de heuvel de ridge volgt. De kwaliteit van het pad valt mee, behalve een stuk single trail in de buurt van Avebury als we afdalen. De smalle geulen vereisen wat balanceer werk. We passeren een hunebed Wayland Smithy, waar de Serenes een nummer naar hebben genoemd. Langs de route zijn er meerdere paardenfiguren te zien en bij Avebury indrukwekkende steencirkels.

Na het Witte Paard van Alton Barnes dat mooi tegen de heuvel vanaf de weg is te zien, ontmoeten we twee Italiaanse fietsers met bepakking. Ze doen het veel rustiger aan, zijn ook op weg naar Stonehenge en kamperen in 't wild. Vanochtend kampeerden ze bij een verlaten huis dat te koop stond. We fietsen verder langs binnenwegen, om het militaire oefenterrein op de Salisbury Plain en langs de militaire basis van Larkhill heen.We schuilen even voor een bui bij de basis. Als het wat droger kiezen we een achteromweg naar Stonehenge. De recentste datering voor de bouw van Stonehenge is bepaald op 2300 voor Christus en staat op de Werelderfgoedlijst van Unesco. Vanaf een onverharde weg is het prehistorische monument van Stonehenge te zien. £15.50 pp vinden we veel te gortig dat we van een afstandje al prima zien liggen en we laten dit monument links liggen.

Na Stonehenge moeten we de zeer drukke A-303 oversteken. Om deze A weg te vermijden nemen we liever wat onverharde paden om weer bij de fietsroute in het dal van de Avon te komen. Het onverharde pad is te doen, maar af en toe wel erg modderig. De modder klontert aan de banden vast en op de honderd meter moeten we de wielen schoonmaken.

Na wat landbouwwegen komen we weer op de fietsroute door het dal van de Avon en die volgen we tot Salisbury. Vlak vóór de stad bezoeken we eerst nog Old Sarum. Dit was de allereerste nederzetting van Salisbury, gebouwd op een hoge heuvel waar vandaan je een mooi uitzicht hebt op de stad. We maken een rondje om het fort. De ruïnes van de kathedraal die binnen de buitenste ring liggen zijn wèl vrij te bezichtigen. Het is inmiddels gaan regenen maar wanneer we de plaatselijke camping op zoeken is het gelukkig weer opgeklaard. De camping (£17,5) is verder prima en op loopafstand van de binnenstad gelegen. Salisbury is een mooie stad met een oud stadscentrum en telt 40.000 inwoners en heeft een grote kathedraal.

Na de tenten op te hebben gezet wandelen we richting het centrum waar we een pub opzoeken om wat te gaan eten, de Ox Row Inn in het centrum op het marktplein biedt een eenvoudige pubmaaltijd (lamb steak & chips) voor een prima prijs.

https://ridewithgps.com/trips/11118757

We verlaten Salisbury via de noordzijde, dan hoeven we niet over de drukke wegen door het centrum, dat we toch al gisteren hebben bezocht.

Ook de kleinere wegen rond Salisbury zijn nog steeds druk maar al gauw vinden we de verkeersarme fietsroute 24 die ons langs het dal van de Avon richting Bath over stille lanes voert. Wel veel korte steile klimmetjes onderweg.

Na zo'n 60 km komen we op een oud spoorwegtracé waar een goed geasfalteerd fietspad via twee lange tunnels ons tot in het centrum van Bath leidt. Veel van de fietsroutes lopen over oude tracés en zijn lekker vlak. Vlak voor Bath is een lange tunnel. De eerste, de Combe Down tunnel, is met een lengte van 1600 m de langste fietstunnel van de UK en is verlicht. In de tunnelwanden heeft men speakers geïnstalleerd waaruit klassieke muziek klinkt, een erg aparte ervaring!

Na de tweede -veel kortere- tunnel fietsen we naar het Alexandra park hoog boven de binnenstad waar vanaf we een mooi uitzicht hebben op het centrum. We voelen er niet veel meer voor om af te dalen naar het drukke centrum van Bath en fietsen weer verder over het Bristol & Bath Railway pad de stad uit. Een stuk buiten Bath pikken we de Chew Valley cycleway op, een fietsroute die ons heuvelop, heuvelaf over kronkelige lanes voert.

We bezoeken de Stanton Drew steencirkels in de buurt van Chew Magma, waar we de laatste inkopen doen.

De beoogde Walnut Tree Farm camping is namelijk ook weer zeer afgelegen en alleen via zeer steile lanes te bereiken. In eerste instantie is er geen camping te zien. We kijken wat rond op het erf. De boerin is gelukkig thuis en we worden verwezen naar een kampeerveldje tegenover de farm. Er staan maar een beperkt aantal andere gasten op deze rustige camping. Winkels of restaurants zijn ook ver weg, dus je moet goed zorgen dat je zelfvoorzienend bent.

De boer komt later in de middag langs om het kampeergeld te innen. De voorzieningen zijn er wat basic, de wc is kakdoos, je behoefte moet met wat zaagsel worden toegedekt. Maar de warme douche doet 't echter prima en er is een mooi kampeerveld. De prijs met £7 pp is ook niet verkeerd en al onze apparaten mogen we in de schuur opladen. Al met al toch wel een prima camping om een rondje zonder bepakking te plannen.

https://ridewithgps.com/trips/11274861

s Ochtends is het zwaar bewolkt en er staat een fris windje, maar gelukkig nog droog. De camping ligt aan de rand van de Mendip Hills. We starten onze tocht zonder bepakking.

We dalen de Ridge hill weer af via zeer steile weggetjes (10-15%) tot aan de vallei van Blagdon Lake en Chew valley Lake waar we in de buurt van Compton Martin nog langs een andere camping fietsen. Wie in Engeland wil fietsen moet sowieso af en toe flink aan de bak wat klimmen betreft, want vanaf Compton Martin volgt opnieuw een steile klim naar de Mendip hills.

De klim begint steil (10-15%) maar vlakt geleidelijk af tot een hoogte van bijna 300m bereikt wordt. Daarna volgt weer een snelle afdaling tot Wells, waar we de imposante kathedraal bezoeken (gratis toegang) en een kaarsje branden. Wells blijkt een leuk gezellig stadje te zijn. In een grote supermarkt doen we nog wat inkopen en fietsen door een vlak polderachtig landschap richting Glastonbury. Het is vlak.

Al van verre doemt de Glastonbury Tor op, een ruïnetoren op een hoge heuvel, doet een beetje denken aan de pyramide van Austerlitz, maar dan veel hoger. De Glastonbury Tor is een heuvel die even buiten de bebouwde kom van de stad Glastonbury is gelegen. Op de heuvel, die oprijst uit het vlakke land, prijkt de "St.-Michaels Tower", de toren van een verdwenen kerk uit de 14de eeuw. Het laatste stukje doen we te voet en via steile trappen bereiken we de Tor. Vanaf de Tor heb je een schitterend uitzicht op de omgeving.

In Glastonbury bezoeken we de abdij ruïne waar ook het graf van King Arthur zou hebben gelegen. Hier moet in tegenstelling tot de Tor wel toegang worden betaald maar het is wel de moeite waard.

Het is inmiddels beginnen te regenen en tussen de buien door bereiken we het laatste hoogtepunt van de dag, de Cheddar Gorge. Cheddar Gorge is een fraaie kloof. Deze spectaculaire kloof is de grootste van het land. Cheddar is erg toeristisch, lijkt wel Valkenburg. De klim door de gorge is echter veel fraaier dan de Cauberg. De klim door de kloof valt mee en we zijn zo weer bovenop het Mendip plateau.

Intussen breekt het zonnetje weer door als we terug naar de camping fietsen. De smalle weggetjes met hoge hagen zijn erg onoverzichtelijk en het beter om goed uit te kijken, want af en toe rijdt er een grote tractor op de weg. Het laatste stukje na de meertjes de Ridge Hill op is weer gemeen steil, tot 19%!

https://ridewithgps.com/trips/11118759

Er wordt veel regen voorspeld. Als we 's ochtends starten is het nog droog. We fietsen richting Bristol. Vanaf het fietspad langs de Avon mooi zicht op de stad, de indrukwekkende Clifton suspension bridge en de Avon rivier die door een rotskloof loopt. De fietsroute tot aan de Severn brug naar Wales is goed bewegwijzerd en verkeersarm. We fietsen wel door het industrie gebied van Bristol, dus erg aantrekkelijk is het niet en het weer wordt steeds slechter.

Onderweg schuilen we regelmatig voor de vele buien. Als we de brug naar Wales hebben overgestoken (die gelukkig net open is) gaat het steeds harder en langduriger regenen, welkom in Wales! We schuilen een tijdje bij het visitor centre in Chepstow. We raken aan de praat met twee Jehova getuigen die vanwege het weer ook even aan het schuilen zijn.

Als de buien wat lijken te temperen fietsen we verder richting Usk via de steile Mountain Road. Het plan om via Tintern Abbey te fietsen moeten we laten varen.

Onderweg gaat het echter nog harder regenen, de wegen veranderen in kleine riviertjes en doornat komen we aan in Usk en besluiten we maar een hotelletje op te zoeken. We pauzeren lange tijd bij het greenflute bakery wat tevens een museum is. We drinken koffie met appelgebak en zoeken dan een overnachtingsplaats in het dorpje. Gelukkig zijn er veel mogelijkheden.

Bij Kings Head hotel vinden we een ruime kamer met gemakken, er is wifi, de fietsen kunnen in een schuurtje en alle apparaten weer aan het stopcontact. De beheerder is erg aardig en we krijgen een pirma kamer waar onze spullen een beetje droger kunnen worden. Het is ook een aanrader om er te eten. Veel locals en het is er al snel vol.

Voor £30 eten we in de pub van het hotel een lekkere dagschotel, kip en forel met veel groenten en chips. De porties zijn prima voor hongerige fietsers. Met een halve liter cider en pudding met ijs als toetje niet duur.

Morgen schijnt het weer te verbeteren dus dat geeft de fietser moed.

https://ridewithgps.com/trips/11118763

We krijgen een stevig Welsh full breakfast als ontbijt: spiegelei, sausage, beans bacon and toast, kunnen we prima op fietsen. De fietsen konden in een schuurtje staan en deze laden we met de tassen op.

Het is gelukkig droog als we vertrekken richting Brecon. Eerst via verkeersarme B-weggetjes, bij Govilon ten zuiden van Abergavenny zoeken we het jaagpad op langs het Monmouthshire & Brecon canal. Dit kanaal is tegen de berghelling gebouwd en loopt via aquaducten over de wegen. Langs dit kanaal was ooit een goederenspoorlijn, nu een fietspad/wandelpad. Het heeft wat weg van een levada uit Madeira, alleen breder en er varen veel rondvaartbootjes, de zgn. Narrowboats. Het pad is onverhard en soms modderig. Bij het passeren van bruggetjes moet je goed uitkijken je hoofd niet te stoten of direct het kanaal in te fietsen. Afgezien van wat passages bij de sluizen hoeft er echter nauwelijks geklommen te worden en geen last van autoverkeer, wel veel wandelaars met honden. Ook is het vaak wat glibberig en de soms staan de brandnetels erg hoog, zodat fietsen minder comfortabel wordt.

Bij Brecon zoeken we de plaatselijke Morrissons supermarkt op om eten in te slaan voor twee dagen. Morgen plannen we namelijk een wandeldag in de Black Mountains zonder mogelijkheid tot fourageren. Brecon is de laatste grote plaats voordat we de natuurgebied Brecon Beacons in trekken.

Bepakt en gezakt fietsen we Brecon uit over een bewegwijzerde fietsroute, parallel en ten noorden van de A40. Deze weg gaat wat meer op en af, met soms mooie uitzichten op de Black Mountains. Na Trecastle klimt de route de Black Mountains in, mooie uitzichten op de bergen die we morgen willen bewandelen. Het weer wordt kouder en slechter.

De beoogde camping in Llandeusant blijkt echter verlaten, de douches zijn op slot en de beheerder niet thuis. Ook de telefoon wordt niet opgenomen. De bergweiden zien er door de overvloedige regen van afgelopen dag ook zompig en nat uit. In de regen kamperen is niet echt aan te raden en hoog in de bergen is het weer slechter dan in het dal.

We besluiten de geplande wandeletappe helaas te laten vallen en fietsen verder noordwaarts tot de volgende camping in Llandovery. De weg gaat steil op en af. Net buiten Llandovery vinden we Erwlon Caravan and Camping site, een prima camping voor £11. De voorzieningen zijn prima, en we kunnen de was in de droger doen.

De vriendelijke campingbaas informeert ons nog over mooie weggetjes in de omgeving en ook dat de Tour of Britain deze week Wales aandoet, handig om te weten.

https://ridewithgps.com/trips/11118764

Het heeft de hele nacht geregend maar 's ochtends motregent het slechts licht en kunnen we dus gewoon vertrekken. De wolken liggen wel laag, dus het is een verstandige beslissing geweest om gisteren door te fietsen en niet te gaan wandelen in Brecon Beacons. We bezoeken eerst Llandovery met het kasteel en het monument voor Llewelyn ap Gruffydd Fychan.

Plan voor vandaag is de lastige klim naar Devils Staircase, een bijzonder steile klim in drie delen. Dit is een van de zwaardere klimmen in Wales en is berucht om haar steile passages.

We fietsen eerst via de A483 naar Llanwrtyd Wells, het laatste stadje vóór de klim. Hier schuilen we tot het een beetje droger wordt in het visitor centre en drinken koffie in caffi Sosban.

Het blijft echter nog steeds motregenen dus beginnen we maar aan de klim Devils Staircase. Na Abergwesyn wordt de omgeving ruiger en fraaier, zelfs in dit mistige weer. De wolken hangen laag op circa 400 meter.

Een bordje van 25% waarschuwt al wat staat te wachten: inderdaad, een duivelse beklimming. Het dal houdt op en de weg gaat omhoog weg van de river Irfon. De eerste steile bocht naar links lukt nog nèt per fiets, maar daarna moeten we toch echt afstappen en de fietsen lopend naar boven duwen, dit is fietsend met bepakking niet te doen. Daarna gaat het wat op en af, het tweede en derde deel van de klim wat minder steil maar nog altijd heftig.

Bovenop is het erg mistig, helaas weinig te zien van de fraaie omgeving. Pas in de afdaling naar Tregaron klaart het wat op. In Tregaron is het echter nog te vroeg om te stoppen, we kunnen nog wel een stukje verder fietsen. Terug de bergen in oostwaarts richting Llanidloes of Devil's Bridge was plan A, maar dat lijkt te hoog gegrepen bij deze natte weersomstandigheden. Plan B is af te dalen richting de kust tot Aberystwyth. Het eerste stuk gaat over een vrijliggend, vlak fietspad door de wetlands van Cors Carron, een wat modderige gravelweg door een natuurgebied. Daarna voert de route over B-wegen (op en af maar sneller) tot Aberystwyth.

We zetten de tent op bij de plaatselijke Aberystwyth Holiday Village. Zoals de naam doet vermoeden een enorm terrein vol sleurhutten, een goedkope camping. De voorzieningen zijn wat uit de tijd, maar alles is aanwezig. Tot nu toe de goedkoopste van deze reis (speciale aanbieding, £10) en ook lang niet verkeerd met gratis wifi en warme douches.

Aberystwyth ligt aan de kust aan de Ierse Zee en is een stadje met veel vergane glorie. Tegen zonsondergang wandelen we vanaf de camping naar de badplaats, bezoeken de ruïne en eten een hapje in het restaurant van het Gwesty Cymru hotel. Dit is een prima restaurant, waar we een smakelijke Welsh Sirlion eten.

https://ridewithgps.com/trips/11118766

Vanwege de weersvooruitzichten en laaghangende bewolking besluiten we een aantal bergetappes maar te schrappen en vanuit Aberystwyth direct noordwaarts te fietsen richting Machynlleth via de A487.

Na boodschappen te hebben gedaan fietsen we het stadje uit, beginnende met een 3km lange klim langs de universiteitsgebouwen. De A487 is gelukkig niet al te druk. In Machynlleth begint het weer te druppelen. We blijven even schuilen bij de Machynlleth clock tower.

Met het oog op de voorspelde weersverbetering besluiten we meteen richting Snowdonia te fietsen waar we willen wandelen. We trekken verder noordwaarts tot Dolgellau, verlaten de A487 en fietsen een fraai en rustig parallelweggetje (Minfordd street) dat iets hoger is gelegen. Halverwege zijn ze bezig met het snoeien van de bomen, we kunnen er nog net langs want de weg is niet erg breed.

Na Corris wordt het weggetje echter gemeen steil dat we opnieuw moeten lopen. De omgeving wordt echter steeds fraaier naarmate we noordelijker komen. Ook de bewolking lost op zodat de bergen zichtbaar worden. In Dolgellau pauzeren we even en worden we weer door wat medefietsers aangesproken. Na Dolgellau bevinden we ons in het Snowdonia National Park en volgen we de drukke, ietwat saaie A470 verder noordwaarts door een bosachtige streek.

Pas bij de lange afdaling langs het Trawsfynnedd meer wordt de omgeving weer fraaier. Het Snowdon massief is nog in nevelen gehuld.

We zetten de tenten neer in Maentwrog op de Llechrwd farm campsite (£10 pp), een camping met eenvoudige voorzieningen.

https://ridewithgps.com/trips/11118767

Vandaag is het mooi weer en doen we het rustig aan.

Eerst zonder bepakking vanuit de camping naar de Stwlan dam, een stuwmeer boven Blaneau Ffestiniog, zo'n 12 km fietsen.

Deze klim behoort volgens Simon Warren, auteur van 100 Greatest Cycling Climbs, tot de top 3 van de allermooiste cols van heel Groot-Brittanië. De camping ligt bijna op zeeniveau en de stuwdam van Ffestiniog Powerstation ligt op 500m dus is het continu klimmen, maar de helling is niet steil, het weer is mooi en de omgeving fraai.

Bij het begin van de dam is de toegangsweg afgesloten met een klaphek voor wandelaars en fietsers. De fietsen passen nauwelijks tussen de hekjes en overheen tillen is makkelijker. De weg is dus autovrij en met maar enkele wandelaars. De weg is niet al te steil en er ontvouwt zich een fraai Alpien landschap. De klim naar de dam is inderdaad fraai en we maken veel foto- en filmstops. Vlak onder de Stwlan Dam volgen een serie van 6 haarspeldbochten, ongewoon voor de UK. De weg is aangelegd naar de waterkracht centrale.

Bij het stuwmeer dalen we weer af en fietsen we door tot Blaenau Ffestiniog, een mijnwerkersstadje waar vroeger veel leisteen werd gewonnen. De industrie is inmiddels verdwenen voor toerisme.

We doen wat inkopen bij een supermarkt en voor twaalven moeten we weer terug naar de camping om onze tenten in te pakken en uit te checken. We zijn zo weer terug op de camping want het is alleen maar bergaf.

Na 13u zijn we ingepakt en is de was droog en fietsen we verder richting de kust. Portmeirion lijkt een aardig stadje dat in Mediterrane stijl is gebouwd met pastelkleurige huisjes. Het resort is meerdere malen als decor gebruikt voor televisieseries. Helaas blijkt dit echter een resort waar toegang betaald moet worden, een behoorlijke tourist trap dus. Er is de dag ervoor een groot feest geweest dus de weg is erg modderig. We mogen er voor half geld naar binnen, maar dat is ons zelfs niet de moeite waard. We draaien maar weer om en via een fietspad over de baai bereiken we Porthmadog.

Een toeristisch stadje met fraai uitzicht op het Snowdonia massief. Via een rustige A-weg bereiken we Beddgelert, dat midden in het Nationaal park is gelegen omringd door hoge bergen. Ondanks het feit dat Beddgelert slechts op 50 meter boven zeeniveau is gelegen waan je je hier in het hooggebergte. We slaan de tenten op bij de Cae Du campsite (£38 voor 2 dagen), een perfecte plaats om de omgeving te ontdekken. Voorzieningen zijn prima met een Nederlandse beheerdster.

In de namiddag verkennen we het toeristische dorpje en bezoeken het graf van de hond Gelert. Volgens een legende had deze hond een kind gered dat werd belaagd door een wolf. De vader van het kind, Prins Llywelyn de Grote, dacht echter dat Gelert de boosdoener was en schoot hem dood. Even later trof hij zijn kind ongeschonden aan en de door zijn hond gedode wolf.

https://ridewithgps.com/trips/11118770

Tot half tien regent continu, het beloofde mooie weer blijft weg. Vandaag is de bedoeling de Snowdon te beklimmen, het aanvankelijke doel van de hele tocht.

In de recreatiezaal kunnen we ontbijten en er is ook een overdekte ruimte om te koken, prima slecht weersvoorzieningen dus op deze camping.

We halen de laders op bij de receptie (50p voor het opladen, gelukkig wordt de hele bundel laders die aan één UK stekker zitten als één stuk gerekend) en informeren naar de weersvooruitzichten. Het zou na tienen opklaren, dus de geplande wandeling naar Snowdon kan doorgaan.

We vullen onze rugzakjes en fietsen de col op richting Rhyd Ddu. Even na de col begint een trail bij Ffridd Uchaf farm waar we de fietsen achterlaten. Het pad loopt door drassige weilanden maar na 1 km sluit deze aan op het Rhyd Ddu pad, dat wat steniger en droger is. Het is zwaar bewolkt en de top van Snowdon is in nevelen gehuld.

Af en toe zijn er wat lastige rotspassages maar over het algemeen is het pad goed te doen. Een stuk moeten we met handen en voeten naar boven klauteren en is het pad weg. De diepe afgronden zien we door de dichte mist niet. Wandelaars die afdalen zijn erg warm gekleed met dikke handschoenen en mutsen op. Bovenop de berg komen we aan bij het stationnetje en de hoogste pub van het land. Het zicht is op de top helaas nul vanwege de mist, het waait hard en is behoorlijk fris. We eten onze broodjes op in het gebouwtje, binnen is het erg druk maar behaaglijker.

Pas als we afdalen trekt de bewolking weg en genieten we van het fraaie uitzicht op de bergen. Dan zien we pas dat we langs diepe afgronden zijn gelopen. Om 16 uur zijn we weer terug op de camping.

Na zevenen begint het echter weer te regenen dus liggen we al weer vroeg in de tent.

https://ridewithgps.com/trips/11118771

's Nachts teistert de wind onze tenten maar die blijven gelukkig overeind staan. Het is 's ochtends zwaar bewolkt en er dreigt ieder moment een bui te vallen. We breken snel de tenten af en ontbijten in de recreatiezaal van de camping. Na de spullen te hebben ingepakt is het nog steeds droog en dalen we via de Rhyd Ddu pas af naar Caernarfon, een kustplaatsje met groot kasteel.

Via een fietspad langs de baai fietsen we verder oostwaarts. Llanfairpwllgwyngyllgogerychwyrndrobwllllantysiliogogogoch (de plaats met de langste naam van Europa) laten we links liggen. We willen weer richting Snowdonia National Park fietsen om op tijd een camping op te zoeken waar vandaan we morgen de Glyderau willen bedwingen. We fietsen via Llanberris naar de Pen-Y-Pass. In Llanberris zijn zeer veel buitensportwinkels en lunchen we voordat we aan de klim beginnen.

Bovenop de pas begint het weer te regenen. We schuilen een tijdje onder een afdakje bij de hostel en dalen als het is opgeklaard naar Capel Curig, op zoek naar een camping.

In het plaatselijke cafe annex village shop schuilen we weer voor een buitje. De plaatselijke camping stelt niet veel voor dus verderop het Afon Llugwy dal maar kijken, een vijftal km stroomopwaarts langs de A5 liggen nog twee farm campings: Gwern Gof Isaf en Gwern Gof Uchaf. De Uchaf farm ziet er erg basic uit, er is slechts één toilet en het is erg druk. Onbegrijpelijk dat deze camping 10/10 scoort op ukcampsite.co.uk, dé kampeerdatabase van de UK. We fietsen iets terug naar de Isaf farm en die lijkt gelukkig over iets betere voorzieningen te bezitten. De prijs is schappelijk, £5 pp. Er staan al heel wat tenten in het weiland waar de schapen en kippen vrij rondlopen. De wind is ook nog steeds fors dus bij het opzetten moeten alle scheer- en stormlijnen ingezet worden.

Na vijf uur begint het -zoals voorspeld- voortdurend te regenen. Buiten koken is geen optie dus koken we in de Hexpeak tent. De wind lijkt geen vat te hebben op de tent. Als we de afwas doen is het gras veld veranderd in een grote modderpoel met riviertjes en watervallen. Gelukkig staan we aan de hoge kant onder een paar bomen, zodat we nog iets van beschutting hebben.

https://ridewithgps.com/trips/11118772

Na de hele nacht te hebben gestormd is het 's ochtends gelukkig droog. Buiten wemelt het van de beruchte midges dus we pakken snel de spullen in en ontbijten binnen in een gebouwtje waar ook de afwas gedaan kan worden.

Er zijn zelfs lockers om je mobiele apparaten op te laden. Doel van vandaag is een wandeling te maken naar het Glyderau gebergte met spectaculaire uitzichten en vreemde rotsformaties.

We fietsen 5 km verder waar het wandelpad start bij Idwal Cottage, een hostel/bar/informatiecentrum waar we de fietsen achterlaten. De klim naar de Glyder Fawr en Glyder Fach start langs het meer van Idwal.

Een stuk boven het meer richting de Devil's Kitchen stuiten we op een waterval en moeten we weer een stukje terug omlaag om eromheen te raken. De klim naar de Glyder Fawr is af en toe lastig met veel klauteren met handen en voeten over steile rotspassages, maar gelukkig is het weer fraai met mooie uitzichten.

Bovenop de Glyderau kam is het lastig te navigeren en moeten we van rots naar rots springen. Het duurt een tijdje alvorens we de beroemde cantilever stone vinden die dan ook beklommen moet worden. De route is slecht bewegwijzerd, soms is het pad veranderd in een bergbeek en moeten we goed naar steenmannetjes en naar andere wandelaars kijken hoe het pad verder loopt. We kiezen dan de makkelijke minors track voor de afdaling.

Na zes uur wandelen zijn we weer terug bij de fietsen. Een andere wandelaar is wat slechter terecht gekomen en wordt met een ambulance afgevoerd. Het is dus toch behoorlijk verradelijk, zelfs met dit mooie weer.

We fietsen via een snelle afdaling tot het toeristische dorpje Btws-y-Coed, waar we op de plaatselijke Riverside camping de tenten opslaan. Het bordje met 'fully booked' aan de ingang doet het ergste vermoeden maar voor tenten blijkt achterin nog plaats en de voorzieningen zijn prima. 's Avonds gaan we op zoek naar een restaurantje maar vrijwel alle eetgelegenheden blijken óók te zijn volgeboekt.

Uiteindelijk kunnen we bij Royal Oak hotel een tafeltje bemachtigen bij de Grill Bar. Een prima maaltijd, wat prima smaakt na zo'n vermoeiende wandeling.

https://ridewithgps.com/trips/11118773

We verlaten Btws-y-Coed via de A5, een gelukkig niet al te drukke provinciale weg. Een lange, gestage klim. Onderweg werpen we nog even een blik op de Conwy waterval.

We verlaten de hoofdweg bij Glasfryn en nemen een fraai binnenweggetje door het Clocaenog Forest. Deze klimt nog wat hoger tot zo'n 450m, af en toe erg steil tot zo'n 20%. De omgeving is Ardennenachtig en het is zonnig maar niet al te warm, prima fietsweer.

Na zo'n 30 km te hebben geklommen volgt een kortere afdaling tot Ruthlin, een leuk stadje waar we lunchen op het centrale plein. We zien hier grote groepen mountainbikers voorbijtrekken, er blijkt een georganiseerde toertocht aan de gang te zijn, de Ruthlin MTB-marathon.

We doen wat inkopen bij een grote Tesco en klimmen vervolgens verder richting Horseshoe pass. Ook weer via binnenweggetjes die weer flink steil zijn. Bovenop de pas is het zeer druk met motorrijders. Na een snelle en steile afdaling komen we in Llangollen.

We bekijken twee campings maar die zijn erg basic, bovendien is er weer niemand bij de receptie. Dan maar een stukje verderop proberen, daar ligt nog een farm camping bovenop een heuvel. Wern Isaf farm camping blijkt een goede keuze met prima voorzieningen, een mooi groot kampeerveldje met fraai uitzicht op de omringende heuvels.

De camping kost £9 pp en we kunnen eindelijk een grote berg kleren te wassen want er is een wasmachine met droger beschikbaar.

https://ridewithgps.com/trips/11118774

Bij het verlaten van de camping word ik in mijn oor door een insect gestoken. Met de tekentang wordt de angel eruit gehaald.

We dalen af naar Llangollen, dat een leuk centrum blijkt te hebben. De laatste kans om nog wat souvenirs uit Wales te scoren. Na het shoppen pakken we het fietspad langs het Langollen canal weer op. Lekker vlak en redelijk geplaveid. Zoals bij veel van deze jaagpaden varen er 'narrow boats' met toeristen af en aan. Bij het Pontcysyllte aquaduct maken we een fotostop. Naast het kanaal loopt een pad, maar je mag er niet op fietsen.

Via de niet al te drukke B-5069 fietsen we verder oostwaarts en verlaten we Wales. In Engeland volgen we af en toe stukjes van de Cheshire cycleway. Rustige weggetjes door een glooiiend landschap. Af en toe valt er een buitje, later in de middag breekt de zon door en wordt het warm. De drukke wegen in Nantwich en Crewe hebben gelukkig fietspaden/fietsstroken. In Crewe komen we nog bordjes en versierde fietsen tegen van de Tour of Britain die daar enkele dagen gelden is langsgekomen.

Na de verkeersdrukte van Crewe volgen we weer kleinere weggetjes van de Cheshire cycleway tot Congleton. Daarna volgt een pittige klim van 1 op 7 (14%) tot bijna 300m. We dalen af via een fietspad annex spoorlijntje langs het Rudyard Lake tot Leek. Via de drukke wegen in Leek bereiken we de Edge farm aan de rand van het wat deprimerende industriestadje. De camping kost £5 pp. Er is slechts één douche, maar weinig kampeerders dus dat is geen probleem. In het gebouwtje kunnen we ook nog overdekt koken, komt goed van pas want het motregent 's avonds.

Er zijn ook genoeg stopcontacten om al onze apparatuur te laden, kortom een prima camping.

https://ridewithgps.com/trips/11118775

Na een bezoek aan de plaatselijke Coop klimmen we de stad uit via de drukke A53. Er ligt een smal asfaltpaadje langs deze weg voor wandelaars/fietsers, wat wel zo veilig is met al die vrachtwagens.

Na een kilometer of vijf slaan we een mooi weggetje in dat nog verder stijgt tot aan de Roaches, kale rotsformaties waar ook de wandeling start naar Luds Church. Het wandelpad dat we naar beneden volgen loopt door een bos en is nogal modderig. Na een tijdje doemt er een nauwe kloof op in het bos, Luds Church. De kloof is verstopt in de bossen en erg smal.

We lopen door de nauwe rotsspleet en keren via het wandelpad over de Ridge terug naar de fietsen. Dit pad door de heidevelden is veel makkelijker en we hebben mooie uitzichten over het dal.

We fietsen verder omhoog via smalle en steile weggetjes tot een hoogte van 465m. Via een mooie weg in het dal van de River Goyt langs een aantal stuwmeren dalen we verder af.

Het eerste deel is tegen de rijrichting, maar de Openfietsmap zegt dat het niet voor fietsers geldt dus geloven we dat maar. Wel af en toe oppassen met tegenliggers die omhoog rijden want de weg is maar één auto breed. Een stukje verder stroomafwaarts wordt het een onverhard wandel/fietspad dus geen last meer van autoverkeer.

In Chapel en le Frith doen we wat inkopen bij een grote Morrissons en klimmen over een saaie drukke weg verder naar Mam Tor. Het weer betrekt, er dreigt een bui te vallen maar gelukkig blijft het droog maar nog steeds warm, zo'n 25 c. Bovenop het plateau dalen we een stukje af over de oude Mam Tor pas, de weg loopt dood waar de oude weg die ooit is weggevaagd door aardverschuivingen, erg indrukwekkend. We maken wat fotos en klimmen weer terug naar de erg drukke hoofdweg die via een indrukwekkende kloof, de Winnats pass, afdaalt tot Castleton.

De fietsroute naar Hope loopt via de Pindale Road, een steil binnenweggetje die nogal druk is met tegemoetkomend autoverkeer omdat de werknemers van de energiecentrale naar huis gaan. Het is inmiddels al half vijf als we in Hope aankomen, tijd om een camping op te zoeken. Het Laneside caravan park lijkt een prima keuze, voor £5,40 pp krijgen we een mooi stekje aan het water met picknicktafel naast de tent, altijd handig tijdens het koken.

En er is gratis wifi, niet erg gebruikelijk op Britse campings. 's Avonds begint het stevig te onweren, we zijn net op tijd klaar met koken en eten, dus gauw de tent in.

https://ridewithgps.com/trips/11118780

Via de Aston Lane, een steil weggetje tegenover de camping verlaten we Hope.

We klimmen naar het Ladybower reservoir, het pad dat aan de oever van het meer loopt is een hobbelig, slecht verhard kasseienpad. Maar beter dit rustige pad dan de drukke A57 tegenover het meer.

Aan het eind van het stuwmeer eindigt het rustige weggetje uiteindelijk toch op de A57 die ons over de Snake pass voert. De klim is lang maar niet erg steil, zo'n 5%. De top ligt boven de 500m, een hoogte die we maar een enkele keer in Wales bij het stuwmeer hebben bereikt. Boven is het mistig en fris.

De afdaling is korter en steiler en ook mooier. In Glossop slaan we wat proviand in voor de volgende col van de dag, de Holme Moss. De B6105 klimt meteen vanuit Glossop, daalt dan licht tot een volgend stuwmeer, het Torside reservoir. Er staat een stevige wind en het is wat heiig.

Bij Crowden moeten we een kort stukje over een drukke A628, we nemen maar het voetpad vanwege het vele vrachtverkeer. Een paar kilometer verder slaan we linksaf op de rustige Woodhead road naar de Holme Moss. Het is een mooie steile klim, lange stukken tegen de 12%. De top ligt weer boven de 500m in een open heidelandschap. Na een snelle afdaling tot het Digley reservoir volgt een volgende klim, nog steiler met regelmatig stukken van 15%. We dalen af tot Meltham en beginnen daarna aan de volgende klim op weg naar Slaithwaite.

Vanuit dit plaatsje stijgt de weg opnieuw maar dan nog steiler met percentages die oplopen tot 15-20%. Deze klim naar Pole Moor is gelukkig maar een kilometer of drie maar na al die klimmetjes hakt het er behoorlijk in.

Na het fietspad over de Scammonden dam volgt er na de tunnel onder de M62 weer een steil klimmetje en moeten we zelfs de fietsen een stuk naar boven duwen. Uiteindelijk dalen we via Ripponden af tot Triangle waar we een eenvoudige camping in het bos aantreffen. Niet echt een aanrader, want de voorzieningen zijn erg basic en terrein wordt als hondenuitlaat veld gebruikt. Het water is lauw met een dun straaltje en geen WC papier, wat een zelfzaamheid is bij de meeste campings in de UK. Helaas is er niets anders in de regio.

https://ridewithgps.com/trips/11118781

Het is erg mistig in de ochtend en tijd om snel te vertrekken van de camping. In Sowerby gaan we eerst langs de Tesco om proviand in te slaan.

Het eerste deel gaat over jaagpaden langs het Rochdale Canal en rustige wegen parallel aan de spoorlijn. Gelukkig goed verhard en niet modderig.

We klimmen naar Oxenhope via Hebden Bridge en de A6033. Na wat steile passages in de eerste twee km vanuit Hebden Bridge tot Pecket Well vlakt de klim meer af. Bovenop de col trekt de mist wel wat op maar het blijft nogal heiig. Het is wel warm, zo'n 25 graden. We dalen via Oxenhope af naar het drukke Keighley en via een binnenweggetje naar Steeton bereiken Silsden, waar we weer een stukje moeten klimmen tot Addingham.

Na de lunch in een parkje fietsen we over de Bolton Road door de vallei van de Rive Wharfe naar de kerkruïne van Bolton Abbey dat in het National Park Yorkshire Dales is gelegen. The Yorkshire Dales liggen er weer fraai bij het weer is prachtig.

Na een fotostop volgt een lastige steile klim naar de top van Green How Hill. Een korte steile afdaling brengt ons tot Pateley Bridge. We doen eerst wat boodschappen in het dorp.

Hierna slaan we de tenten op op de prima Riverside camping (£10 pp). Morgen zien of we tussen de voorspelde buien door tot York kunnen komen. Ook hier gaat de laundry room al gewoonlijk om vijf uur op slot maar gelukkig weten we dat te voorkomen door dit op tijd aan de receptie door te geven dat we nog wat willen wassen en vooral drogen.

https://ridewithgps.com/trips/11118782

Het is een uur of tien nadat alle buien zijn weggetrokken. Ongeveer 7 km van Pateley Bridge stoppen we voor een wandeling in het natuurpark Brimham Rocks, waar veel rotsformaties te bewonderen zijn. Grote schoolklassen zijn ook aanwezig en mogen de vreemde rotsformaties gaan tekenen. We fietsen tussen de bizarre rotsformaties door.

Op weg naar York volgen we globaal de Way of the Roses cycle route, het landschap is nogal saai en vlak, maar er is nauwelijks verkeer op de weg. Met de wind in de rug bereiken we al snel York. York is een mooie stad en leuk om weer terug te zijn.

De stadscamping, het luxe caravanpark Rowntree, is vrij prijzig, £13 pp. De tenten mogen op een apart tentveldje helemaal in een uithoek staan. Vanavond ons laatste avondmaal in de UK in de stad bij Kennedys gegeten, een eenvoudige pubmeal. Morgen naar Hull en dan de nachtboot naar Rotterdam.

https://ridewithgps.com/trips/11118785

Het fietspad langs de River Ouse dat vanaf de camping start voert ons meteen uit het centrum van York. Al gauw fietsen we langs de planeten van het Zonnestelsel, op schaal afgebeeld. Behalve de Voyager, die veel groter is dan de zon. Pluto was blijkbaar zo klein en ver weg dat we die hebben gemist. Het is inmiddels een dwerg planeet, dus mogelijk is deze weggehaald.

Via rustige wegen en paden langs de River Ouse bereiken we vrij snel de voorsteden van Hull. Het fietspad langs de Humber is helaas afgesloten dus moeten we via de Ferriby Road en Hessle Road dwars door de voorsteden. De verkeersdrukte valt erg mee. Old Town Hull is helaas een grote bouwput, gauw dus maar verder richting havens. Hull blijft een vervelende stad om te fietsen.

Via een breed, vrijliggend en goed bewegwijzerd fietspad bereiken we al voor vier uur de terminal van P&O. Hier kopen we een enkeltje Rotterdam voor de nachtboot. Omdat we niet van tevoren hebben geboekt betalen we aan de terminal helaas de hoofdprijs, maar 't is wel een stuk flexibeler. Bij het boarden begint het een beetje te motregen, dus we zijn net op tijd gearriveerd. De binnenhut is kleiner dan de Stenaline hut op de heenreis, weliswaar voorzien van douche/wc.

De all-you-can-eat maaltijd in het buffet restaurant is voor de uitgehongerde fietser echter wel besteed.

https://ridewithgps.com/trips/11118786

We worden al vroeg gewekt maar het duurt tot een uur of negen voordat we van boord kunnen. Als we ons ontbijt in de hut hebben genuttigd, gaan we het dek op.

De ferry is nog niet tot de kust genaderd en de zon komt op met de skyline van Rotterdam al van ver zichtbaar. We fietsen van boord richting Rozenburg en het veerpontje naar Maassluis. De sprinter Rotterdam-Hoek van Holland rijdt niet dus moeten we naar Rotterdam om daar op de trein te stappen. Het is warm en zonnig weer, voelt een stuk warmer aan dan in de UK.

Na zo'n 30km bereiken we Rotterdam en maken nog een extra rondje oa langs de Samuel Mullerstraat en heen en weer over de Erasmusbrug.

Voordat we op de trein stappen nog een kopje koffie met gebak bij Bakker Bart op de Lijnbaan.