vrijdag 5, zaterdag 6 september Amsterdam - Schiphol
Met een zware rugzak word ik uitgezwaaid door de voltallige
familie. Ondanks dat mijn PC in mijn handbagage is
opgeborgen weegt mijn rugzak ruim 18 kg. Met name alle kleding
(pak, nette kleding, fietskleding, winterjas, etc), kadojen en
papier voor het werk maken de rugzak aardig zwaar.
Het vliegtuig vertrekt in de middag vanuit Nederland en is maar
voor de helft gevuld. De stoelen naast mij bleven leeg, maar ik
heb daar weinig profijt van daar de armsteunen niet opgeklapt
kunnen worden.
De service van Cathay Pacific is een stuk beter dan KLM. De
maaltijden zijn beter en je krijgt oogkleppen, sokjes en een
tandenborstel standaard bij de reis. De belangrijkste reden voor
keuze Cathay Pacific was de prijs (fl 2400 i.p.v. fl 3700)
en een extra dag in Hong Kong ter onderbreking van de reis.
De reis verloopt voorspoedig (helaas wederom weinig uitzicht over
de Himalaya) en rond negen uur arriveren we in Hong Kong.
Dit is een van de boeiendste en indrukwekkendste landingen die
ik heb meegemaakt. Het vliegtuig scheert vlak over straten,
flatgebouwen en bergen zonder dat er een vliegveld in zicht
is. Plotseling maakt het vliegtuig een draai en landen we midden
in de stad. Zeer spectaculair, maar een beetje zielig voor de
inwoners van Hong Kong.
Er zijn een heleboel mensen in Nederland die over de overlast van
Schiphol klagen, maar dat is niets vergeleken met de landingsbaan
in Hong Kong!
Met alleen een dagtour rugzakje passeer ik de douane. Deze kijkt
bij de controle van mijn bagage wel een beetje vreemd op bij het
zien van mijn dagtoerrugzakje met fietshelm en notebook. Ik check
in bij het hotel, waar Cathay een dagkamer heeft geregeld
inclusief een bon voor korting van $ 100 (NLG 28) op een
maaltijd. Tevens is er bij de ticket een voucher voor een ferry
tocht door de haven als excursie toegevoegd.
Het is een luxe ***** hotel, vergelijkbaar met de klasse van
het hotel in Singapore. Na een douche begin ik aan mijn
ontdekkingstocht in Hong Kong. Met de hotelbus word ik naar
het centrum van de stad vervoerd. De winkels zijn nog
gesloten en de stad is aan het ontwaken.
Na een korte wandeling in de wijk Tsim Sha Tsui gelegen in het
noordelijk deel van Hong kong op het vaste land genaamd
Kowloon neem ik de veerpont naar Hong Kong Island. Dit eiland is
zeer geaccidenteerd. Er zijn enkele steile heuvels waar hoge
wolkenkrabbers tegen aan gebouwd zijn.
De beroemde Peak-tram loopt steil omhoog naar de top van de Peak
op 800 meter. Vandaaruit maak ik een kleine wandeling naar
Victoria Peak garden. De hitte en de vermoeidheid maken het zwaar
maar zeer de moeite waard. Hong kong is totaal geen stad voor
fietsers maar de klim naar de Peak ziet er wel erg aantrekkelijk
uit.
Bovenop koop ik een flesje water om de ergste dorst te lessen.
Via een smal pad door tropische vegetatie daal ik weer af naar de
stad. Ik loop langs de universiteit, koop mijn lunch en wandel
door de Des Voueux Road met zijn vele viswinkeltjes.
Hong Kong is een geweldig hectische stad. Het bruist van het leven, enorm druk verkeer (nog nooit zoveel Rolls Roycen op een dag bijelkaar gezien) en smalle straatjes met eettentjes. Erg anders dan Singapore, het is een echte Aziatische stad.
Bij de haven aangekomen pak ik weer de pont naar Kowloon en kom echter net te laat voor de ook bij de reis inbegrepen rondvaartboottocht van kwart voor twee. Om de tijd te overbruggen bezoek ik daarom een aantal CD winkels en outdoorstores. De prijzen zijn echter nogal aan de hoge kant en ik vind er niets van mijn gading.
Bij de ferry tocht blijk ik samen met een ander echtpaar de
enige toerist te zijn. De boot vaart desondanks toch uit.
Het weer is nogal heiig, maar dat mag de pret niet drukken. Bij
de trip is ook een caligrafie demonstratie inbegrepen. Een oude
chinees caligrafeert mijn naam op een kaart en probeert
daarna een ander werk te verkopen. Voor $ 150 (=NLG 45) mag ik
het kopen hetgeen ik niet doe.
Tijdens de boottocht varen we door de haven en ook langs het
vliegveld. Het is een klein maar enorm druk en efficient
vliegveld. Om de halve minuut stijgt er een vliegtuig op.
Na de boottocht besluit ik nog om naar de wijk Mong Kok te gaan,
waar ik wederom zonder succes een aantal buitensportzaken bezoek.
Hong Kong was vroeger een waar eldorado voor
buitensportartikelen, maar het assortiment is vrij klein en de
prijzen zijn inmiddels flink gestegen waardoor de aangeboden
artikelen niet veel goedkoper dan in Nederland zijn.
Ik keer terug naar de haven waar ik nog net op tijd arriveer om
de gratis bus naar het hotel terug te pakken. Na een douche en
een goede maaltijd koop ik in een winkeltje nog snel een handdoek
voor eventuele overnachtingen in jeugdherbergen.
Daarmee komt er een einde aan een kort maar indrukwekkend bezoek
van Hong Kong. Bij het opstijgen heb ik nog een geweldig mooi
uitzicht op de verlichte skyline van Hong kong.
Zondag 7 september Melbourne
In het vliegtuig van Hong Kong naar Melbourne heb ik drie
stoelen naast elkaar, waardoor ik redelijk comfortabel kan liggen
en een aantal uren kan slapen. De film Speed II zie ik daardoor
maar half en al snel val ik in slaap.
Bij het ontwaken vliegen we al geruime tijd boven het rode
landschap van Australie. Na een verder vlekkeloze vlucht maken we
een tussenlanding in Adelaide. Voor landing worden we allen
besproeid om alle ongedierten te doden. Australie heeft zeer
strenge regels aangaande invoer van etenswaren ter bescherming
van de bestaande flora en fauna tegen ziekten.
Adeleide is de eerste kennismaking met Australie. Het is vrij
fris, en de stad is erg uitgestrekt met alleen maar laagbouw en
een klein centrum met hoge wolkenkrabbers. Het ziet er allemaal
erg groen uit, niet iets wat je van down-under zou verwachten.
Na een korte vlucht landen we op Melbourne airport. Bij de douane
word ik drie keer gevraagd voor mijn papieren, maar desondanks is
het douanepersoneel zeer vriendelijk. Ik moet mijn hele tas
uitpakken, maar kan zonder problemen mijn reis verder vervolgen.
Mijn meegebrachte cola en Hong Kong koekjes mogen gewoon
ingevoerd worden.
Ik pak een taxi naar het Novotel in hartje centrum op de Collinsstreet. Hier aangekomen parkeer ik mijn bagage en verken daarna de stad. Melbourne is erg anders dan Hong Kong. Het is er veel rustiger en het lijkt meer op een provinciestadje als Zwolle. Er zijn nauwelijks toeristen op straat. Veel van de winkels zijn gewoon geopend en ik bezoek enkele van de vele Cd-winkels en outdoorwinkels. De prijzen van cd's liggen aardig hoog ($ 30 = 45 gulden), maar er zijn veel 2e handszaken waardoor ik toch nog een stapeltje CDs insla. Opvallend is de vriendelijkheid van alle mensen in Australie. De mensen zijn er veel minder gehaast en opgejaagd dan in Nederland.
Ik maak een rondje door de stad en bezoek de Queen Victoria
market.
Na een goede maaltijd in een klein restaurantje maak ik nog een
avondwandeling langs de Yarra river. Er staat net een cricket
wedstrijd te beginnen en vele duizenden families spoeden zich
naar het stadion. Ik keer echter terug naar het hotel waar
ik uitrust van de toch wel vermoeiende reis.
Maandag - donderdag 8, 9,10,11 september Melbourne
Deze vier dagen voer ik het werk uit waarvoor ik naar
Australië ben gekomen. 's Ochtends kan ik het gehele werk
afronden en ik neem afscheid van mijn collega's. 's Middags koop
ik in een buitensport zaak in de Little Bourke Street een fraaie
Mac Pac goretex jas en bezoek tevens een aantal Cd winkels waar
ik enkele CD's aanschaf.
Met de underground verplaats ik mij naar de Dandenongs, een
natuurpark op 30 km afstand van de binnenstad. Het is laat, maar
ik besluit toch om een flinke wandeling te maken. Vanuit Belgrave
loop ik door het Sherbrook forest naar Ferny creek. Dit is een
fraai bos met zeer hoge bomen. Ondanks het late tijdstip zie ik
nog een aantal fraaie vogels (Rosella's).
De duisternis valt in als ik bij een uitzichtspunt op Melbourne
city aankom. Ik besluit niet om de bus te nemen maar kies voor
een wandeling langs de bochtige Mountain highway naar de stad.
Dit is een vrij rustige weg maar zeer donker. Het verkeer rijdt
nogal hard en de wegen zijn vrij smal.
Bij elke tegemoetkomende auto's blijf ik stil in de berm staan
tot deze voorbij gekomen zijn.
Tegen acht uur sta ik weer beneden en pak de metro terug naar de
stad, waarna ik een pizza in de Italiebuurt in de Lygonstreet
eet.
vrijdag 12 september Melbourne - Canberra
Telefonisch heb ik een ticket voor de Greyhound naar Canberra
geregeld waar ik de Kennedy family ga bezoeken met wie ik al
regelmatig e-mail contact heb gehad. De busrit kost slechts $ 27
voor een afstand van ruim 600 km en een 8 uur durende rit. De bus
vertrekt pas om half tien zodat ik de gehele dag heb om wat aan
sightseeing te doen.
Ik check uit het hotel en wandel door de stad. Vanuit de Rialto
towers heb ik een prachtig uitzicht over gehele stad en omgeving.
Het is vandaag eindelijk schitterend weer na een aantal zwaar
bewolkte dagen.
Ik pak de metro richting Frankston. Daar mis ik net de
aansluiting op de trein naar Stony Point dat gelegen is aan de
kust. Met de bus ga ik naar Crib point waar ik na een korte
wandeling weer de trein terug neem naar Melbourne-city. Na een
snelle maaltijd pik mijn rugzak bij het hotel op en verplaatst ik
mij naar de busterminal. Hier pak ik de bus richting Canberra.
Omdat het donker is zie ik weinig van de omgeving. Na een valse
start keren we na een half uur weer terug bij de busterminal om
vergeten bagage op te pikken. Ik zit naast Brendan, een jongen
uit India die al enkele jaren in een restaurant in Melbourne
werkt en een weekje Sydney vakantie gaat vieren. In Albury maken
we een tussenstop bij een benzinestation. De reis verloopt verder
voorspoedig en rond zes uur arriveer ik in Canberra.
Zaterdag 13 september Canberra Tidbindella Nature Reserve
Bij het busstation staan Lenore en Denis Kennedy me al op te
wachten en na een korte rit arriveren we bij hun huis. Het is het
ouderlijk huis van Lenore in de Dickson buurt in het noorden van
Canberra.
Na wat boodschappen te hebben gedaan en een goed ontbijt met
diverse soorten toast maken we met de auto een sightsee tour door
de omgeving.
Canberra ligt op 700 meter hoogte midden in de Australische Alpen. De bergen rondom Canberra reiken tot ruim 2000 meter hoogte. Canberra is een vrij moderne studentenstad. Het is de hoofdstad van Australie met ongeveer 300.000 inwoners. De architectuur is zeer bijzonder. De stad is volledig gepland en nieuw opgebouwd van 1901 tot 1927 door Walter Burley Griffin. De straten zijn daardoor symmetrisch rond het centrum en de parlementsgebouwen gebouwd.
We rijden via een mooie weg naar het Tidbindella Nature Reserve. We volgen de weg die Lenore en Denis het weekend ervoor samen met de Pedal power tour club fietsend afgelegd hebben. Eerst bezoeken we het Tidbindella Deep Space tracking station. Dit is een van de stations van waaruit de Marsreis van de Pathfinder is gevolgd. Er is een interessante tentoonstelling met allerlei wetenswaardigheden over de ruimtevaart ingericht. Na even door het heelal te hebben gezweefd staan we weer met beide voeten op de vaste grond en bezoeken het nabije nationale natuurpark. Hier bevinden zich allerlei soorten inheemse dieren in een natuurlijke omgeving. Er zijn slechts omheiningen geplaatst om de dieren gescheiden te houden en ongewenste bezoekers buiten te houden. We lopen vlak langs Wallabies, Emoes, diverse watervogels, Rode Kangaroes en kunnen zelfs ieder een Koala hoog in een eucaliptus boom ontdekken. Na deze geslaagde eerste kennismaking met de Australische dierenwereld keren we terug naar huis.
's Middags maken we een fietstocht naar de voliere van de
zwager van Denis.
De voliere is prachtig met vele inheemse vogels, die je nu van
zeer nabij kan meemaken. Zo nabij dat ze in je haar gaan zitten
en via Lenore's broek omhoog kruipen of proberen je schoen op te
knagen.
Lenore en Denis fietsen op een schitterende handgebouwde ATB
tandem en ik op de ATB van Denis die ook al Europa heeft gezien.
Het is eveneens een zeer goede fiets, een zeer stijf en stevig
frame met Deore XT onderdelen, snelle Tioga banden en een
"Halfords" Selle Royal zadel uit Nederland met
elastomeren. Ook de verlichting is perfect, een breed straler met
een 10 Watt lamp en een oplaadbare Accu. Alles zelf opgebouwd
door Denis, die van goede spullen houdt.
De fiets rijdt perfect, zeer stabiel en soepel. Zo'n fiets kan
gebruikt worden voor zeer zware expedities voor bijvoorbeeld de
Londen - Hong Kong trip of een zware reis in Zuid Amerika.
Na het bezoek aan de Voliere fietsen we over een fietspad langs
een meer en komen Richard, een pedal power lid tegen. We spreken
af om zondag vroeg in de ochtend een fietstocht te maken.
In een razende afdaling kan ik Lenore en Denis niet meer bijhouden en moet ik ze met een gangetje van vijftig kilometer per uur laten gaan. Met name bij de zwaardere versnellingen voor snelheden boven de dertig kom ik een aantal tandjes (en ook conditie cq. gewicht) tekort.
's Avonds maak ik kennis met de dochters Sam en
Renee. Sam werkt bij de ministerie van defensie op de
reisafdeling. Renee studeert op de universiteit Arts. Sam komt in
oktober naar Europa om in Engeland een jaar te werken.
Ik bewonder hun Cd verzameling en laat ook enkele van mijn
aanwinsten horen. De voor slechts 5 dollar aangeschafte van de
Nederlandse Daryll Ann (Seaborne West) valt zelfs goed in de
smaak bij de Kennedy family.
Zondag 14 september Gundaroo
Al om acht uur opgestaan om na het ontbijt te
beginnen aan de zondagse fietstocht. Kwart over negen ontmoeten
we Richard. De route loopt over een schitterende dirt road
(Gundaroo Road) die in het begin nogal slecht is met veel
wasbordachtig wegdek. Daarna wordt het wegdek echter snel beter
en kan ook een aantal leuke actiefoto's maken.
In het historische plaatsje Gundaroo maken we een stop en
genieten van een overheerlijke pizza met een flinke bak koffie.
We bezichtigen het plaatselijke winkeltje met veel oude
"troep" en maken een praatje met Wayne de bouwer van de
tandem, die druk bezig is met het bouwen van zijn huis.
De terugweg verloopt vlot. Onderweg worden we nog aangevallen door een Magpie, een grote vogel, een soort kruising tussen een raaf en een ekster. Deze zijn in de broedperiode zeer aggressief en achtervolgen/pikken fietsers om het terratorium te beschermen. Vooral het gekrijs en de windverplaatsing door wapperende vleugels van deze MAD Pies is angstaanjagend.
Na weer een fraai stukje onverhard in de buurt
van Sutton dalen we af via de drukke Federal Highway naar
Canberra.
Daar aangekomen ga ik alleen nog even de Black mountain
beklimmen. Na een vier kilometer lang traject over fietspad en
langs de universiteit kom ik aan de voet van de klim. Deze is
vier kilometer lang en zeer onregelmatig en bevat toch wel smerig
steile stukken.
Op de top bevindt zich de Telstra tower, vanwaaruit een machtig
mooi uitzicht over de gehele omgeving zich uitstrekt. De omgeving
is verrassend groen. Door regen en de koele temperaturen heeft de
warme Ninjo wind nog geen kans gehad om de aarde te verschroeien.
Op het plateau buiten de toren staat een stevige wind.
Op de terugweg rijd ik langs het meer en passeer ik het
Parliament House en de National Library. In de Marsdenstreet heb
ik bijna 100 kilometer op de teller staan.
Voor de planning van de volgende dagen ga ik samen met Denis
op zoek naar een kaart van de omgeving. In het centrum is alles
helaas gesloten, maar bij de buitensport zaak van Belconnen zijn
we nog net op tijd om een goede kaart op de kop te tikken. De
meeste kaarten hebben te weinig detail om te fietsen. De meeste
dirt roads staan niet aangegeven en hoogte lijnen al helemaal
niet. De wandelkaarten zijn echter weer veel te gedetailleerd.
Gelukkig is er een speciale kaart van de bergen met hoogtelijnen
en genoeg detail.
's Avonds blader ik een grote stapel wielerbladen van Denis door.
Met name het artikel met Australisch toughest climbs heeft mijn
grote interesse.Zo moet ik Mt Buller in Victoria met een
hoogteverschil van 1550 meter in 16 kilometer (9,7% gemiddeld) en
de Mount Heartbreak te Tasmanie (480 meter en 3,5 kilometer
lengte) voor een andere keer laten. Wel staan de
plaatselijke Corin Dam Road en Mount Ainslie hoog
genoteerd. Aanvankelijk had ik het plan opgevat om drie of
vier dagen in de buurt een rondje in de bergen met bepakking te
gaan fietsen. Het weer is echter niet goed genoeg en de
argumenten die Lenore en Dennis aandragen zijn ook zeer valide.
De afstanden tussen de plaatsen zijn erg groot, de
rustige bergwegen bevatten veel dirt road en het wordt al om zes
uur donker. Een driedaagse toer zou twee keer hetzelfde traject
betekenen of een terugweg via een drukke saaie highway, hetgeen
niet zo aantrekkelijk is.
Het rijden van een aantal dag etappes zonder zware bagage vanuit
een zeer comfortabele standplaats is echter wel erg
aantrekkelijk. Het besluit is daarna snel genomen om vanuit
Marsdenstreet een aantal leuke tochten te maken.
Maandag 15 september Corin dam
Vandaag staat de zwaarste klim in de omgeving op
het programma. Volgens het artikel is dit de "flavour of the
month" met een stijging van 550 meter in 8 kilometer.
Na een uitstekend ontbijt met diverse soorten zoete broodjes
start ik met de tocht. De aanloop gaat via het fietspadnet langs
de Telstra tower over de Cotterroad. Plotseling hoor ik een een
enorm gekrijs achter mijn rug. Een Magpie probeert mij aan te
vallen. Het is een hardnekkige vogel, want hij achtervolgt mij
enkele honderden meters. Ik probeer te versnellen maar het helpt
geen moer. Het beest pikt mij zelfs in de nek! Uiteindelijk geeft
het beest het op en kan ik ontsnappen. Dit is een wel zeer
vreemde ervaring.
Naast achtervolgende vogels net als in de film Birds is er nog
iets waar ik in Australie erg aan moet wennen en dat is het links
rijden. Ik moet er telkens aan denken. Zeker op een rustige weg
wil ik na een pauze nog wel eens aan verkeerde kant van de weg
beginnen. Een tegemoetkomende automobilist schudt mij snel wakker
en ik vlucht dan snel even de berm in.
De weg loopt langs het Tidbindella range, waar ik enkele foto's
maak van kangeroes en emoes.
De weg naar Corin Dam valt mee en is niet zo steil. Na Gibraltar
falls is het steilste gedeelte voorbij en word ik wederom
achterna gezeten door een Magpie. Na de top op 1243 meter hoogte
gaat het laatste gedeelte weer tweehonderd meter naar beneden
naar het stuwmeer van de Corindam. Het is er vrij fris en na een
korte lunchstop stap ik weer op de fiets.
De afdaling loopt vlot maar in Canberra moet ik nog twintig
kilometer door de stad fietsen en het wordt na zes uur al snel
donker. Navigerend in het donker is lastig, maar de verlichting
op de fiets van Denis werkt uitstekend. Om kwart voor zeven kom
ik na 146 kilometer met een gemiddelde van 19,8 km eindelijk weer
in de Marsdenstreet aan.
Dinsdag 16 september Mount Franklin
Op de kaart ontdek ik een leuk weggetje naar een hoogpunt. Mount
Franklin ligt op 1646 meter en er is een smal weggetje dat naar
de top loopt. Dat betekent dus een hoogteverschil van ongeveer
1100 meter!
Ik volg de Coppens crosssing road, waar ik voor de vierde keer
een Magpie van me af moet slaan. De weg gaat continu op en af en
veroorzaakt al het nodige zweetdruppels. Na Uriarra crossing
vervolg ik de weg richting Brindabella. Na een tweetal kilometer
wordt de weg dirt. De weg is redelijk begaanbaar en zeer rustig.
Dit is een echte ruige col. De Kangeroes springen hier in het
rond en enkele anderen zijn aangereden en verspreiden een
penetrante rottingsgeur.
Bij de kruising richting Brindabella is het nog zo'n tachtig
kilometer naar Tumut. Dit was de eigenlijke weg die ik bij een
meerdaagse tocht had willen doen. De weg is open maar het was de
vraag geweest of ik in een dag helemaal tot Tumut was gekomen. De
wegen door het Kosciusko park zijn echter wel gesloten.
Ik kies voor de weg naar Mount Franklin, maar ik weet eigenlijk
al dat ik niet helemaal tot de top kan door rijden. Het is
namelijk nog 25 kilometer naar de top en de teller staat al op 60
km. Ik besluit om nog een uur door te fietsen. De weg loopt langs
de kam van de berg en stijgt langzaam. Na zeventig kilometer te
hebben afgelegd op 1500 meter hoogte stop ik en keer ik weer om.
De weg gaat niet veel verder omhoog en het is nog 15 kilometer
naar de top van Mount Franklin. Dit zou dus nog zeker 30 km extra
dirt road betekenen hetgeen minimaal 2 uur fietstijd vergt.
Tijdens de afdaling blijkt het dat ik een juiste beslissing heb
genomen. Het weer slaat om en het begint langzaam te regenen en
hagelen. Met een gangetje van vijftig dender ik naar beneden en
kan ik ter nauwernood een overstekende Kangaroe ontwijken. Op het
geasfalteerde gedeelte begint het steeds harder te regenen en ik
ben blij met mijn nieuw aangeschafte Goretex jas. Door de
stromende regen daal ik af en heb nu geen last van de Magpies.
Mijn handen en voeten koelen echter snel af want ik heb mijn
overschoenen en handschoenen niet meegenomen, waardoor ik
nauwelijks meer kan schakelen. Het laatste stuk door Canberra
verloopt weer in het donker en in half bevroren toestand
arriveer ik in de Marsdenstreet.
Een warme douche helpt mij weer op temperatuur te komen en een
heerlijke maaltijd door Renee klaargemaakt brengt mij weer bij
positieven.
Woensdag 17 september Mount Ainslie
Dit wordt een wat rustiger dagje. 's Ochtends beklim ik Mount
Ainslie voor het mooie uitzicht op de stad. De klim is slechts
drie kilometer lang en het kost mij zestien minuten om tot 843
meter hoogte te komen.
Na de afdaling bekijk ik het National War monument en fiets ik
terug naar de Marsdenstreet.
's Middags word ik door Renee door de stad rondgeleid. Eerst
regel ik een ticket met Greyhound (voor slechts $16) voor de
volgende ochtend naar Sydney. We bezoeken de universiteit waar op
dat moment gestaakt wordt tegen verdere bezuinigingen van de
overheid. We komen zelfs op de nationale TV op het nieuws!
Vervolgens bezichtigen we de National Library waar Lenore echter
net in een meeting is. Op een van de computers bekijken we snel
alle homepages van de Krekkers en vergeten we een mailtje naar de
Krekkers te sturen.
Daarna bekijken we de National Gallery, High Court en het
Parliament house.
's Avonds na een heerlijk steak ben ik uitgenodigd voor de Pedal
Power meeting waar Lenore en Denis hun Europa verhaal gaan
vertellen. Ik dien als Exhibit A voor wat je kan overhouden aan
zo'n trip. Voor je het weet heb je 15 Krekkers op
bezoek.
Na een algemene opening waarin ieder zijn beklag kan doen over
dingen die de fietsers bezig houden (ik was bijna op de proppen
gekomen met het afschieten van elke Magpie die een fietser lastig
valt) en toekomstige ritten beginnen Lenore en Denis hun story.
Het verhaal is zeer boeiend, omdat ook mede tochtgenoten Elaine,
Roy en Louise aanwezig zijn en het verhaal van hun commentaar
voorzien. Dit is een mooie afsluiting van de Canberra week.
Donderdag 18 september Canberra -Sydney
Het wordt weer vroeg opstaan. Ik word weggebracht door Lenore
en Denis. De bus vertrekt om zeven uur en ik moet om half zeven
al op het busstation klaar staan. De busrit duurt 4 uur en om elf
uur arriveer ik in Sydney. Direct ga ik naar de vlakbij gelegen
jeugdherberg. Deze is zeer modern en nieuw. Ik laat mijn
zware rugzak daar achter. Ik deel de kamer met twee Nederlanders
beiden net uit Perth aangekomen en een wat oudere man
waarschijnlijk uit Oost Europa. Deze man zit vol met verhalen en
kan zijn mond niet houden en blijft maar door praten.
Sydney is
echt een wereld stad, vergelijkbaar met Londen. Erg druk en
veel meer toeristen dan in Melbourne. Ik loop door China town,
passeer het hoge C&L gebouw, bekijk de wijk de Rocks met zijn
vele oude huizen, het operahuis en geniet van de skyline van
Sydney vanaf de harbour bridge. Vervolgens bezoek ik het aquarium
met een schitterende collectie vissen. Met name de passage waar
de haaien en roggen over je heen zwemmen zijn zeer indrukwekkend.
Ook de vissen van de Great barrier reef zijn prachtig.
Vervolgens neem ik de ferry naar Manly, een surfers beach. Het is
er niet zo druk, maar er zijn wel een aantal branding surfers. Op
de terugweg geniet ik van de duizenden lichtjes van de skyline
van Sydney. Een goedkope maaltijd ($5) bij een Vietnamees besluit
de avond.
Vrijdag 19 september Sydney - Amsterdam
's Ochtends loop ik nog even door de stad en bezoek de
prachtige gallerij van de Queen Victoria building en daarna St
Marys Cathedral.
Om tien uur pak ik de bus naar het vliegveld en vlieg zonder
problemen via Hong Kong naar Nederland, waar ik na een vlucht van
24 uur arriveer.
Australie is zeker een land om weer eens terug te keren en dan iets langer te bekijken!
© 1997 Luddo Oh