Australië 1997

[naar de index]




vrijdag 5, zaterdag 6 september Amsterdam - Schiphol

Met een zware rugzak word ik uitgezwaaid door de voltallige familie.  Ondanks dat mijn PC in mijn handbagage is opgeborgen weegt mijn rugzak ruim 18 kg. Met name alle kleding (pak, nette kleding, fietskleding, winterjas, etc), kadojen en papier voor het werk maken de rugzak aardig zwaar.
Het vliegtuig vertrekt in de middag vanuit Nederland en is maar voor de helft gevuld. De stoelen naast mij bleven leeg, maar ik heb daar weinig profijt van daar de armsteunen niet opgeklapt kunnen worden.

De service van Cathay Pacific is een stuk beter dan KLM. De maaltijden zijn beter en je krijgt oogkleppen, sokjes en een tandenborstel standaard bij de reis. De belangrijkste reden voor keuze Cathay Pacific was de prijs (fl 2400 i.p.v. fl 3700)
en een extra dag in Hong Kong ter onderbreking van de reis.  De reis verloopt voorspoedig (helaas wederom weinig uitzicht over de Himalaya) en rond negen uur arriveren we in Hong Kong.

Dit is een van de boeiendste en indrukwekkendste landingen die ik heb meegemaakt. Het vliegtuig scheert vlak over straten, flatgebouwen en bergen zonder dat er een  vliegveld in zicht is. Plotseling maakt het vliegtuig een draai en landen we midden in de stad. Zeer spectaculair, maar een beetje zielig voor de inwoners van Hong Kong.
Er zijn een heleboel mensen in Nederland die over de overlast van Schiphol klagen, maar dat is niets vergeleken met de landingsbaan in Hong Kong!
Met alleen een dagtour rugzakje passeer ik de douane. Deze kijkt bij de controle van mijn bagage wel een beetje vreemd op bij het zien van mijn dagtoerrugzakje met fietshelm en notebook. Ik check in bij het hotel, waar Cathay een dagkamer heeft geregeld inclusief een bon voor korting van $ 100 (NLG 28) op een maaltijd. Tevens is er bij de ticket een voucher voor een ferry tocht door de haven als excursie toegevoegd.

Het is een luxe ***** hotel, vergelijkbaar met de klasse van het hotel in Singapore. Na een douche begin ik aan mijn ontdekkingstocht in Hong Kong.  Met de hotelbus word ik naar het centrum van de stad vervoerd.  De winkels zijn nog gesloten en de stad is aan het ontwaken.
Na een korte wandeling in de wijk Tsim Sha Tsui gelegen in het noordelijk deel van Hong kong  op het vaste land genaamd Kowloon neem ik de veerpont naar Hong Kong Island. Dit eiland is zeer geaccidenteerd. Er zijn enkele steile heuvels waar hoge wolkenkrabbers tegen aan gebouwd zijn.
De beroemde Peak-tram loopt steil omhoog naar de top van de Peak op 800 meter. Vandaaruit maak ik een kleine wandeling naar Victoria Peak garden. De hitte en de vermoeidheid maken het zwaar maar zeer de moeite waard. Hong kong is totaal geen stad voor fietsers maar de klim naar de Peak ziet er wel erg aantrekkelijk uit.
Bovenop koop ik een flesje water om de ergste dorst te lessen. Via een smal pad door tropische vegetatie daal ik weer af naar de stad. Ik loop langs de universiteit, koop mijn lunch en wandel door de Des Voueux Road met zijn vele viswinkeltjes.

Hong Kong is een geweldig hectische stad. Het bruist van het leven, enorm druk verkeer (nog nooit zoveel Rolls Roycen op een dag bijelkaar gezien) en smalle straatjes met eettentjes. Erg anders dan Singapore, het is een echte Aziatische stad.

Bij de haven aangekomen pak ik weer de pont naar Kowloon en kom echter net te laat voor de ook bij de reis inbegrepen rondvaartboottocht van kwart voor twee. Om de tijd te overbruggen bezoek ik daarom een aantal CD winkels en outdoorstores. De prijzen zijn echter nogal aan de hoge kant en ik vind er niets van mijn gading.

Bij de ferry tocht blijk ik samen met een ander echtpaar de enige toerist te zijn. De boot vaart desondanks toch uit.  Het weer is nogal heiig, maar dat mag de pret niet drukken. Bij de trip is ook een caligrafie demonstratie inbegrepen. Een oude chinees  caligrafeert mijn naam op een kaart en probeert daarna een ander werk te verkopen. Voor $ 150 (=NLG 45) mag ik het kopen hetgeen ik niet doe.
Tijdens de boottocht varen we door de haven en ook langs het vliegveld. Het is een klein maar enorm druk en efficient vliegveld. Om de halve minuut stijgt er een vliegtuig op.
Na de boottocht besluit ik nog om naar de wijk Mong Kok te gaan, waar ik wederom zonder succes een aantal buitensportzaken bezoek. Hong Kong was vroeger een waar eldorado voor buitensportartikelen, maar het assortiment is vrij klein en de prijzen zijn inmiddels flink gestegen waardoor de aangeboden artikelen niet veel goedkoper dan in Nederland zijn.
Ik keer terug naar de haven waar ik nog net op tijd arriveer om de gratis bus naar het hotel terug te pakken. Na een douche en een goede maaltijd koop ik in een winkeltje nog snel een handdoek voor eventuele overnachtingen in jeugdherbergen.
Daarmee komt er een einde aan een kort maar indrukwekkend bezoek van Hong Kong. Bij het opstijgen heb ik nog een geweldig mooi uitzicht op de verlichte skyline van Hong kong.

Zondag 7 september Melbourne

In het vliegtuig van Hong Kong naar Melbourne heb ik drie stoelen naast elkaar, waardoor ik redelijk comfortabel kan liggen en een aantal uren kan slapen. De film Speed II zie ik daardoor maar half en al snel val ik in slaap.
Bij het ontwaken vliegen we al geruime tijd boven het rode landschap van Australie. Na een verder vlekkeloze vlucht maken we een tussenlanding in Adelaide. Voor landing worden we allen besproeid om alle ongedierten te doden. Australie heeft zeer strenge regels aangaande invoer van etenswaren ter bescherming van de bestaande flora en fauna tegen ziekten.
Adeleide is de eerste kennismaking met Australie. Het is vrij fris, en de stad is erg uitgestrekt met alleen maar laagbouw en een klein centrum met hoge wolkenkrabbers. Het ziet er allemaal erg groen uit, niet iets wat je van down-under zou verwachten.
Na een korte vlucht landen we op Melbourne airport. Bij de douane word ik drie keer gevraagd voor mijn papieren, maar desondanks is het douanepersoneel zeer vriendelijk. Ik moet mijn hele tas uitpakken, maar kan zonder problemen mijn reis verder vervolgen. Mijn meegebrachte cola en Hong Kong koekjes mogen gewoon ingevoerd worden.

Ik pak een taxi naar het Novotel in hartje centrum op de Collinsstreet. Hier aangekomen parkeer ik mijn bagage en verken daarna de stad. Melbourne is erg anders dan Hong Kong. Het is er veel rustiger en het lijkt meer op een provinciestadje als Zwolle. Er zijn nauwelijks toeristen op straat. Veel van de winkels zijn gewoon geopend en ik bezoek enkele van de vele Cd-winkels en outdoorwinkels. De prijzen van cd's liggen aardig hoog ($ 30 = 45 gulden), maar er zijn veel 2e handszaken waardoor ik toch nog een stapeltje CDs insla. Opvallend is de vriendelijkheid van alle mensen in Australie. De mensen zijn er veel minder gehaast en opgejaagd dan in Nederland.

Ik maak een rondje door de stad en bezoek de Queen Victoria market.
Na een goede maaltijd in een klein restaurantje maak ik nog een avondwandeling langs de Yarra river. Er staat net een cricket wedstrijd te beginnen en vele duizenden families spoeden zich naar het stadion.  Ik keer echter terug naar het hotel waar ik uitrust van de toch wel vermoeiende reis.

Maandag - donderdag 8, 9,10,11 september Melbourne

Deze vier dagen voer ik het werk uit waarvoor ik naar Australië ben gekomen. 's Ochtends kan ik het gehele werk afronden en ik neem afscheid van mijn collega's. 's Middags koop ik in een buitensport zaak in de Little Bourke Street een fraaie Mac Pac goretex jas en bezoek tevens een aantal Cd winkels waar ik enkele CD's aanschaf.
Met de underground verplaats ik mij naar de Dandenongs, een natuurpark op 30 km afstand van de binnenstad. Het is laat, maar ik besluit toch om een flinke wandeling te maken. Vanuit Belgrave loop ik door het Sherbrook forest naar Ferny creek. Dit is een fraai bos met zeer hoge bomen. Ondanks het late tijdstip zie ik nog een aantal fraaie vogels (Rosella's).
De duisternis valt in als ik bij een uitzichtspunt op Melbourne city aankom. Ik besluit niet om de bus te nemen maar kies voor een wandeling langs de bochtige Mountain highway naar de stad. Dit is een vrij rustige weg maar zeer donker. Het verkeer rijdt nogal hard en de wegen zijn vrij smal.
Bij elke tegemoetkomende auto's blijf ik stil in de berm staan tot deze voorbij gekomen zijn.
Tegen acht uur sta ik weer beneden en pak de metro terug naar de stad, waarna ik een pizza in de Italiebuurt in de Lygonstreet eet.

vrijdag 12 september Melbourne - Canberra

Telefonisch heb ik een ticket voor de Greyhound naar Canberra geregeld waar ik de Kennedy family ga bezoeken met wie ik al regelmatig e-mail contact heb gehad. De busrit kost slechts $ 27 voor een afstand van ruim 600 km en een 8 uur durende rit. De bus vertrekt pas om half tien zodat ik de gehele dag heb om wat aan sightseeing te doen.
Ik check uit het hotel en wandel door de stad. Vanuit de Rialto towers heb ik een prachtig uitzicht over gehele stad en omgeving. Het is vandaag eindelijk schitterend weer na een aantal zwaar bewolkte dagen.

Ik pak de metro richting Frankston. Daar mis ik net de aansluiting op de trein naar Stony Point dat gelegen is aan de kust. Met de bus ga ik naar Crib point waar ik na een korte wandeling weer de trein terug neem naar Melbourne-city. Na een snelle maaltijd pik mijn rugzak bij het hotel op en verplaatst ik mij naar de busterminal. Hier pak ik de bus richting Canberra.
Omdat het donker is zie ik weinig van de omgeving. Na een valse start keren we na een half uur weer terug bij de busterminal om vergeten bagage op te pikken. Ik zit naast Brendan, een jongen uit India die al enkele jaren in een restaurant in Melbourne werkt en een weekje Sydney vakantie gaat vieren. In Albury maken we een tussenstop bij een benzinestation. De reis verloopt verder voorspoedig en rond zes uur arriveer ik in Canberra.

Zaterdag 13 september Canberra Tidbindella Nature Reserve

Bij het busstation staan Lenore en Denis Kennedy me al op te wachten en na een korte rit arriveren we bij hun huis. Het is het ouderlijk huis van Lenore in de Dickson buurt in het noorden van Canberra.
Na wat boodschappen te hebben gedaan en een goed ontbijt met diverse soorten toast maken we met de auto een sightsee tour door de omgeving.

Canberra ligt op 700 meter hoogte midden in de Australische Alpen. De bergen rondom Canberra reiken tot ruim 2000 meter hoogte. Canberra is een vrij moderne studentenstad. Het is de hoofdstad van Australie met ongeveer 300.000 inwoners. De architectuur is zeer bijzonder. De stad is volledig gepland en nieuw opgebouwd van 1901 tot 1927 door Walter Burley Griffin. De straten zijn daardoor symmetrisch rond het centrum en de parlementsgebouwen gebouwd.

We rijden via een mooie weg naar het Tidbindella Nature Reserve. We volgen de weg die Lenore en Denis het weekend ervoor samen met de Pedal power tour club fietsend afgelegd hebben. Eerst bezoeken we het Tidbindella Deep Space tracking station. Dit is een van de stations van waaruit de Marsreis van de Pathfinder is gevolgd. Er is een interessante tentoonstelling met allerlei wetenswaardigheden over de ruimtevaart ingericht. Na even door het heelal te hebben gezweefd staan we weer met beide voeten op de vaste grond en bezoeken het nabije nationale natuurpark. Hier bevinden zich allerlei soorten inheemse dieren in een natuurlijke omgeving. Er zijn slechts omheiningen geplaatst om de dieren gescheiden te houden en ongewenste bezoekers buiten te houden. We lopen vlak langs Wallabies, Emoes, diverse watervogels, Rode Kangaroes en kunnen zelfs ieder een Koala hoog in een eucaliptus boom ontdekken. Na deze geslaagde eerste kennismaking met de Australische dierenwereld keren we terug naar huis.

's Middags maken we een fietstocht naar de voliere van de zwager van Denis.
De voliere is prachtig met vele inheemse vogels, die je nu van zeer nabij kan meemaken. Zo nabij dat ze in je haar gaan zitten en via Lenore's broek omhoog kruipen of proberen je schoen op te knagen.
Lenore en Denis fietsen op een schitterende handgebouwde ATB tandem en ik op de ATB van Denis die ook al Europa heeft gezien. Het is eveneens een zeer goede fiets, een zeer stijf en stevig frame met Deore XT onderdelen, snelle Tioga banden en een "Halfords" Selle Royal zadel uit Nederland met elastomeren. Ook de verlichting is perfect, een breed straler met een 10 Watt lamp en een oplaadbare Accu. Alles zelf opgebouwd door Denis, die van goede spullen houdt.
De fiets rijdt perfect, zeer stabiel en soepel. Zo'n fiets kan gebruikt worden voor zeer zware expedities voor bijvoorbeeld de Londen - Hong Kong trip of een zware reis in Zuid Amerika.
Na het bezoek aan de Voliere fietsen we over een fietspad langs een meer en komen Richard, een pedal power lid tegen. We spreken af om zondag vroeg in de ochtend een fietstocht te maken.

In een razende afdaling kan ik Lenore en Denis niet meer bijhouden en moet ik ze met een gangetje van vijftig kilometer per uur laten gaan. Met name bij de zwaardere versnellingen voor snelheden boven de dertig kom ik een aantal tandjes (en ook conditie cq. gewicht) tekort.

's Avonds maak ik kennis met de dochters Sam en Renee. Sam werkt bij de ministerie van defensie op de reisafdeling. Renee studeert op de universiteit Arts. Sam komt in oktober naar Europa om in Engeland een jaar te werken.
Ik bewonder hun Cd verzameling en laat ook enkele van mijn aanwinsten horen. De voor slechts 5 dollar aangeschafte van de Nederlandse Daryll Ann (Seaborne West) valt zelfs goed in de smaak bij de Kennedy family.

Zondag 14 september Gundaroo

Al om acht uur opgestaan om na het ontbijt te beginnen aan de zondagse fietstocht. Kwart over negen ontmoeten we Richard. De route loopt over een schitterende dirt road (Gundaroo Road) die in het begin nogal slecht is met veel wasbordachtig wegdek. Daarna wordt het wegdek echter snel beter en kan ook een aantal leuke actiefoto's maken.
In het historische plaatsje Gundaroo maken we een stop en genieten van een overheerlijke pizza met een flinke bak koffie. We bezichtigen het plaatselijke winkeltje met veel oude "troep" en maken een praatje met Wayne de bouwer van de tandem, die druk bezig is met het bouwen van zijn huis.

De terugweg verloopt vlot. Onderweg worden we nog aangevallen door een Magpie, een grote vogel, een soort kruising tussen een raaf en een ekster. Deze zijn in de broedperiode zeer aggressief en achtervolgen/pikken fietsers om het terratorium te beschermen. Vooral het gekrijs en de windverplaatsing door wapperende vleugels van deze MAD Pies is angstaanjagend.

 

Na weer een fraai stukje onverhard in de buurt van Sutton dalen we af via de drukke Federal Highway naar Canberra.
Daar aangekomen ga ik alleen nog even de Black mountain beklimmen. Na een vier kilometer lang traject over fietspad en langs de universiteit kom ik aan de voet van de klim. Deze is vier kilometer lang en zeer onregelmatig en bevat toch wel smerig steile stukken.
Op de top bevindt zich de Telstra tower, vanwaaruit een machtig mooi uitzicht over de gehele omgeving zich uitstrekt. De omgeving is verrassend groen. Door regen en de koele temperaturen heeft de warme Ninjo wind nog geen kans gehad om de aarde te verschroeien. Op het plateau buiten de toren staat een stevige wind.
Op de terugweg rijd ik langs het meer en passeer ik het Parliament House en de National Library. In de Marsdenstreet heb ik bijna 100 kilometer op de teller staan.

Voor de planning van de volgende dagen ga ik samen met Denis op zoek naar een kaart van de omgeving. In het centrum is alles helaas gesloten, maar bij de buitensport zaak van Belconnen zijn we nog net op tijd om een goede kaart op de kop te tikken. De meeste kaarten hebben te weinig detail om te fietsen. De meeste dirt roads staan niet aangegeven en hoogte lijnen al helemaal niet. De wandelkaarten zijn echter weer veel te gedetailleerd. Gelukkig is er een speciale kaart van de bergen met hoogtelijnen en genoeg detail.
's Avonds blader ik een grote stapel wielerbladen van Denis door. Met name het artikel met Australisch toughest climbs heeft mijn grote interesse.Zo moet ik Mt Buller in Victoria met een hoogteverschil van 1550 meter in 16 kilometer (9,7% gemiddeld) en de Mount Heartbreak te Tasmanie (480 meter en 3,5 kilometer lengte) voor een andere keer laten. Wel staan de plaatselijke  Corin Dam Road en Mount Ainslie hoog genoteerd. Aanvankelijk had ik het plan  opgevat om drie of vier dagen in de buurt een rondje in de bergen met bepakking te gaan fietsen. Het weer is echter niet goed genoeg en de argumenten die Lenore en Dennis aandragen zijn ook zeer valide. De afstanden   tussen de plaatsen zijn erg groot, de rustige bergwegen bevatten veel dirt road en het wordt al om zes uur donker. Een driedaagse toer zou twee keer hetzelfde traject betekenen of een terugweg via een drukke saaie highway, hetgeen niet zo aantrekkelijk is.
Het rijden van een aantal dag etappes zonder zware bagage vanuit een zeer comfortabele standplaats is echter wel erg aantrekkelijk. Het besluit is daarna snel genomen om vanuit Marsdenstreet een aantal leuke tochten te maken.

Maandag 15 september Corin dam

Vandaag staat de zwaarste klim in de omgeving op het programma. Volgens het artikel is dit de "flavour of the month" met een stijging van 550 meter in 8 kilometer.
Na een uitstekend ontbijt met diverse soorten zoete broodjes start ik met de tocht. De aanloop gaat via het fietspadnet langs de Telstra tower over de Cotterroad. Plotseling hoor ik een een enorm gekrijs achter mijn rug. Een Magpie probeert mij aan te vallen. Het is een hardnekkige vogel, want hij achtervolgt mij enkele honderden meters. Ik probeer te versnellen maar het helpt geen moer. Het beest pikt mij zelfs in de nek! Uiteindelijk geeft het beest het op en kan ik ontsnappen. Dit is een wel zeer vreemde ervaring.

Naast achtervolgende vogels net als in de film Birds is er nog iets waar ik in Australie erg aan moet wennen en dat is het links rijden. Ik moet er telkens aan denken. Zeker op een rustige weg wil ik na een pauze nog wel eens aan verkeerde kant van de weg beginnen. Een tegemoetkomende automobilist schudt mij snel wakker en ik vlucht dan snel even de berm in.
De weg loopt langs het Tidbindella range, waar ik enkele foto's maak van kangeroes en emoes.
De weg naar Corin Dam valt mee en is niet zo steil. Na Gibraltar falls is het steilste gedeelte voorbij en word ik wederom achterna gezeten door een Magpie. Na de top op 1243 meter hoogte gaat het laatste gedeelte weer tweehonderd meter naar beneden naar het stuwmeer van de Corindam. Het is er vrij fris en na een korte lunchstop stap ik weer op de fiets.
De afdaling loopt vlot maar in Canberra moet ik nog twintig kilometer door de stad fietsen en het wordt na zes uur al snel donker. Navigerend in het donker is lastig, maar de verlichting op de fiets van Denis werkt uitstekend. Om kwart voor zeven kom ik na 146 kilometer met een gemiddelde van 19,8 km eindelijk weer in de Marsdenstreet aan.

Dinsdag 16 september Mount Franklin


Op de kaart ontdek ik een leuk weggetje naar een hoogpunt. Mount Franklin ligt op 1646 meter en er is een smal weggetje dat naar de top loopt. Dat betekent dus een hoogteverschil van ongeveer 1100 meter!
Ik volg de Coppens crosssing road, waar ik voor de vierde keer een Magpie van me af moet slaan. De weg gaat continu op en af en veroorzaakt al het nodige zweetdruppels. Na Uriarra crossing vervolg ik de weg richting Brindabella. Na een tweetal kilometer wordt de weg dirt. De weg is redelijk begaanbaar en zeer rustig. Dit is een echte ruige col. De Kangeroes springen hier in het rond en enkele anderen zijn aangereden en verspreiden een penetrante rottingsgeur.
Bij de kruising richting Brindabella is het nog zo'n tachtig kilometer naar Tumut. Dit was de eigenlijke weg die ik bij een meerdaagse tocht had willen doen. De weg is open maar het was de vraag geweest of ik in een dag helemaal tot Tumut was gekomen. De wegen door het Kosciusko park zijn echter wel gesloten.
Ik kies voor de weg naar Mount Franklin, maar ik weet eigenlijk al dat ik niet helemaal tot de top kan door rijden. Het is namelijk nog 25 kilometer naar de top en de teller staat al op 60 km. Ik besluit om nog een uur door te fietsen. De weg loopt langs de kam van de berg en stijgt langzaam. Na zeventig kilometer te hebben afgelegd op 1500 meter hoogte stop ik en keer ik weer om. De weg gaat niet veel verder omhoog en het is nog 15 kilometer naar de top van Mount Franklin. Dit zou dus nog zeker 30 km extra dirt road betekenen hetgeen minimaal 2 uur fietstijd vergt.
Tijdens de afdaling blijkt het dat ik een juiste beslissing heb genomen. Het weer slaat om en het begint langzaam te regenen en hagelen. Met een gangetje van vijftig dender ik naar beneden en kan ik ter nauwernood een overstekende Kangaroe ontwijken. Op het geasfalteerde gedeelte begint het steeds harder te regenen en ik ben blij met mijn nieuw aangeschafte Goretex jas. Door de stromende regen daal ik af en heb nu geen last van de Magpies. Mijn handen en voeten koelen echter snel af want ik heb mijn overschoenen en handschoenen niet meegenomen, waardoor ik nauwelijks meer kan schakelen. Het laatste stuk door Canberra verloopt weer in het donker en in half bevroren  toestand arriveer ik in de Marsdenstreet.
Een warme douche helpt mij weer op temperatuur te komen en een heerlijke maaltijd door Renee klaargemaakt brengt mij weer bij positieven.

Woensdag 17 september Mount Ainslie

Dit wordt een wat rustiger dagje. 's Ochtends beklim ik Mount Ainslie voor het mooie uitzicht op de stad. De klim is slechts drie kilometer lang en het kost mij zestien minuten om tot 843 meter hoogte te komen.
Na de afdaling bekijk ik het National War monument en fiets ik terug naar de Marsdenstreet.
's Middags word ik door Renee door de stad rondgeleid. Eerst regel ik een ticket met Greyhound (voor slechts $16) voor de volgende ochtend naar Sydney. We bezoeken de universiteit waar op dat moment gestaakt wordt tegen verdere bezuinigingen van de overheid. We komen zelfs op de nationale TV op het nieuws!
Vervolgens bezichtigen we de National Library waar Lenore echter net in een meeting is. Op een van de computers bekijken we snel alle homepages van de Krekkers en vergeten we een mailtje naar de Krekkers te sturen.
Daarna bekijken we de National Gallery, High Court en het Parliament house.
's Avonds na een heerlijk steak ben ik uitgenodigd voor de Pedal Power meeting waar Lenore en Denis hun Europa verhaal gaan vertellen. Ik dien als Exhibit A voor wat je kan overhouden aan zo'n trip. Voor je het weet heb je 15 Krekkers op bezoek.
Na een algemene opening waarin ieder zijn beklag kan doen over dingen die de fietsers bezig houden (ik was bijna op de proppen gekomen met het afschieten van elke Magpie die een fietser lastig valt) en toekomstige ritten beginnen Lenore en Denis hun story. Het verhaal is zeer boeiend, omdat ook mede tochtgenoten Elaine, Roy en Louise aanwezig zijn en het verhaal van hun commentaar voorzien. Dit is een mooie afsluiting van de Canberra week.

Donderdag 18 september Canberra -Sydney

Het wordt weer vroeg opstaan. Ik word weggebracht door Lenore en Denis. De bus vertrekt om zeven uur en ik moet om half zeven al op het busstation klaar staan. De busrit duurt 4 uur en om elf uur arriveer ik in Sydney. Direct ga ik naar de vlakbij gelegen jeugdherberg. Deze is zeer modern en nieuw. Ik laat mijn  zware rugzak daar achter. Ik deel de kamer met twee Nederlanders beiden net uit Perth aangekomen en een wat oudere man waarschijnlijk uit Oost Europa. Deze man zit vol met verhalen en kan zijn mond niet houden en blijft maar door praten.
Sydney is echt een wereld stad, vergelijkbaar met Londen.  Erg druk en veel meer toeristen dan in Melbourne. Ik loop door China town, passeer het hoge C&L gebouw, bekijk de wijk de Rocks met zijn vele oude huizen, het operahuis en geniet van de skyline van Sydney vanaf de harbour bridge. Vervolgens bezoek ik het aquarium met een schitterende collectie vissen. Met name de passage waar de haaien en roggen over je heen zwemmen zijn zeer indrukwekkend. Ook de vissen van de Great barrier reef zijn prachtig.
Vervolgens neem ik de ferry naar Manly, een surfers beach. Het is er niet zo druk, maar er zijn wel een aantal branding surfers. Op de terugweg geniet ik van de duizenden lichtjes van de skyline van Sydney. Een goedkope maaltijd ($5) bij een Vietnamees besluit de avond.

Vrijdag 19 september Sydney - Amsterdam

's Ochtends loop ik nog even door de stad en bezoek de prachtige gallerij van de Queen Victoria building en daarna St Marys Cathedral.
Om tien uur pak ik de bus naar het vliegveld en vlieg zonder problemen via Hong Kong naar Nederland, waar ik na een vlucht van 24 uur arriveer.

Australie is zeker een land om weer eens terug te keren en dan iets langer te bekijken! 


© 1997 Luddo Oh