Ierland - 2011

Priest Leap

Klik op de kleine foto's voor meer detail

Cork

Ballylickey

Dit jaar is Ierland gepland. Ik boek een ticket naar Cork met Aer Lingus. Ik moet vroeg uit de veren, om kwart over vijf gaat de wekker, want ik moet de trein van zes uur halen.

Op schiphol moet ik mijn fiets bij de KLM in checken, zij doen de bagage afwikkeling. De dames achter de balie zijn niet in een goede bui en doen moeilijk. Met KLM moet de fiets in een doos. Ik geef aan dat Aer Lingus ook plastic hoezen accepteert. Na een telefoontje gaan ze schoorvoetend akkoord. De bagage wordt gewogen, totaal heb ik 19 kg ruim bagage, net onder de limiet van 20 kg. Ook de fiets moet gewogen worden, bij KLM zit daar ook een grens aan, maar bij Aer Lingus niet. Ze verbazen zich dat Aer Lingus geen grens heeft en maar 40 euro voor fiets moet worden betaald.

De vlucht verloopt goed. Het is een korte vlucht als ik op het kleine vliegveld Cork land. De bagage komt vlot de band af en ook de fiets komt heelhuids aan. Alleen het achterlichtje is onderweg gesneuveld. Als de bagage opgeladen is verlaat ik het vliegveld en tank eerst benzine voor mijn brander. Daar merk ik dat de GPS kaart niet goed werkt. Gelukkig heb ik wel de routes ingelezen, dus kan ik een paars lijntje volgen. Om twaalf uur zit ik op de fiets.

Direct na het tankstation sla ik links af een zeer smal binnenweggetje in. Hierdoor kan ik via rustige wegen Cork binnenfietsen. Het is zondag echter erg rustig, dus het verkeer is geen enkel probleem. Via de Lee valley fiets ik Cork uit. De weg gaat op en af maar is niet al te zwaar. Vrijwel de hele dag is het droog.

Bij het Gougane Barra Forest Park moet ik even naar de Keimaneigh pass klimmen (201 meter). Daarna daal ik af naar Kealkill waar ik een ruine bezichtig. In Ballylickey kom ik om 18:00 aan. Daar vind ik een mooie camping Eagle Point direct aan de Bantry Bay gelegen (12 euro).

Priest Leap

Ik laat 's ochtends de tent nog even op de camping. Ik fiets zonder bagage naar de beruchte Priest Leap, een van de zwaarste klimmen van Ierland. Na het dorpje wordt het zeer steil. De klim loopt op tot 15%. Daarna vlakt de klim weer wat af en via een zeer smal weggetje gaat het verder omhoog. Het laatste stuk is zeer steil (20%) en ik bereik na 10 km klimmen de top van 460 meter. Het is een uur klimmen vanaf de camping. Ik daal weer af naar de camping, dit gaat een stuk vlotter. In tien minuten ben ik weer beneden. Op de camping laad ik mijn fiets weer op. De kustweg is zeer druk en niet erg prettig fietsen. In Adrigole zie ik de mooie camping Hungry Hill liggen. Ik fiets nog even verder want ik ben van plan om nog een stukje van het Beara schiereiland te gaan bekijken. In Castletonwbere besluit ik weer om te keren. De ochtendrit heeft blijkbaar veel van de reserves geeist en het stuk is niet erg interessant. Ik kom al vroeg op de camping die ook voorzien is van Wifi en een mooie keuken (€ 7,50). Er zijn weinig andere camping gasten.

Healy pass

Kerry

Ik begin om half tien met de klim naar de Healeypas. De klim is erg fraai en niet al te zwaar en rustig. Met een aantal haarspeldbochten draait de weg omhoog. Vlak voor de top word ik ingehaald door een fietser. Na de Healeypas wordt het weer drukker. Wegen zijn erg smal en er is vaak net voor twee auto's plaats. De wegen zijn hier erg druk maar men houdt wel rekening met fietsers. Er zijn erg weinig fietsers onderweg, wel veel fietsroutes. Via een binnenweg fiets ik vanaf Ladragh naar Ardea. De weg begint mooi in een bos en wordt erg steil. Een tegemoetkomende automobilist stopt om mij er langs te laten en geeft aan dat het nog steiler wordt. Met hangen en wurgen kom ik boven.

In Kenmare boodschappen gedaan bij de SuperValu en stop ik voor een lunch. Daarna doe ik een deel van de kerry ronde. Erg fraai met name het stuk tussen Caherdaniel en Waterville. In Waterville is geen camping meer en de hostels zijn weinig aantrekkelijk. Daarom rijd ik door over een wat saaier stuk. Om half zes kom ik op Mannix camping aan (€ 8,50 + 1 euro douche). Dit wordt wel een van de beste campings van Ierland genoemd. De camping bevat een keuken en een zitkamer met open haard. Het is prima vertoeven met fraai uitzicht op de Doulus Bay en de ruine van Cahersiveen. Zoals overal in Ierland een prima camping met mooi stukje gras. Via internet kan ik eindelijk via hulp van het thuisfront de goede kaart op mijn GPS laden, zodat ik weer zie waar ik nu ben.

Molls Gap

Vanochtend vroeg uit de veren. Om half negen op de fiets. Het was erg fris en nog zwaar bewolkt. Al snel kon het jasje uit. De eerste pas Ballaghisheen pas (304 meter) is nog aardig steil. Daarna volgt een prachtig stuk en breekt de zon door bij Ballaghbeama Gap (259 meter). De wegen zijn erg smal en bijna geen verkeer. Al snel kunnen trui en lange broek voor het eerst uit. De molls gap is niet al te moeilijk maar wel lang. Bij een meertje en een picnic bankje eet ik mijn lunch. Dit is een van de weinige picnic plaatsen die ik tegen kom en het zowaar mooi weer.

Daarna volgt de laatste gap Dunloe. Vanaf de Molls gap (263 meter) daalt de weg naar een vlakte en vervolgens klimt de weg langzaam het dal uit. Ondanks de drukte met paardenwagens is de kloof nog zeer fraai. Ook ontmoet ik hier een paar vakantiefietsers. Omdat het nog vroeg is rijd ik door. Helaas is de camping bij Inch niet echt aantrekkelijk kamperen op het strand. Wel een mooi surf paradijs met veel surf dudes en babes. De weg is dan weer erg druk en vrij smal. Het is dan nog 25 km naar dingle wat ik naar een uurtje fietsen om zeven uur bereik. Totaal ruim 150 km. Goed om van het mooie weer te kunnen profiteren. In Dingle vind ik een mooie kampeerplek in de tuin bij de Rainbow hostel. Ik kan van de gemakken van de hostel gebruik maken. De hostel ligt wel 2km buiten het dorp langs een rustige weg (9 euro).

Connor Pass

Vanochtend om negen uur weg. Het is zwaar bewolkt. Eerst wat boodschappen doen in Dingle. Geen spoor van fungie te bekenen. Daarna de sleahead ronde gedaan. Het is een mooi weggetje soms erg smal. Bij Dunberg fort kijk naar de ruine en een beehive. Het kost 3 euro en dat is het eigenlijk niet waard. De locatie is wel fraai aan de rand van een rotskust. Het rondje is 45 km lang en binnenkort wordt er een marathon gelopen.

In Dingle is het weer al wat beter. Ik nuttig mijn lunch bij de haven waar al veel mensen klaar staan om de boot te nemen naar fungie de dolfijn. Ik sla deze excursie over en begin aan de klim naar de Connor pas met 456 m de hoogste van ierland. Ik begin met een shortcut, een steil weggetje wat onverhard eindigt.

Daarna verder over de hoofdweg. Het begin is vrij steil daarna vlakt het wat af. Op de pas sta ik maar kort stil omdat het behoorlijk winderig is.

De afdaling is snel en erg fraai. Het klaart volledig op. Het is dan even doorfietsen naar Tralee. Daar arriveer ik om 5 uur. De camping ligt 1,5 km ten noorden van de stad en ligt er verlaten bij. Ik kom de eigenares tegen en mag kamperen voor acht euro. Later komt er nog een liftende fransman aan, Timothy die ook zijn tentje opzet. Ik probeer mijn was te drogen in de drogers maar helaas lukt dat niet echt goed. Buiten hangen heeft ook geen zin want het begint weer te regenen.

Surfer dudes & Babes

Cliffs of Moher

Na een goede nachtrust maar veel regen vertrek ik om negen uur. De was is nog steeds niet droog en gaat achterop in een netje. Vandaag is veel regen voorspelt maar het valt mee. Ik kan aardig doorfietsen dankzij windje mee. Dit deel van Ierland is iets minder interessant, veel landbouw grond en weinig hoogte verschillen.

Na 50 km kom ik in Tarbert net op tijd om de veerpont te halen. Als ik arriveer rijden de eerste autos het dek op. Er rijden net twee vakantie fietsers het dek af, een van de weinige onderweg. Door de gps word ik langs steile binnenweggetjes geleid. Gelukkig zijn deze erg rustig. Daarna arriveer ik bij Spanish point bij de kust, het surfgebied van ierland. Er staat veel wind en branding is ruw. Het is dan nog even fietsen naar de Cliffs of Moher over een smalle kustweg. De kust is hier veel opener en minder ruw. Bij moher is de parkeerplaats druk. Ik hoef echter geen toegang te betalen. De kliffen zijn erg mooi.

Als ik in doolin aankom begint het te regenen. Bij het aille river hostel is een veldje. Aan de uitbater vraag ik wat de weersvoorspellingen zijn, en hij geeft aan dat het behoorlijk hard gaat regenen dus het besluit is snel genomen en neem een kamer voor 30 euro. Wel gratis wifi en gebruik van de wasmachine. De prima Aille river hostel, met gezellige ruimte en keuken. Doolin bestaat uit een drie tal dorpskernen.

Bij cafe fitzpatricks bar zie ik onder genot van een Guiness de plaatselijke muzikanten. Een stel meiden uit kerry en londonderry vieren ook daar een vrijgezellen avond. Ze spelen met name Ierse traditionals. De moeder van de zangeres begint een praatje te maken, je hebt zo contact met de Ieren als je in de pub zit. Op het eind nog het 30 jaar oude vrijheidslied uit derry die door de dames wordt meegezongen. Als ik het cafe verlaat regent nog steeds dus de hostel was een goede keuze.

Poulnaborne

Volgende dag wat later op dan gewoonlijk. Toch ik nog om kwart over negen weg fietsen. Ik maak wat fotos van doolin want dat was de vorige dag met al die regen erbij in geschoten.

Het is zwaar bewolkt maar toch blijft het redelijk droog. Ik fiets over een fietsroute 3 naar de burren via allemaal kleine binnenweggetjes. Op een van de weggetjes kom ik een loslopende ezel tegen die bang voor mij op de vlucht gaat. Kilometers blijf ik hem achtervolgen tot hij eindelijk via een zijweg kan ontsnappen.

Bij de Burren stop ik bij de bekendste dolmen van ierland, de Poulnaborne.

De Burren is een grote gatenkaas en erg ruig en kaal rotslandschap. Ook zijn er veel oude forten en dolmen te zien. Vervolgens fiets ik langs de kustweg naar galway.

Vlak voor Galway begint plots flink te hozen. Na even onder een boom te hebben geschuild wordt het wat minder en fiets ik naar de gezellige binnenstad. Het is druk op zaterdag en er spelen bandjes op straat.

Het weer is opgeklaard en ik besluit toch maar te gaan kamperen. De Bay View camping ligt echter 5 km buiten de binnenstad bij Salthill. De camping is nog leeg als ik arriveer. Deze ligt niet aan de kust maar aan de binnenkant met een paar muren die tegen de sterke wind beschermen. Voor 10 euro mag ik een plekje uitzoeken.

Connemara

Sky Road

Het heeft de hele nacht geregend en het regent nog als ik weg ga. Om tien uur wordt het wat droger en breek ik mijn tent af. De weg is ook tot tien uur afgesloten vanwege een triathlon. Het blijft regenen en met volle regenkleding begin ik te fietsen. Het stort met volle bakken uit de hemel. Pas om 12 uur wordt het iets droger maar nog geregeld een bui. De kustweg is erg fraai en nu niet al te druk. Al snel doemen de bergen van connemera op. De wolken zien erg dreigend uit maar toch schijnt ook de zon. Een paar keer verschijnt een mooie regenboog.

Tege vier uur arriveer ik in clifden dus nog tijd om de sky road te doen. Een erg mooie kustweg die zijn naam eer aan doet. Daarna daal ik af naar de camping. Deze ziet er niet zo aantrekkelijk uit en de eigenares verwacht zeer zware buien met veel wind. Ik keer terug naar het dorp en vind een kamer bij Ben View house bij Desmond, volgens de lonely planet een aanrader voor fietsers met een hoge toleratiegraad voor zweet. Hij is inderdaad erg aardig (40 euro met ontbijt).

's Avonds eerst eten bij J connelys, een prima smoked haddock. Tijdens het eten treedt een drietal artiesten op, dave howley, ferga scaille en Clifdens eigen mick namara. Het klinkt niet onaardig, met name de jonge Dave.

Kylemore Abbey

Doo Lough valley

Bij het ontbijt krijg ik full irish breafast, met ei, champions, een pannekoek, twee worstjes, ham en toast. Prima om een halve dag op te fietsen.

Ik fiets eerst naar Kylemore Abbey en volg dan de mooie kustroute via Tullycross en Lettergesh. Het is in de ochtend nog droog maar bij het killary harbour fjord begint te regenen. Na even bij een kerkje te hebben geschuild fiets ik toch maar verder. Het blijft de hele middag regenen. Ik fiets over de r335 van Leenane naar Westport via de Doolough valley. Ondanks de regen is het landschap indrukwekkend.

Pas bij Louisburgh begint de bebouwing weer. Dankzij het goede ontbijt heb ik het stuk vrijwel aan een stuk kunnen fietsen. Daarna wordt de weg drukker en is de kegelvormige Croagh Patrick maar beperkt zichtbaar. Kamperen wordt met dit weer kreperen dus kies ik voor een kamer. Bij de hostel zijn geen kamers meer vrij en vrij duur.

In westport vind ik het uitstekende B&B st Athony's dankzij de lonely planet (40 euro) met tv, wifi, en alle gemakken. Paul leidt me rond. Hij was net artikel over greg lemond aan het lezen en verteld me dat westport een echt buitensport plaats is met een aantal goede wielrenners.

's Avonds eerst bij de italiaan Torrinos een visschotel gegeten. Een goede pasta maaltijd met de hoeveelheid voor hongerige fietsers. Daara folkmuziek in de Matt Mollys. Gratis ook wifi mogelijk. Het wordt 24 uur dus het was erg gezellig waarbij in het publiek ook solo zangers zitten. Muziek zit bij de Ieren in de genen.

Matt Mollys

Goed geslapen en wederom een uitgebreid irish breakfast met zelfs twee eieren. Het weer is vandaag iets beter dan gisteren. De zon schijnt en af en toe een stevige bui. Het waait nu wel harder. Ik heb een route door de connemera uitgestippelt maar daar hangen weer zware wolken. Ik kies voor een kleine binnenweg naar Lough Mask. Ik moet daar wel eerst een pasje beklimmen. Bij het klimmen merk ik dat de kabel van mijn voorderailleur maar aan twee draadjes hangt en daardoor nauwelijks schakelt. Als het even droog is vervang ik de kabel.

Ik fiets langs de noordkant van de lough mask en moet even over de drukke N84. Bij Ballinrobe kan ik weer een rustige weg kiezen. In tuam barst er weer een bui los. De smalle weg R 347 is erg druk dus probeer ik nog smallere wegen op te zoeken. Toevallig fiets ik langs een oude spoorlijn met een station dat heeft gediend als decor voor de film the quiet man (1952) met john wayne in de hoofdrol. Einddoel is Athenry een dorp met nog wat oude ruines en een stadsmuur. Deze muur ziet er net zo uit als de muren op de schaapjes af te scheiden. Het dorp is niet erg toeristisch maar heeft gelukkig wel een b b voor 35 euro, niet bijzonder maar ik kan nu wel mijn tent eindelijk eens goed laten drogen. De special steak van de plaatselijke pizzeria is niet bepaald speciaal (16 euro).

Clonmacnoise

U2 Castle Unforgettable fire

Na het traditionele ontbijt start ik om negen uur met het opladen van mijn fiets. Ik merk dat mijn achterband lek is, dus de dag begint met een bandenwissel. Een half uur later kan ik van start. Het is vandaag zwaar bewolkt maar de ochtend begint droog maar met 13 graden wel koel.

Gelukkig heb ik wind mee dus de eerste 65 km zijn snel afgelegd. Ik fiets over de mooie Shannonbridge, een oude brug. Eerste stop is Clonmacnoise, een grote ruine met een kasteel, behives, een kathedraal, torens en een aantal kerken. Net als ik arriveer begint het te regenen, dus ik kan droog de expositie bezoeken. Vandaag is entree gratis. Daarna fiets ik via rustige wegen op zoek naar het kasteel van the unforgettable fire van U2. De weg wordt onverhard en erg modderig. Via een weide met stieren struin ik op zoek naar de ruïne. Lastig te vinden want de gps locatie blijkt niet te kloppen. Op de plaats is niets te vinden. Ten einde raad fiets ik maar weer verder tot ik plots wat torentjes zie. Blijkt het kasteel gewoon langs een geasfalteerde weg te staan.

Het is inmiddels weer gaan regenen en het blijft ondanks de voorspellingen niet droog. De N80 is breed met een brede vluchtstrook. Ondanks de drukte heb ik weinig last van het verkeer en met windje mee schiet het lekker op. Na 130 km arriveer ik in Tullamore. Een behoorlijke plaats en via de lonely planet vind ik Guesthouse Sea Dew (45 euro) van Claire en Frank Gilsenan. Toch weer een behoorlijk natte dag.

De avond eet ik bij sirocco. Een prima menu gevulde kip met griekse salade vooraf voor 19,50 euro. Daarna nog een kroeg in, maar de muziek is niet aan mij besteed.

Hollywood sign

Na het traditionele irish breakfast kom ik er achter dat mijn band weer lek is. Na een nieuwe band gemonteerd te hebben loopt hij weer leeg. Ook blijkt mijn solutie te zijn uitgedroogd. Gelukkig is in het dorp nog een fietsenmaker, MBW bikeshop. Derick Davoren heeft sinds st Patrick day een nieuwe zaak. Hij is downhiller en helpt mij met het zoeken van de oorzaak. Hij vindt een stuk ijzer draad in de binnenband, waarschijnlijk opgelopen op een van de brede vluchtstroken.

Hij monteert een nieuwe binnenband en ziet dat er een schroefje van mijn drager mist. Die was anders geheid afgebroken. Toch nuttig zon bezoekje aan de fietsenmaker. Ik hoef slechts 5 euro te betalen en krijg een nieuwe tube solutie mee. Prima service. Om half elf kan ik eindelijk op de fiets. Het is gelukkig droog geworden.

Via rustige wegen fiets ik richting wicklow mountains. Het blijft droog en zelfs de zon begint te schijnen. Om vier uur arriveer ik in hollywood. Zelfs de hollywood sign is aanwezig. Hier begint de lange klim naar de wicklow gap. Het eerste deel is steil daarna gaat het in trapjes omhoog met af en toe een afdaling. Om vijf uur sta ik op de top, de afdaling is erg snel en de snelheid loopt op tot 67 km per uur. Ook is hij bijzonder fraai met veel heide. In Roundwood blijkt de camping sinds 31 aug dicht te zijn. Ik zoek en vind een b&b als alternatief (45 euro). Niet zo heel bijzonder. Later komt ook een andere gestrande reiziger aan die ook tevergeefs voor een dichte camping stond.

Buiten kan ik toch even koken dus kan ik toch mijn ingredienten die ik al een paar dagen meesleep soldaat maken.

GlendaLough

Sally Gap

Vandaag prachtig weer. Eerst weer terug gefietst naar Glendalough een mooie vallei met twee meren en oude ruines van een klooster. Daarna de klim naar de sallygap. Een rustige bergweg, met een fraaie waterval en veel uitzichten op het glooiende heide landschap. Ik fiets over de r115 naar dublin en kan zo direct de stad inrijden. Ook veel fietsers onderweg zelfs met bepakking. Iedereen geniet van het mooie weer.

Bij het Avalon house vind ik een kamer met eigen gemakken voor 35 euro inclusief keukentje en balkon en continental breakfast. Redelijk uniek. Het is een mooi victoriaans gebouw uit 1879 gebouwd als medical school.

Rondje door Dublin gelopen nadat de fiets veilig in de hostel is opgeborgen. Prima kamer met douche wc keuken en midden in de binnenstad. Daarnaast gratis internet en ontbijt. Eerst langs de Temple bar met veel kroegen en straatmuzikanten. Daarna langs de windmill studios waar legendarische albums zijn opgenomen van u2. Er is niet veel te zien, alleen een muur vol met graffiti. 's Avonds gegeten in frans restaurant, L'Gueleton, dat hoog staat aangeschreven. De vis is lekker maar verder is het niet bijzonder. Uberhaupt zijn de tips van de lonely planet dit keer niet juist, vier zaken zijn inmiddels dicht ondanks aanprijzingen. Je merkt dat de crisis is aangeslagen. Veel early bird menu's waar bij je korting krijgt voor zeven uur.

Temple Bar

Windmill Studio's

Eerst ontbijten in de hostel. Dit keer geen irish breakfast maar wat soberder met choco pasta en jam en nescafe.

Daarna even naar de fietsenmaker om de pedalen los te krijgen. Door de vele regen zitten ze behoorlijk vast. Er wordt veel gefietst in dublin en alle wegen hebben fietsstroken. Ook is het verkeer niet zo hectisch druk als verwacht. Wel veel (lege) taxis. Ik maak een fiets rondje door de binnenstad en fiets langs de stadsparken en de Guiness fabrieken. Het weer is mooi opgeklaard en de temperatuur aangenaam. Dublin is een gezellige stad waar het goed vertoeven is.

Bij Tower Records luister ik naar een muziek sessie van Carnival Moon, een Canadese zangeres op harp wat weg heeft Joanna Newsom.

's Avonds pizza bij de Italiaan. Daarna naar concert van lisa hannigan die optreedt bij de Workman's Club. Het is een acoustisch concert van Turning Pirate met een prachtige atmosfeer. Allerlei artiesten treden zoals Tucan, Slim Pickin's, Gavin Glass en Rhob Cunningham. Een mooie avond om een reis mee af te sluiten.

Ik sta vroeg op. Zeven uur gaat de wekker. Om half acht ga ik ontbijten en om negen uur zit ik op de fiets. Het is slechts 12 kilometer naar het vliegveld en de enige auto's die ik onderweg tegen kom zijn taxi's op zoek naar klanten. Het is een rustige rit. Op tijd ben ik bij de balie en check mijn fiets zonder problemen in. De vlucht loopt zonder problemen en ik ben zo weer in Nederland