Greece - 2012

[naar de index]

naar de foto's


Klik op de kleine foto's voor meer detail


Woensdag 9 mei 2012 Amsterdam - Athene

Dit jaar is het plan om de Grieken een beetje te steunen in moelijke tijden. Eerst een paar dagen in Athene en daarna door naar Korfoe. We hebben een apartement geboekt via AirBNB bij Nicky. Voor een lage prijs krijg je daar een appartement bij particulieren. De locatie is perfect, in een rustige rijkere Kolonaki midden in de stad. De meeste hostels en goedkopere hotels liggen minder gunstig of in een ongure buurt. Het appartement is prima bereikbaar vanaf het vliegveld met de metro en de fiets kan gratis mee. Wel even helemaal achterin instappen.

In de metro maken een paar bedelende jongeren muziek, het is duidelijk dat het behoorlijk crisis is. Na aankomst spullen gedropt in het appartement en vervolgens een wandeling de Licabettus berg op. Prachtig uitzicht op de omgeving en de Acropolis. Daarna dalen wij af, langs de Dionissios kerk naar het Syntagmaplein met parlementsgebouw.
De laatste dagen veel in het nieuws vanwege alle rumoer in de politiek. Door de wijk Plaka, verder naar Monastiraki, waar de souvenirswinkeltjes zich aaneenrijgen als een kleurrijke ketting. Wij houden een drinkstop op een terras: ‘In Town”. Onze wandeltocht zetten wij voort,richting Thissio. Archeologisch park met uitzicht op de Acropolis. Op een heuvel heb je het prachtigste uitzicht op de stad en de Akropolis.
Wij zoeken een eettent op voor het diner. In Plaka vinden wij een gezellig terras : Taberna : “Thespis”. De maaltijd is iets minder verwacht, Tripadvisor heeft het niet altijd juist.

Een avondwandeling naar het appartement in Kolonaki besluit deze eerste verkenningstocht. Wij passeren een verlichte tempel van Zeus, heel indrukwekkend en de poort van Hadrianus.

Donderdag 10 mei Athene

Onze tweede verkenningstocht door Athene begint in het park, richting : “Zappio” Een tentoonstellingsgebouw, met neoclassicistische gevel.
Wij bezoeken nu overdag de tempel van Zeus en de poort van Hadrianus. Er staat niet veel meer overeind, maar de pilaren zijn imposant.
Onze tocht gaat richting Akropolis. Langs het Dionysustheater, odeon Herodes Atticus, het Parthenon. Het is erg druk met veel toeristen. Verder valt de drukte reuze mee of tegen als je van het toerisme moet leven. Griekenland is duidelijk in crisis. In de drukste straten zijn winkels leeg en te huur. Overal is de crisis voelbaar, alleen de Akropolis blijft natuurlijk het toeristisch hoogtepunt, dus daar loop je langs drommen mensen omhoog. De Akropolis valt een beetje tegen, veel staat in de steigers en wordt ontsierd door grote hijskranen. Ook de drukte besluit ons om snel af te dalen en maken een koffiestop op een gezellig terras tegenover het Akropolismuseum bij “Cake”. Koffie met wortelcake en applepie.
Daarna zetten wij de wandeling voort naar het stadion Panathenaikos. Deze is ook gebruikt tijdens de zomerspelen van 2004.
Vervolgens weer via Zappio en Monasteraki naar een oude begraafplaats: Kerameikos.bij Thissio. Daar is helaas niet veel meer te zien dan een hoop stenen en we bekijken de site vanaf een afstandje. Vandaaruit richting Psiri. Dit is een levendige volkswijk met veel restaurantjes. Hier worden wij een restaurant binnengelokt door ons een mooie plek in de tuin te beloven. Wij mogen zelf de spijzen uitzoeken, zoals het in de meeste Griekse eettenten gebruikelijk is.
Wij kiezen voor : spinazietaart, macaronitaart en een groenteschotel .

Wij besluiten om daarna naar het Nationaal Archeologisch Museum te gaan. Helaas is het museum al dicht. 15.00 u is de sluitingstijd van musea en kerken, tja als er weinig toeristen zijn dan gaat zelfs in het hoogseizoen veel eerder dicht. We lopen nog wel langs een groep van de beruchte Gouden Dageraad die bij het metrostation een demonstratie houden. De zwart geklede Grieken hebben knuppels en vlaggen en zien er dreigend uit. De buurt is berucht en vervallen met veel junkies op straat. Griekenland heeft een groot vluchtelingenprobleem en dat heeft als effect dat een groep het recht in eigen hand neemt. We zijn door Nicky al gewaarschuwd om vooral niet in deze buurt rond te lopen. Gelukkig worden wij niet bedreigd en we lopen snel door en pakken de metro naar Piraeus. De hectische haven van Athene.
Er is niet veel te zien, op een aantal imposante boten na. We vinden een rustig plekje langs het strand, waar wij thee en frappe drinken.
We gaan terug met de metro naar Athene om daar een restaurant te zoeken voor het diner. Tegenover het appartement hangt uitnodigend een groene markies met daarop: Oikeio. Een goed restaurant alleen de bediening is wat gehaast en er gaat het een en ander fout met de bestelling.

Vrijdag 11 mei Athene

Voor deze dag hebben wij een taxi besteld voor een toeristisch rondje “Korinthe” bij “Spiros”. Omdat de tijd kort is en we een indruk willen krijgen van de baai en de oude opgravingen huren we een taxi. Delphi is iets te ver weg dus we kiezen voor de ronde Peloponessos (Korinthe kanaal, Korinthe, Mycene, Nafplio, Epidavros). Om 8.30 zullen wij worden afgehaald bij het appartement. Wij staan al buiten te wachten, als wij aan de andere kant van de straat al een taxi zien staan. Even later stapt er een man uit, die Makis heet en Spiros vervangt.
Makis woont in Daphni, een voorstad van Athene. Makis vertelt over de omgeving, terwijl hij al rijdend allerlei kaarten laat zien. Makis spreekt goed Engels en geeft ons een hele hoop info gedurende de rit, af en toe pakt hij een al rijdende brochures erbij om zijn verhaal met plaatjes te illustreren. Makis is breed georiënteerd en weet over alles wat te vertellen, of het nu politiek is, zijn familie, de natuur, de economische crisis en de extreem hoge taxes en benzineprijzen waar hij af en toe zich flink over opwindt en we worden continu voorzien van gekoeld water.

Verder kregen we waardevolle tips over veerpontje van Egio dat blijkt te zijn opgeheven zodat we straks 100km extra om moeten fietsen en bij Patras de brug over moeten. De noordelijke kustweg is echter fraai en populair bij fietsers volgens Makis. Wij rijden langs een kippenindustrie gebied : “Megara “ Langs velden vol pistachebomen, Olijfboomgaarden,sinaasappelboomgaarden, wijngaarden , abrikozenboomgaarden,kortom een heel vruchtbaar gebied zo te zien alles is nu erg groen. Maar in de zomer zal het hier wel anders uitzien.
Bij Chiliomot maakt hij een stop bij een bakkerij en trakteert hij ons op een Griekse specialiteit: spinaziebladerdeegkoeken (Spanakopita). Wij mogen zelfs een kijkje nemen in de bakkerij.
Spoedig daarna bereiken wij het kanaal van Korinthe. Heel indrukwekkend, met de steile wanden en de nauwe doorgang . Tussen de Korintische golf en de Saronische golf.
Wij maken hier een korte stop om foto’s te maken. Vervolgens rijden wij door naar het oude Korinthe.Wij krijgen 45 minuten de gelegenheid om rond te kijken. Oude tijden herleven. De oude tempel, gewijd aan Apollo domineert de omgeving. Daarachter en groep stenen: “Bema” ( komt van staan), de plek, waar apostel Paulus de Korinthiërs heeft toegesproken.

Wij vervolgen onze taxirit en komen in Mycene aan. De gouden stad van Agamemnon. Makis is ook op de hoogte van verhalen van de oudheid. De ontrouw van Agamemnons vrouw Clytemnestra en zijn gewelddadige dood. Heel bijzonder om hier te mogen rondkijken. Wij dalen af naar een onderaardse bron.

Vanuit Mycene gaat de taxirit verder naar Nauplion/ Nafplio. De oorspronkelijke hoofdstad van Griekenland na de Ottomaanse overheersing, rond 1830. Athene vervangt Nafplio als hoofdstad in 1834 .
In Nafplio maken wij een lunchstop. Makis brengt ons naar een Griekse eettent waar wij weer de gelegenheid krijgen om spijzen uit te zoeken.
Een vegetarische groenteschotel, Gevulde wijndruivenblad en mousakas, kiezen wij, en proeven van elkaar.
Na de lunch brengt Makis ons naar fort Palamides, een boven Nafplio gelegen fort Nafplio en Palamides , de naamgevers , waren zonen van Poseidon, zo vertelt de overlevering bij monde van Makis.

Via een bochtige weg rijden wij vervolgens naar Epidaurus, waar in het openluchttheater een hele fraaie akoestiek. Een erg fraaie en groot amfitheater.
Wij zijn getuige van dit fenomeen, omdat een enkele bezoeker met het citeren van teksten dit wil aantonen. Je kan elk woord voor woord horen, zeer bijzonder.

Daarna rijden wij via een fraaie kustweg terug naar Athene. Waar het spitsuur is. Makis rijdt dan ook heel gestrest, rechts inhalend en soms toeterend door het zeer hectische, bijna chaotische verkeer. Hij wil zes uur halen want de tocht is toch iets langer dan verwacht.
Toch bereiken veilig ons appartement. We danken Makis voor de lange rit en sluiten de dag met een maaltijd in een Griekse eettent, vlak om de hoek, ons aangeraden zowel door Makis als door Niki.

Zaterdag 12 mei Athene

Onze laatste dag in Athene. Bezoek aan het Nationaal Archeologisch Museum staat vandaag op ons programma.
Wij nemen de metro tot “Victoria”. Deze brengt ons dwars door de “slechte” buurt.
Wij beginnen met een luxe kop koffie op een terras, vlakbij het museum.

In dit museum zijn alle tijdsstromingen vertegenwoordigd.

  • Vanaf de prehistorie, de neolithische periode (8000-3000 v Chr.) terracotta beeldjes uit Thessaliëantieke Cycladische kunst (3000-2000 v Chr.)vooral marmeren beeldjes.
  • Myceense periode ( 16de-11e eeuw v Chr) grafgiften. Gouden dodenmasker Agamemnon., stierenkop, Myceense vrouw.
  • Archaïsche periode ( 10de-6de eeuw v Chr.. geometrische amphora, een reeks kouroi en kourai. (waaronder de koré Frasikleia met kroon en bebloemd gewaad)
  • Klassieke periode (5de-3de eeuw v Chr )
  • Hellenistische periode ( 3de-2de eeuw vChr)
  • Romeinse periode ( v/a 1ste eeuw v Chr).

Wij zetten onze voettocht door Athene voort. Kopen voor de lunch broodjes en drinken koffie aan de bar. Langs het universiteitsgebouw, waar wij de meegebrachte broodjes oppeuzelen.
Wij sluiten de dag af bij het nu bekende restaurant om de hoek. Als extraatje verwennen wij onszelf met een toetje van de banketbakker.

Zondag 13 mei 2012 Athene - Kastania 55 km 1221 hm


We verlaten de flat om 8:30 en lopen naar Evangelismos. Nemen de Metro naar airport en wij stappen uit bij Plakendias voor een aansluitende trein naar Korinte.
Achteraf blijkt de trein naar Kiato te gaan dat iets verder is gelegen dus we schaffen voor dat traject nog een supplement ticket , laatste halte van Prostiakos (12 euro). De fietsen kunnen mooi mee en dit scheelt onze zeker een dag fietsen door de hectische stad.

In Kiato fietsen we de verkeerde kant op misleid door een fout op de GPS kaart. Die is blijkbaar niet altijd even betrouwbaar. We fietsen toch verder. We komen een boer tegen die aangeeft dat we weer op de gewone weg uitkomen, maar missen een afslag. De weg wordt steeds slechter en loopt uiteindelijk dood in een akker. We duwen de fietsen door het zand en komen bij het eind van de akker bij een dichte bossage. Een voor een tillen we de tassen en fietsen door het struikgewas. Dit ommetje kost ons een uurtje extra die we eigenlijk niet hadden beoogd, dus de extra voorsprong van het stukje treinen zijn we al weer grotendeels kwijt geraakt. Erger is dat de temperatuur snel stijgt en we nog niet zo hoog zitten. Het is warm en heet en de klim is slopend en klimt tot 853m.

De klim duurt maar voort en uiteindelijk bereiken we de hoogvlakte. Wanneer we op een plateau ri Stymfalia aangekomen zijn begint het te betrekken en koelt het erg af. Even verderop zelfs forse onweersbuien maar die lijken langzaam weg te trekken en doen we de regenjasjes aan. Het Stymfalia meer is prachtig gelegen tussen een muur van bergen.
Het is er erg groen en dat is er niet voor niets. Wanneer we aan de bochtige klim naar Kastania beginnen motregent het nog maar bij het bereiken van het dorp klaart het weer op. De weg klimt met een aantal haarspeldbochten omhoog maar is niet al te steil. Als we het dorp in fietsen is het even zoeken naar een overnachtingsplaats. We vinden een mooie kamer bij Kastania rooms voor €50 plus maaltijd in de taverne €35.

Maandag 14 mei 2012 Kastania-Diakofto 110 km 1801 hm

We zitten al op hoogte. Na het ontbijt klimmen we verder omhoog het dorp uit. Bovenop de pas fietsen we de wolken in en dalen we af door de mist. Helaas geen uitzichten op de bergen. De tweede col is kort maar steil. De wegen zijn prima geasfalteerd. We dalen dan behoorlijk af weer naar de bewoonde wereld. Bij een supermarktje kopen we een fles cola en brood maar tot onze verbazing hoeven we niets te betalen!
De vriendelijke dame van de supermarkt biedt ons ook nog een gekoelde cola aan en wenst ons een goede voortzetting van de fietstocht.
Hierna volgt de derde klim van de dag, een langere en onregelmatige klim. Het zonnetje is inmiddels doorgebroken en het wordt meteen heet. Onderweg worden we een paar keer lastig gevallen door waakhonden maar door ze met steentjes te bekogelen druipen ze gauw af. :-)
De klim voert door een groen berglandschap dat eerder aan Midden of Noord-Europa doet denken dan Griekenland. We besluiten niet de grotten (Cave of Lakes) te bezoeken en gewoon door te fietsen.

Het gebied is vooral geliefd tijdens de wintersport. Op Mount Helmos waar we omheen fietsen zijn nog resten sneeuw te zien.
Na een lange bochtige afdaling bereiken we Kalavryta. Kalavryta is behoorlijk getroffen tijdens de oorlog en staat bekend om haar tandrad baan. We fietsen verder richting het Mega Spilion klooster. Veel zien we niet van dit klooster, wel veel busladingen toeristen. Het begint al laat te worden en we moeten nog een col over alvorens af te dalen richting kust. Het weer is ook omgeslagen, donkere onweerswolken pakken zich samen en even later moeten we schuilen voor een hoosbui.
Die duurt gelukkig kort en we beginnen aan de lange afdaling naar de kust met spectaculaire vergezichten op de straat van Korinte. Het is inmiddels tegen achten dus zoeken we gauw een hotel op in Diakofto. Het wordt hotel Panorama, kamer met mooi uitzicht op het strand voor 40€. Het hotel is een beetje vergane glorie en nogal ver van het centrum van het dorp.

Dinsdag 15 mei Diakofto - brug Rio Anti Rio - Galaxidi 134km 1233 hoogtemeters.

Na een uitgebreid ontbijt checken we uit, de schade valt mee, 60 euro voor de overnachting incl diner en ontbijt. We vragen aan de hotelmanager of de ferry bij Aigio nog vaart maar die blijkt idd te zijn opgedoekt. Dat betekent dus 100km omfietsen via de brug bij Rio.
Het motregent licht. Eerst naar het centrum om boodschappen te doen en geld te pinnen want door al die hotelletjes vliegt het geld erdoorheen. We komen ook langs het stationnetje. Het treintje naar Kalavryta bestaat nog steeds en er is ook een trein naar Patras maar dat is maar 50 km ver dus per fiets sneller. Over de erg drukke en saaie kustweg fietsen we westwaarts langs de golf van Korinthe naar Rio.
Na een lunchstop fietsen we over de imposante brug. Het voetpad is alleen met een trap te bereiken maar de tolweg is niet druk en heeft brede vluchtstroken. Wel is het oppassen voor de windvlagen. Via een voetpad en parkeerplaats omzeilen we de tolpoorten en nu met wind mee fietsen we nu weer in tegengestelde richting oostwaarts langs de golf van Korinthe.
Het eerste stuk tot voorbij Nafpaktos is vrij saai over een niet al te drukke N weg maar we schieten nu aardig op met wind mee. De kustweg wordt steeds rustiger en indrukwekkender naarmate we oostwaarts fietsen, vooral als we de Nweg af en toe links laten liggen en de alternatieve kustweg nemen, waar vrijwel geen verkeer is.
De kustresorts liggen er verlaten bij, alles lijkt nog gesloten. Rond zevenen bereiken we Galaxidi, dat erg fraai is gelegen met uitzicht op de bergen rond Delphi en de besneeuwde top van de Parnassus. Galaxidi blijkt een zeer levendige stadje te zijn met talloze tavernes aan de baai en erg veel pensions, hotels en domatia (kamers).
We kiezen pension Hirolakas en krijgen voor een ruime studio met twee verdiepingen. We kunnen zelf de maaltijd bereiden, ook wel weer eens lekker na al die Griekse kost.


Woensdag 16 mei Galaxidi-Gravia 96,5 km 1777 hm

Het is prachtig zonnig weer, via een mooie kustweg fietsen we van Galaxidi naar Itea om vervolgens aan de lange klim naar Delphi te beginnen. Bij Chrisso steken we een stukje van de drukke hoofdweg af. De weg klimt fors omhoog maar de klim is niet al te lang. We fietsen langs een aantal campings waar we in eerste instantie van plan waren te gaan kamperen, maar het is nog te vroeg en de campings liggen ongunstig gelegen ver buiten Delphi. We fietsen verder en om ongeveer 12:30 bereiken we de fraai gelegen site van Delphi, ruim op tijd voor sluitingstijd van 15:00.
De site is erg imposant, met een groot amfitheater en diverse offer plaatsen. Waarschijnlijk zijn we de goden niet goed gezind want we vergeten een offer te doen en ook het orakel zegt ons helemaal niets terug.

We maken weer veel fotos van alle oude restjes en bezoeken ook het museum. Om een uur of drie sluiten de poorten en trekken wij ook weer verder, bergop richting de Parnassus. Een populair skigebied, maar nu verlaten spookdorpen, niet heel erg aantrekkelijke streek.

Na een lange afdaling is het tijd om een overnachtingsplek te zoeken. In Lilaia is een hotel maar daar is men niet erg vriendelijk en alle kamers met twee eenpersoonsbedden zijn volgeboekt. We worden naar het volgende dorp gestuurd maar daar treffen we alleen gesloten vakantiehuisjes aan. Uiteindelijk na wat vragen bij een bar vinden we een kamer (na wat afdingen).

Donderdag 17 mei Gravia-Pournari 121 km 1427 hm

Vanaf Gravia fietsen we via Bralos over de oude E65 over de pas. Vlak voor de pas komen we weer terug op de nieuwe snelweg, eigenlijk hadden we beter nog een stukje verder tot aan de pas via de oude weg kunnen fietsen omdat die veel mooier was. Ook hier hebben weer last van een aggressieve hond. Zijn baasje is echter in de buurt en straft het arme beest met een stok en gaat zelfs op hem staan. De afdaling naar Lamia gaat weer over de oude E65.

Even verderop moeten we meerdere keren schuilen voor de buien die steeds heviger worden. Dan breekt de zon weer door en wordt het te warm voor en trui en of regenjas, kortom het weer is erg wisselvallig. In de namiddag klaart het wat op zodat we de laatste klim, een erg steil en lang ding, droog kunnen afleggen. Een korte afdaling brengt ons op een plateau waar een splinternieuwe spoorlijn wordt aangelegd inclusief een station in the middle of nowhere... De buien beginnnen dan weer heviger te worden en in een dorpje moeten we langere tijd schuilen in een voormalige taverne. De bejaarde bewoners spreken alleen Grieks maar van een die een beetje Frans spreekt vernemen we dat hier geen hotels of kamers meer zijn. Alleen in Domokos 18 km verderop wel en als het even opklaart besluiten we maar om daarheen te fietsen want in deze regen is het niet fijn te kamperen. Het is al tegen schemering als wij aankomen in het bergdorp. Bij talloze tavernes nagevraagd maar niemand spreekt er Engels en hotels of kamers lijken daar niet te zijn. We spreken een behulpzame man aan op straat en die blijkt wel een adres te weten, we volgen zijn auto naar een huis waar men kamers verhuurt maar die zijn volgeboekt (of men wilt ons niet ontvangen wat wel vaker blijkt voor te komen in deze niet zo gastvrije streek).

Er blijkt nog wel een hotel 5km verderop te liggen maar het is inmiddels donker en het regent pijpestelen. Toch wagen we het erop, want wildkamperen is vrijwel onmogelijk en niet aantrekkelijk. We besluiten verder te fietsen en het regent steeds harder. Met het weinige licht zien we alleen de witte streep op de weg. Het blijkt een bochtige afdaling te zijn, dus met een slakkegangtje en aangeknepen remmen dalen we voorzichtig af. Helaas is het ook nog een drukke N weg met veel vrachtwagenverkeer, dus elke keer schrikken we van de grote kolossen die ons passeren of tegemoet komen. Door de regen wordt het ook nog een stuk kouder en het beloofde hotel komt maar niet in zicht. Uiteindelijk zien we onderons een paar lichtjes en denken daarmee gered te zijn. Het is al tegen 22:30 en pikkedonker. Bij het hotel aangekomen, blijkt het niet meest mooderne hotel te zijn, meer een opvanghuis voor vluchtelingen en volledig volgeboekt. Verder fietsen heeft geen enkele zin en het blijft hard regenen. We besluiten te gaan schuilen in het truckers restaurant. het hangt vol met rook, maar we kunnen wel een beetje opwarmen van de bizarre tocht. Domokos is dus niet de meest aantrekkelijk streek om naar toe te trekken. Blijkbaar worden we gestraft omdat we in Delphi geen offer hebben gedaan.

We nemen een maaltijd en kunnen een beetje bijkomen. Als de tent om 24u sluit vragen we of we onze matjes binnen mogen leggen om de nacht door te brengen maar ook hier nul op rekest. Wel mogen we buiten voor de deur de tent opstellen onder een luifel zodat we toch redelijk droog kunnen kamperen. Niet helemaal het ideaal beeld van lekker kamperen, maar nood breekt wet.

Met wat stoelen en tafels zetten we de tent provisorisch op het terras en kunnen toch nog redelijk comfortabel de nacht doorbrengen

Vrijdag 18 mei Pournari-Karditsa 52km 268 hm

Ondanks de korte nacht toch nog goed kunnen slapen. Om acht uur opent het chauffeurscafe dus moeten we de tent voor die tijd afbreken. Het motregent nog steeds nadat het de hele nacht flink doorgeregend heeft, dus nemen we een ontbijt in het cafe. Na het ontbijt motregent het nog maar licht dus stappen we weer op de fiets voor een vlakke rit richting Karditsa. We fietsen langs lange rechte wegen door de vallei die door bergen worden omringd. Vanwege het sombere weer besluiten we deze bergen links te laten liggen en in Karditsa al vroeg een hotel op te zoeken, je weet maar nooit. We arriveren al snel in Karditsa. Het wordt hotel Avra in de binnenstad voor 48 euro een redelijke kleine maar nette kamer van alle gemakken voorzien. We hangen de was op en drogen ook de tent bovenop het dakterras.

Karditsa is een zeer gastvrije en prettige stad. Er wordt veel gefietst en er zijn veel terassen met veel lokale Grieken. Anders dan verwacht valt het ons reuze mee zeker na de mindere ervaringen van de vorige dag. Mensen zijn gastvrij en aardig. We eten bij de Italiaan La Fiamma. Het ziet erg goed / chic uit, maar de prijzen zijn erg schappelijk. Het eten is heerlijk en de bediening is top en de ober spreekt zelfs een woordje Nederlands. Goede ambiance voor een Italiaanse maaltijd in Griekenland.

Zaterdag 19 mei Karditsa-Neraidochori 69km 1127 hoogtemeters

Vandaag weer een korte etappe, maar dit keer wel over bergachtig terrein. Het is eindelijk weer zonnig en droog als we over fietspaden Karditsa verlaten. Tot Mouzaki is het vlak, de bergen komen steeds dichterbij. Daar doen we wat boodschappen voor onderweg. Na Pyli duikt de weg een kloof in en fietsen we langs een oude stenen boogbrug. Daarna klimt de weg gestaag verder omhoog tot een hoogte van 1200m. Onderweg stoppen we voor een lunchstop bij een hokje. We ontmoeten aantal fietsers, het is een populaire klim vanuit fietsstad Karditsa.

Bovenop de pas begint het licht te regenen. De natuur wordt ook steeds woester. We dalen iets af langs Pertouli en maken veel fotos van de besneeuwde bergtoppen.

In Neraidochori is het al tegen 18u dus tijd om een hotelletje op te zoeken. Die is hier in dit wintersportoord gauw gevonden want er zijn er veel alhoewel er veel gesloten zijn. We vinden een ruime kamer bij hotel/taverne Niabis voor 40 euro incl ontbijt, ruime kamer met uitzicht op de besneeuwde bergen en wifi. Net op tijd binnen want het begint nu harder te regenen. We eten een heerlijke wildschotel, prima en een echte aanrader. We krijgen door de stamgasten wijn getracteerd, een oude griek heeft in het verleden ook veel gefietst. Op de TV is Bayern Chelsea, de champions league finale.


Zondag 20 mei Neraidochori-Kastraki 92km 1099 hm

In de ochtend vertrekken we in dichte mist, maar als we een tijdje onderweg zijn trekt de mist op en komen de besneeuwde bergtoppen tevoorschijn en wordt het een prachtige zonnige zondag. De natuur is prachtig, veel mooier dan verwacht. De mist trekt langzaam op en maakt het nog een stukje mooier. We maken veel fotos en filmpjes onderweg.
Het is rustig op de weg, dus de honden die een kudde gieten bewaakt hebben een leuke afleiding, fieters achtervolgen. Een hele roedel van 6 honden rent ons achterna. Minko gooit wat stenen maar daardoor worden ze nog aggressiever en moeten we flink sprinten om aan hen te ontkomen.

Dogs are everywhere from De Tovenaar on Vimeo.

Het dal van de zuidelijke Pindos is prachtig, de weg is gelukkig goed geasfalteerd. De weg klimt geleidelijk langs een beekje tot een bergpas van 1400m.

Daarna wordt het landschap wat saaier en dalen we af richting Kalambaka/Kastraki. De imposante rotsen worden al gauw zichtbaar en we dalen we via een zeer lange afdaling af. Het laatste stukje rijden we over een drukke verkeersweg en hebben we mooi uitzicht op de karakteristieken bergen met de klooster verscholen als arendsnesten.


We arriveren in het rustige dorpje Kastraki. In Kastraki zetten we de tenten op op camping Vrachos aan de voet van de rotsen en na een wasje te hebben gedaan en gedouched (sanitair is prima hier op de camping, zelfs wc papier op het toilet) wandelen we naar Kalambaka. We eten bij Paramithi want aangeraden in de Lonely Planet is helaas niet een heel groot succes. Porties zijn klein (prijzen gelukkig ook) dus we bestellen nog een portie friet extra.

Maandag 21 mei Kastraki 20 km 463 hm (gefietst), 10km 490 hoogtemeters (gelopen)

Het is fris en regenachtig. Prima weer om van de Meteora kloosters te genieten.Wel met lange broek, want anders komen we de kloosters niet in.

We halen wat broodjes bij de warme bakker die ons met veel enthousiasme onthaald. Eerste stop na 2km van de camping is Agios Nikolaos Anapafsas, hier stallen we de fiets, bezoeken het klooster (2 € ) en gaan te voet verder omhoog richting Varlaam klooster. Het is een steil rotsachtig pad door het bos dwars door het gebergte. We komen een oude man tegen die moeite heeft met de steile afdaling en we geven hem een steuntje.
Hij brabbelt wat in het Grieks, maar we verstaan hem helaas niet. Het Varlaam klooster bereiken we via een achteringang. Dit klooster is wat groter, mooier en heeft een fraaie kapel vol met ikonen. Het volgende klooster is nog drukker en groter, Groot Meteora. We passeren grote groepen Russische dames die niet echt gekleed zijn op een klooster bezoek Met korte rokjes, naaldhakken en diepe decolletes, meer op een uitgangsavond of strandwandeling. Waarschijnlijk hebben ze de bedoeling om die arme monikken te verleiden.

Hier eten we een ovenvers spinaziebroodje van de warme bakker Kastraki. Via de asfaltweg dalen we weer af richting de fietsen en brengen een bezoek aan het Roussanou klooster waar nonnetjes wonen. Bij de fietsen aangekomen eten we een fetabroodje en stappen we weer op de fiets om de twee hoogstgelegen kloosters te bezoeken. Agia Triada, bekend van een James Bond film en Agios Stefanos. Onderweg zeer fraaie panoramas waar we leuke fotos kunnen maken. De kloosters zijn inmiddels al dicht dus maken we rechtsomkeert en keren terug naar Kastraki en fietsen meteen door naar Kalambaka voor de nodige boodschappen.
We eten een prima maaltijd in Kastraki bij Taverna Kosmiki bij een hartelijke familie.


Dinsdag 22 mei Kastraki-Perama 122 km 2391 hoogtemeters

Zeer vroeg op, om een uur of zeven al de tent afgebroken omdat de weersvooruitzichten niet goed zijn en we een lange zware bergetappe hebben gepland. Het is zwaarbewolkt en het motregent als we vertrekken. De Meteora rotsen zijn in nevelen gehuld. De weg naar Metsovo is minder druk dan een paar dagen geleden.
Na een km of acht begint de klim naar de Katarapas al met een 10km lange helling tot een plateau. Af en toe buien, maar ook de zon breekt soms door. We fietsen net tussen de buien door en als het regent kunnen we net even schuilen. Er zijn zware buien voorspeld maar hier hebben we gelukkig weinig last van.
Voorbij Panagia is de afslag naar de autosnelweg naar Metsovo/Ioannina en de Katarapas die afgesloten blijkt. Als fietsers trekken wij ons niets van deze afsluiting aan en fietsen gewoon de pasweg op. We komen op een vrachtwagen en een paar motorrijders na dan ook geen enkel verkeer tegen. Het is heerlijk rustig.

Ook het zonnetje laat zich vaker zien en de weg klimt erg geleidelijk zodat we ons niet erg hoeven in te spannen om de 1700m hoge pas te bedwingen. Onderweg ziet Minko zelfs een bruine beer die met haar 2 kids heerlijk in de berm aan het zonnen is. Dat is een voordeel van een weg die geblokkeerd is voor autoverkeer. Even verderop bereiken we de Katara pas, waar het behoorlijk stormt en we bijna worden weggeblazen.

We komen langs een aardverschuiving waardoor de weg is afgesloten maar kunnen er met onze fietsen makkelijk langs. In de afdaling valt de wind gelukkig mee en worden de uitzichten ook mooier. Al gauw zien we Metsovo in het dal liggen omringd door bergtoppen met sneeuwresten. We hebben geen tijd om Metsovo te bezoeken bovendien ligt dit dorp lager dan de weg dus fietsen we verder ri Ioannina. De afdaling is erg fraai langs indrukwekkende bergen. Op de oude weg geen enkel verkeer, want al het verkeer gaat via de nieuwe autoweg.


Na 100km fietsen houdt de afdaling op en beginnen we aan de laatste klim voor Ioannina, een 10km lange klim naar 900m. Daarna volgt een snelle afdaling met fraaie uitzichten over de stad en het Pamvotis meer.
In een voorstadje Perama vinden we een volgens booking.com uitstekend hotel, Dovitel. Het dorp stikt van de kamers en hotels met een grot als grote toeristische attractie. In het hotel vinden we een nette kamer voor € 42 met ontbijt, op de begane grond met drie bedden, de fietsen kunnen binnen in de gang. En wifi natuurljk om de mail te verzenden.

Woensdag 23 mei Perama-Monodendri 50 km 840 hoogtemeters

Vandaag een regenachtige dag. Na een uitgebreid ontbijtbuffet in het prima Dovitel hotel fietsen we eerst tussen de buien door naar Ioannina. Het is even druk in het verkeer en ik word bij het stoplicht bijna van mijn fiets gereden. Gelukkig loopt het met een sisser af, maar het blijft toch altijd uitkijken en link het Griekse verkeer, met name in deze stad.

De oude wijk van de Bazar doet heel oosters aan a la Istanboel of Sarajevo. We bezoeken de Aslan Pasjamoskee en de Fetiyemoskee, beiden doen nu dienst als museum. Als de regen wat is opgehouden fietsen we weer de stad uit, terug langs het hotel in Perama om een binnendoor route te nemen naar de Zagori dorpen.
De hoofdweg naar Konitsa kan ook maar is gevaarlijk druk met veel vrachverkeer over een smalle weg. Een klein stukje moeten we wel over deze weg maar bij Metamorfosi slaan we af de bergen in. Bij een kapelletje houden we een lunchstop als er weer een bui overtrekt. Na het bereiken van de pas gaat de weg wat op en af richting Vitsa en Monodendri. Het laatste stuk klimt weer wat meer en de regenbuien worden wat heviger en langduriger.
Het is net te laat en fietsen de laatste twee kilometer door de stromende regen. We komen doorweekt aan in Monodendri en gaan gauw op zoek naar een hotelletje. Het dorpje is erg klein maar bestaat bijna voornamelijk uit hotels. Het wordt hotel Ladias die we op booking.com hadden gevonden op grond van de hoge waardering. De kamer is wat kleiner en eenvoudiger dan we gewend waren maar we hebben geen zin om verder te zoeken in deze kou (14c) en regen. De ontvangst is echter prima en we kregen zelfs kaasbroodjes van de streek aangeboden.
De douche is ook prima en we knappen een beetje op na de natte tocht.

We wandelen nog naar een oude vervallen klooster boven de kloof. Het pad loopt nog wat verder tot en een natuurlijke brug. als het te gevaarlijk is keren we om en zoeken een restaurant op.

Donderdag 24 mei Monodendri 13 km gewandeld (600 hm) 15 km gefietst (289 hm)

Vanochtend gelukkig geen regen meer, de zon liet zich zelfs af en toe zien. Uitgebreid ontbijtbuffet met cake en kaastaartjes van het huis. In het hotel ook met een Franse familie gebabbeld, ze zijn een jaar door Europa aan het fietsen met twee kleine kinderen in een aanhanger en gaan richting Albanie. Hun tocht duurt nog vier maanden. Ze zijn ook vanuit Meteora hierheen gefietst maar durfden de Katarapas niet te nemen vanwege de bordjes 'gesloten'. Tot Metsovo hebben ze de tolweg, een autosnelweg met enkele lange tunnels genomen, wat minder fijn was maar niet verboden voor fietsers. We beginnen de ochtend met een wandeling naar de Vikos canyon, een door de regen glibberig pad met weinig uitzichten door het bos. Onderweg worden we ingehaald door een paar Zwitserse krasse knarren die geen moeite lijken te hebben met het gladde pad. Na zo'n 500m afgedaald te hebben bereiken we de dalbodem en wandelen we nog een stukje de canyon in totdat we de rivier bereiken. Hierna is het wel mooi geweest en keren we weer terug naar het hotel. Omdat er geen supermarkt of bakker in het dorp te vinden is kopen we een ham/kaasbroodje en een wortel/champignonstaartje bij een snackbar voor de lunch die we op het terras van het hotel nuttigen. We krijgen van een van de zonen van de hotelbaas ook nog een door hun moeder gebakken spinaziebroodje. Na de lunch pakken we de fiets voor een kort ritje van 7km naar het Oxio uitzichtspunt. Het klimmetje is niet steil en gelukkig blijken de honden onderweg niet geinteresseerd in ons zodat we lekker van de vergezichten kunnen genieten. Na een aantal fraaie plaatjes van de uitzichten te hebben geschoten begint het weer te motregenen zodat we maar weer afdalen naar het hotel.

Vanavond trok de regen gelukkig weg en konden we een beetje de omgeving verkennen. Door het dorp naar de Vikoskloof gewandeld, erg indrukwekkend. Toen het pad te glibberig werd en te smal weer omgedraaid en in het dorp gaan eten. Morgen weten we niet of we de kloof afdalen of een stuk rond de kloof gaan fietsen.

Vrijdag 25 mei Monodendri-Corfu 129 km 1557 m

Mooi weer maar fris als we Monodendri verlaten. Het begin gaat bergafwaarts tot Kalpaki, daarna wat op en af door een beboste streek die meer doet denken aan de Vogezen dan Griekenland. Na een klimmetje stuiten we op een roedel herdershonden. We keren even om totdat we uit het zicht zijn en na een tijdje wagen we een nieuwe poging aan de afdaling. De honden zijn gelukkig nu een stukje verderop en te laat om ons weg te jagen. De wegen zijn erg rustig, dus het valt reuze mee.


Voor Vrosina komen we een stel NL wereldfietsers tegen die een rondrit door Turkije hebben gemaakt en nog wat tijd over hebben voor Griekenland. Na Vrosina volgt een lange klim van 600m hoogteverschil. De afdaling is ook erg fraai met zicht tot in Albanie. We volgen nu de oude snelweg Ionnina-Igoumenitsa maar die is erg verkeersarm, het meeste verkeer gaat via de autosnelweg. Na wat op en af komen we tegen zessen aan in Igoumenitsa, net op tijd om de boot van 1830 naar Kerkyra/Corfu te pakken (10 € pp fiets gratis). Op de boot ontmoeten we een Nederlands stel die we ook in het hotel in Monodendri hadden ontmoet. Ze nemen maandag dezelfde vlucht terug naar NL. Het is al laat als we in Corfu aankomen, te laat om nog naar de camping te fietsen dus we gaan opzoek naar een hotel. Bij hotel Europa nemen we een kamer, het is erg basic en niet erg fris, geen ontbijt noch wifi, en de prijs € 40 niet waard. Het stinkt, de lakens zijn smoezelig en de handdoeken kunnen recht overeind blijven staan. Het is te laat om een alternatief te gaan zoeken. We dingen wat van de prijs af en besluiten toch maar de kamer te nemen, geen zin om verder te zoeken. De dame achter de balie is zeer nors. Misschien doordat ze te weinig bezoekers heeft voor zo'n groot hotel is het niet meer gewend om gastvrij te zijn.

Na een douche ontdekken we de stad in voor een hapje. Na het diner maken we nog een blokje om door de binnenstad die erg Italiaans aandoet. Heel anders dan de andere steden die we hebben gezien en vragen ons af waar al die mensen vandaan komen. Het is er gezellig druk en er speelt een liveband op het grote plein.

Zaterdag 26 mei Corfu - Pantokrator 86 km 1555 hm

De volgende ochtend verkassen we naar camping Dionysis, slechts 10 km verderop. De wegen zijn echter erg druk met veel verkeer dus dat hadden we liever niet gisterenavond willen doen. De bedoeling is straks zonder bepakking een stukje van het eiland te verkennen, hopen dat het droog blijft, want het is zwaar bewolkt en donkere onweerswolken boven de bergen.
Na de tenten opgezet te hebben zijn we zonder bepakking richting noorden gefietst over een drukke kustweg vol vakantieresorts. Na zo'n 6 km een bergweggetje ingeslagen, die langs zeer veel haarspeldbochten omhoog liep. We fietsen naar het hoogste punt van Corfu, de Pantokrater.

Het weer blijft verrassend goed. De laatste km naar de top van de Pantokrator zijn bijzonder steil over een slecht verharde weg. Met moeite klimmen we omhoog. Bovenop de top (900m) tussen een woud van zendmasten een kapelletje. Tussen de wolken door hebben we mooie vergezichten. Op de top is het een drukte van belang met met name veel Russen.

Als de bewolking al het zicht ontneemt dalen we weer af via een andere weg en fietsen langs de noordkust weer terug naar de camping. De afdaling is wat glad door de olijfbomen die olie lekken.

De kustweg is verder niet bijzonder interessant en minder mooi dan de heenweg.

Zondag 27 mei Corfu Palaiokastritsa 91 km 876 hm

Vandaag zijn de weersvoorspellingen ongunstig, 's ochtends bewolkt maar ' s middags regen.
Zonder bepakking fietsen we eerst naar Palaiokastritsa, een idyllisch gelegen badplaats met verschillende baaitjes in het noordwesten, op 14 km van de camping gelegen. De rit erheen is vrij vlak met een klein heuveltje van amper 100m. Het is zowaar zonnig als we daar aankomen. Na een koffiebroodje aan het strand fietsen we naar de monastery die op een rots is gelegen, een paar haarspeldbochten boven het strand.
Na Palaiokastritsa fietsen we zuidwaarts het binnenland in over rustige glooiende wegen. De lucht wordt steeds donkerder en onweer is op komst, dus besluiten we bij een gesloten benzinestation even te gaan schuilen voor het naderend onweer. We moeten ruim 2 uur wachten voordat het weer droog wordt. Het lijkt alsof de hemel is opengebroken en zijn blij dat we goed kunnen schuilen.

Daarna fietsen we verder een stukje zuidwaarts en via de oostkust weer noordwaarts richting Corfu stad. Via een dam steken we over de baai naar het schiereiland waar de luchthaven is gelegen, niet meer dan een landingstrip in zee. Via de binnenstad fietsen we terug naar de camping. Het is inmiddels opgeklaard en zelfs de top van de Pantokrator is nu goed zichtbaar. Morgen inpakken en nog even Corfu stad bekijken voordat we op het vliegtuig stappen.

Maandag 28 mei Corfu- Amsterdam

Vandaag laat weg van camping want alleen Corfu stad staat nog op het programma. Na de halve dag alle winkelstraten te hebben belopen fietsen we om half vier naar het vliegveld dat op 1,5 km van het centrum is gelegen. Op de terugvlucht helaas veel bewolking. Tijdens de landing is het gelukkig onbewolkt en genieten we van het uitzicht terwijl de gezagsvoerder uitgebreide toeristische tips verschaft over wat we allemaal passeren.

 
  datum km tijd gemiddeld max hoogte stijging max
1 zondag 13 mei 2012 55,74 4:45:00 11,7 51 1341 4% 19%
2 maandag 14 mei 2012 109,44 7:08:00 15,3 50 1895 5% 12%
3 dinsdag 15 mei 2012 136,28 7:51:00 17,3 54 1142 2% 13%
4 woensdag 16 mei 2012 93,96 6:39:00 14,1 60 1720 3% 9%
5 donderdag 17 mei 2012 121,2 8:17:00 14,6 53 1460 4% 10%
6 vrijdag 18 mei 2012 52,9 3:11:00 16,5 44 260 2% 8%
7 zaterdag 19 mei 2012 69,37 5:04:00 13,6 52 1300 4% 9%
8 zondag 20 mei 2012 93,43 5:40:00 16,4 57 1162 3% 10%
9 maandag 21 mei 2012 21,44 1:29:00 14,4 50 463 4% 11%
10 dinsdag 22 mei 2012 122,64 8:21:00 14,6 49 2391 4% 14%
11 woensdag 23 mei 2012 50,35 3:57:00 12,7   822 4% 21%
12 donderdag 24 mei 2012 14,95 0:51:00 17,5 52 289 3% 8%
13 vrijdag 25 mei 2012 130,82 7:21:00 17,7 55 1557 3% 11%
14 zaterdag 26 mei 2012 86 5:46:00 15,0 58 1571 4% 16%
15 zondag 27 mei 2012 91,8 5:26:00 16,8 50 857 3% 9%
16 maandag 28 mei 2012 20,6 2:19:00 8,8 30 82 2% 7%
    1271 84:05:00     18312    
 

Foto's

 


© 2012 Luddo Oh